आपले ते गेले !जीवन संपून गेले ये वेड्या फुला जगतोस कसा? अजुनी आहे छाया त्याची म्हणुनी पडते सावली तुझी मावळला तो सूर्य प्रकाश का हवा आता तुला? जल्म देउनी जगवूनि तो गेला रडतोस का आता तो मावळुनी गेला फूल झालास आता सुकलास कसा? आहे तुझ्यावर त्याची छाया कर तू सगळ्यावर माया गेंद टाकला मैदानात पण खेचून घेतले त्याला आकाश वाट पाहतोय प्लेयर पण घोषित केला हम्पायर हरवून गेला तो गेंध रडतोस का आता? तो मावळुनी गेला मावळुनी गेला R. sontakke आपले ते गेले !जीवन संपून गेले

आपले ते गेले !जीवन संपून गेले

Rahul Sontakke

आपले ते गेले !जीवन संपून गेले ये वेड्या फुला जगतोस कसा? अजुनी आहे छाया त्याची म्हणुनी पडते सावली तुझी मावळला तो सूर्य प्रकाश का हवा आता तुला? जल्म देउनी जगवूनि तो गेला रडतोस का आता तो मावळुनी गेला फूल झालास आता सुकलास कसा? आहे तुझ्यावर त्याची छाया कर तू सगळ्यावर माया गेंद टाकला मैदानात पण खेचून घेतले त्याला आकाश वाट पाहतोय प्लेयर पण घोषित केला हम्पायर हरवून गेला तो गेंध रडतोस का आता? तो मावळुनी गेला मावळुनी गेला R. sontakke आपले ते गेले !जीवन संपून गेले

आपले ते गेले !जीवन संपून गेले

Rahul Sontakke

आपले ते गेले !जीवन संपून गेले ये वेड्या फुला जगतोस कसा? अजुनी आहे छाया त्याची म्हणुनी पडते सावली तुझी मावळला तो सूर्य प्रकाश का हवा आता तुला? जल्म देउनी जगवूनि तो गेला रडतोस का आता तो मावळुनी गेला फूल झालास आता सुकलास कसा? आहे तुझ्यावर त्याची छाया कर तू सगळ्यावर माया गेंद टाकला मैदानात पण खेचून घेतले त्याला आकाश वाट पाहतोय प्लेयर पण घोषित केला हम्पायर हरवून गेला तो गेंध रडतोस का आता? तो मावळुनी गेला मावळुनी गेला R. sontakke आपले ते गेले !जीवन संपून गेले

आपले ते गेले !जीवन संपून गेले

dinesh Rajiram gajbhiye

नेमके जे सांगायचे तेच राहून गेले लपविलेले मजकूर ते वाचून गेले आसवांना मी न दाखविले कधीही घरटे भावनांचे आज का वाहून गेले संकटात साथ सोडली न मी कधीही जात आपली जातांना दाखवून गेले जीवलग होतो त्यांचा मी एकेकाळी ऐवढ्यावरचं कसेकाय ते मातून गेले बरं मातून गेले राहून गेले

राहून गेले

Roshan Sonawane

"एक राहूनि गेले..." सगळी कथा कथित केली एक सांगणे राहूनि गेले सगळी व्यथा सुटत गेली एक मागणे राहूनि गेले प्रित अंगणात- प्रितीचा वास प्रितीस पाहणे राहूनि गेले प्रितीचा मित-गित प्रितीचे प्रेम गित गाणे राहूनि गेले सकाळ ही की संध्याकाळ अण दिप लावणे राहूणी गेले झोपेच्या तंद्रित गुलाबी थंडीत स्वप्न पाहणे राहूनि गेले धुंद मन हे फुंद खेळ ते खेळ खेळणे राहूनि गेले नकार-हो ची ती पुस्ती मेळ घालणे राहूणि गेले प्रित समजुत मनात मोठी म्हणूणी! तिला विसरणे राहूनि गेले अजुनही असाच काही एक सांगणे - एक मागणे एकच एक राहूनि गेले. -अनुराग सोनवणे. ८८७९४१९९४१ #एक राहूनि गेले.