मला माझ्या सुख दुखाःत जगू दे म्हणा, जसे मी तिचे रस्ते मोकळे करून दिलेत, तशेच आता माझे ही मोकळे होऊदे, भरोसा उठल्यावर माणूस एका वेळेस मरणं पत्कारेल पण परत त्या प्रेमाची भिक कधीच नाही मागणार, असे माणसं या जगात तरी कमीच भेटतात म्हणा आणि बाकी बरेच जे फक्त वेळे पुरते गरज साधून घेतात ते या जगात खूप भेटतात म्हणा, बाकी बोलणार खूप काही वेळ बघा अजून थोडी सूत समेत परत देणार आहेत, -AS Patil✍️ मला एक कळतंय माझ्या सारखा कोणी नाही आणि आणि मला कुणासारखे होण्याची गरज नाही, जो पर्यंत मला गरज होती कुणाची तो पर्यंत नक्कीच त्या व्यक्तीच म्

मला एक कळतंय माझ्या सारखा कोणी नाही आणि आणि मला कुणासारखे होण्याची गरज नाही, जो पर्यंत मला गरज होती कुणाची तो पर्यंत नक्कीच त्या व्यक्तीच म्

मला माझ्या सुख दुखाःत जगू दे म्हणा,
जसे मी तिचे रस्ते मोकळे करून दिलेत,
तशेच आता माझे ही मोकळे होऊदे,
भरोसा उठल्यावर माणूस एका वेळेस
मरणं पत्कारेल पण परत त्या प्रेमाची भिक
कधीच नाही मागणार,
असे माणसं या जगात तरी कमीच भेटतात
म्हणा आणि बाकी बरेच
जे फक्त वेळे पुरते गरज साधून घेतात ते
या जगात खूप भेटतात म्हणा,
बाकी बोलणार खूप काही वेळ बघा अजून
थोडी सूत समेत परत देणार आहेत,

-AS Patil✍️ मला एक कळतंय माझ्या सारखा कोणी नाही आणि आणि मला कुणासारखे होण्याची गरज नाही, जो पर्यंत मला गरज होती कुणाची तो पर्यंत नक्कीच त्या व्यक्तीच म्

Pooja Navale

चेहरा कितीही लपवला तरीही चेहर्यामागचं दुःख कधीच लपत नसतं सुख कितीही ओसंडून वाहत असलं तरी मनातलं दुःख हे चेहऱ्यावर दिसतच व्यक्ती तुम्ही लाख ओळखाल हो फक्त चेहरा ओळखता आला पाहिजे चेहरा ओळखता आला पाहिजे %$%$

चेहरा ओळखता आला पाहिजे %$%$

चेहरा कितीही लपवला तरीही
चेहर्यामागचं दुःख कधीच लपत नसतं
सुख कितीही ओसंडून वाहत असलं तरी
मनातलं दुःख हे चेहऱ्यावर दिसतच
व्यक्ती तुम्ही लाख ओळखाल हो
फक्त चेहरा ओळखता आला पाहिजे चेहरा ओळखता आला पाहिजे %$%$

कवी - अमोल आलझेंडे

छळतात मला वेदना छळतात लोक सारी छळतात कोणी बोलून कोणी छळत अबोल्यानं. कोणी जखमेवर मलम लावत कोणी मीठ चोळतात आपुलकीचा आव आणून शब्द बाण मारतात. दुःख सांगण्याने हलकं होतं मनातली गोष्ट काढून घेतात जीव माझा जाळून शेकोटीला बसतात. कोण आपलं कोण परखं. सारखेच झालीत सारी एकला जीव एकांती हेच सूत्र भारी. ©कवी - अमोल आलझेंडे छळतात मला सारीच..

छळतात मला सारीच.. #मराठीकविता

छळतात मला वेदना छळतात लोक सारी छळतात कोणी बोलून कोणी छळत अबोल्यानं. कोणी जखमेवर मलम लावत कोणी मीठ चोळतात आपुलकीचा आव आणून शब्द बाण मारतात. दुःख सांगण्याने हलकं होतं मनातली गोष्ट काढून घेतात जीव माझा जाळून शेकोटीला बसतात. कोण आपलं कोण परखं. सारखेच झालीत सारी एकला जीव एकांती हेच सूत्र भारी.

©कवी - अमोल आलझेंडे छळतात मला सारीच..

Dr Mangesh Kankonkar

डोळ्यांवरून हात काढ मला माहिती आहे तुच आहे, तुझ्या सुगंधाने नाही तुझ्या आभासाने ही तुला ओळखतो मी भटकत हिंडत होत दुःख, मिठी मारून मला म्हणाल, कुठे जाऊ ह्या अनोळखी शहरात फक्त तुलाच ओळखतो मी. ©Mangesh Kankonkar फक्त तुलाच ओळखतो मी

फक्त तुलाच ओळखतो मी #poem

डोळ्यांवरून हात काढ
मला माहिती आहे
तुच आहे,
तुझ्या सुगंधाने नाही
तुझ्या आभासाने
ही तुला ओळखतो मी

भटकत हिंडत होत दुःख,
मिठी मारून मला म्हणाल,
कुठे जाऊ ह्या अनोळखी शहरात
फक्त तुलाच ओळखतो मी.

©Mangesh Kankonkar फक्त तुलाच ओळखतो मी

Rpsonone

छळतात रे ते क्षण जे कधी तुझ्या मीठीत वाहुन घेतले होते, हसतात ते आता माझ्यावर की मी का उगाचं तुझ्या प्रेमात पडले होते। Rpsonone. . ©Rpsonone छळतात रे ते क्षण