Find the Latest Status about राहिला विटेवरी उभा कसा राहिला from top creators only on Nojoto App. Also find trending photos & videos about, राहिला विटेवरी उभा कसा राहिला.
sagar sabale
पाऊस आला की एक चहा दोघांत घेण्याचा, भिजलोय म्हणून, मी एक आणि तू एक घोट घ्यायचा. एका हाताने छत्री धरून दुसरा हात तिच्या हातात देयाचा, थंडी अंगाला झोंबते,म्हणून तिचा हात घट्ट पकडायचा. हात घट्ट पकडून पाऊसात होणाऱ्या सप्तरंगाची उधळण बघत राह्याची, उधळण बघता बघता उधळण सुरू आमच्या ओठांची. घरी जाऊन तो तिच्या खुशीत निजत राहिला मग काय एकत्रचं सगळे, ऊन वारा पाऊस पडतचं राहिला ऊन वारा पाऊस पडतचं राहिला... ✍️✍️सागर साबळे✍️✍️ ऊन वारा पाऊस पडतच राहिला ऊन वारा पाऊस पडतच राहिला.. #leftalone
BANDHETIYA OFFICIAL
कस गया नकेल,बंदा था बड़ा गुस्सैल, जिंदगी जिंदगी की ही हो रहेगी रखैल। ©BANDHETIYA OFFICIAL #नकेल कसा! #lovequote
Harishchandra Dalvi
कवी कसा बनु मी कोणी मला सांगेल का? कविता कशी लिहू मी कोणी मला समजवल का? कविता लिहता येते वाटते कविता बोलायला कोणी मला शिकवेल का? यमक शब्द आठवत नाही कोणी शब्दकोष पाठवाल का ? एकटा बसून विचार करतो कविता माझी सर्वाना आवडेल का ? कवी बनायची इच्छा आहे इच्छा पूर्ण होईल का ? कवी : हरीश्चंद्र मुकुंद दळवी कवी कसा बनू
आशिष गंगाधरजी चोले
कसा रे मर्दा तू माणूसकी विसरला स्वतःची आई बहीण विसरून तुझी हवस तू जोपासला पूर्ण करण्यात हवस तुझी कुठली रे मर्दानगी तुझ्या या हवसिने लागली सम्पूर्ण समजाला ठिणगी दुर्भाग्य तिचे ती बनायला निघाली होती सबला तुझ्याच अश्या कर्मकांडाने ती पुन्हा झाली अबला दृष्ट बुद्धी विचाराने माजून तू शैतान झालास तुझ्याच या भोंगळ विकृत भावनेला तू पुरुषार्थ समजलास कसा रे मर्दा तू माणूसकी विसरला नव्हताच दोष तिचा कुठला न तिची वाटही नव्हती चुकली तुझ्या हैवानी जाळ्यात ती विना पर्यायी फसली विधात्यालाही तुला बनवून पश्चात्ताप झाली अरे नराधमा अशी विकृत हवस तुझी कसली नालायक पणे तू माणुसकी भोसकला कसा रे मर्दा तू माणूसकी विसरला लेखन:- आशिष गंगाधरजी चोले । कसा रे मर्दा
राजेंद्रभोसले
प्रेम हे विश्वासाच्या झाडावरील अदृश्य फळ विश्वास हा मैत्रीच्या वागण्यातून निर्माण होतो कधी माउलीच्या नजरेतून अनुभुती मिळते कधी मदतीच्या भावनेतून ही प्रकट होते शरीर स्पर्धतून कदाचित वासना जन्म घेते श्वासाच्या अगतिकतेतून तर कधी ओथंबलेल्या भावातून मायेच्या फुंकरीतून तर कधी दयेच्या कर्टो ऱ्यातून तर कधी संपत्तीच्या मोहातून कधी कलेच्या रसिकतेतुन तर कधी नृत्याच्या आविष्कारातून घराण्याच्या इभ्रतीतून तर कधी जातीच्या उतरंडीतून प्रेमाला नाही भाषा ,नाहीं दुर्दम्य आशा असतात फक्त नशिबाच्या रेषा नाहीतर होते दुर्दशा केवळ दुर्दशा।।। प्रेमा तुझा रंग कसा