New देशमाने नाशिक Quotes, Status, Photo, Video

Sandeep A More

नाशिक शहरात भिमवाडीत लागलेल्या भिषण आगीत अनेक कुंटूब उध्वस्त झाली त्या कुटूबांना समर्पित.... #अग्नीकल्लोळ भर दिवसा घडवला काळोख दिसेना झाली वस्ती माझी.. लोट उफाळून तू हसत होता.. चिंध्यांचे तुकडे जोडून उभा केला होता, शिवलेला संसार माझा.. हे संकटा तू असा ज्वाला बनून का आला.. खळगीला आधिच भिकेच गाठोडं बांधून जगायला आता च शिकलो होतो... मुलीच्या लग्नाला तिचा कपाळाला लावायचा कुंकू ही जळाला.. अन स्वप्नांची राख मात्र तू देवून गेला.. मी तर नाही जळालो..पण...माझ्या विश्वातलं ते सुंदर अभयारण्य कोळसा होतांना डोळ्याने पाहिले मी... वस्ती जळत होती माझी अन् मी डोळ्यातील पाण्याची फुंकर मारत राहीलो... ती पेटत राहीली अन मी विझवत राहिलो... विझवता विझवता...मनातल्या हुंदक्यांना दाबत राहिलो.... आता जळून सारी चुल माझी खाक झाली... क्षणात वस्ती माझी राख झाली.. -संदीप मोरे, आशा ट्रेडर्स, अशोका फाउंडेशन, नाशिक #नाशिक

#नाशिक #अग्नीकल्लोळ

नाशिक शहरात भिमवाडीत लागलेल्या भिषण आगीत
अनेक कुंटूब उध्वस्त झाली त्या कुटूबांना समर्पित....

#अग्नीकल्लोळ

भर दिवसा घडवला काळोख दिसेना झाली
वस्ती माझी..
लोट उफाळून तू हसत होता..
चिंध्यांचे तुकडे जोडून उभा केला होता,
शिवलेला संसार माझा..
हे संकटा तू असा ज्वाला बनून का आला..
खळगीला आधिच भिकेच गाठोडं बांधून
जगायला आता च शिकलो होतो...
मुलीच्या लग्नाला तिचा कपाळाला
लावायचा कुंकू ही
जळाला..
अन स्वप्नांची राख मात्र तू देवून गेला..
मी तर नाही जळालो..पण...माझ्या विश्वातलं ते
सुंदर अभयारण्य कोळसा होतांना डोळ्याने पाहिले मी...
वस्ती जळत होती माझी अन्
मी डोळ्यातील पाण्याची फुंकर मारत राहीलो...
ती पेटत राहीली अन मी विझवत राहिलो...
विझवता विझवता...मनातल्या हुंदक्यांना दाबत राहिलो....
आता जळून सारी चुल माझी खाक झाली...
क्षणात वस्ती माझी राख झाली..

-संदीप मोरे,
आशा ट्रेडर्स,
अशोका फाउंडेशन, नाशिक #नाशिक

vishnu thore

नाशिक....

Sandeep A More

नाशिक शहरात भिमवाडीत लागलेल्या भिषण आगीत अनेक कुंटूब उध्वस्त झाली त्या कुटूबांना समर्पित.... #अग्नीकल्लोळ भर दिवसा घडवला काळोख दिसेना झाली वस्ती माझी.. लोट उफाळून तू हसत होता.. चिंध्यांचे तुकडे जोडून उभा केला होता शिवलेला संसार माझा.. हे संकटा तू असा ज्वाला बनून का आला.. खळगीला आधिच भिकेच गाठोडं बांधून जगायला आता च शिकलो होतो... मुलीच्या लग्नाला तिच्या कपाळाला लावायचा कुंकू ही जळाला.. अन स्वप्नांची राख मात्र तू देवून गेला.. मी तर नाही जळालो..पण...माझ्या विश्वातलं ते सुंदर अभयारण्य कोळसा होतांना डोळ्याने पाहिले मी... वस्ती जळत होती माझी अन् मी डोळ्यातील पाण्याची फुंकर मारत राहीलो... ती पेटत राहीली अन मी विझवत राहिलो...विझवता विझवता... मनातल्या हुंदक्यांना दाबत राहिलो.... आता जळून सारी चुल माझी खाक झाली... क्षणात वस्ती माझी राख झाली.. -संदीप मोरे, आशा ट्रेडर्स, अशोका फाउंडेशन, नाशिक #नाशिक #अग्नीकल्लोळ

#नाशिक #अग्नीकल्लोळ #poem

Roshan Sagar

दोन व्यक्ती यावे एकत्र त्यांचे व्हावे मिलन सार्थक... मिलनातून प्रेमाने बापाने द्यावा गोळा तो चिखलाचा आईने स्वीकारावा तो गोळा पोटात आईने मेहनत करून घडवला त्याचा आकार.. न हात लावता न कुठली मशीन तो फक्त घडवावा विचारांनी अन् मनानी घडवावा त्याचा आकार.... बरेच दिवस लागली ती मूर्ति कारण घडवायला तिला उपमा कशी देता येईल गणपतीची सात दिवस झाले की जा पाण्यात विरघळायला.... तो ना गणपती ना कुठली मूर्ती तीना कुठली जोडता येणार म्हणून सर्वात मोठा 'मूर्तिकार' माझी "आई" असावी. कारण न चुकविला माझा कार तिने कुठे न सोडले छिद्र ना पोकळी. ती मूर्ती द्यावी आईने बाबांना प्रेमाने भेट वस्तू अन् बाबांनी ती प्रेमाने स्वीकारावी हीच माझी ठेवण.... आईने मूर्ती घडवली पण सोबत बाबांनीही तिच्यात विचारांचा भांडार व संस्काराची देवाण-घेवाण केली तर तो माझा सर्वात मोठा "ग्रंथकार". त्या मूर्तीत सतत उजाळा देणारे चुका दुरुस्ती करणारे माझे गुरुवर्य... नाशिक कर