Find the Latest Status about लपंडाव फोटो from top creators only on Nojoto App. Also find trending photos & videos about, लपंडाव फोटो.
Vikas Yadav
आता तर वाटायला लागले होत पोस्टमन प्रेमात पडतो की काय आमच्या.... दुसर्या दिवशी निरोप मी शाळेत यायच्या आधी माझ्या बेंच मध्ये पोहोचलेला होता अब तो बस पोस्टमन भी इशारो मे बात कर रहा था. मला टास्क म्हणुन तिला Red rose द्यायचे होत. मी म्हंटले येवढंच ना मग काय त्यात. आता मीही तिच्या सारखं स्मार्टली काहीतरी करायचे ठरवले अणि thank god आता ह्या सगळ्या गोष्ठी मध्ये तिकडून पोस्टमन अणि इकडून राजा भागीदार होता. In short त्यादिवशी च्या मॅटर नंतर मी राजाला सगळी स्टोरी सांगितली होती. आता तिला बघताना मला ह्याला सांगायची गरज नव्हती मागे सर ती दिसत नाही मला म्हणुन. पुढच्या चिठ्ठी मध्ये मी तिला ही गोष्ट सांगितली. तीच काहीच नव्हते उलटे मला बोलली मला तर तुझ्याशिवाय काही दिसतच नाही. अरे ही साधा सुधा नाही डायरेक्ट अणूबाँब च फेकायची. मग काय मी तिला trap करायला सुरुवात केली त्याच दिवशी. तिला बोललो तुझ अभ्यासात अजिबात लक्ष नाही मला तुझ्या नोट books दाखव. तिला आयडिया पण नव्हती मग मी बोललो यार हे तु चांगले लिहिलाय आजच्या दिवस दे ही वही तुझी. उद्या देतो. नाही म्हणायचा काही प्रश्नच नव्हता लपंडाव..
Vikas Yadav
खर तर आम्हाला एकमेकाला बघायची येवढी सवय झाली होती त्याच उदाहरण म्हणजे सकाळी प्रार्थना 5 वी ते 10 वी सगळ्यांची एकत्र असायची त्यावेळी त्या लाइन मध्ये उभे राहताना पण आम्ही असे रहायचो की एकमेकाला दिसलो पाहिजे आता तुम्ही म्हणाल काय हे पण setting असच होत. त्यानंतर एक अतिविशेष कार्यक्रम असायचा म्हणजे कोणीतरी येवून न्यूज पेपर मधील दिनविशेष वाचून दाखवायचे. आता यायचे कोणी हे volunteer होत मग मी आठवड्यातील 7 दिवस मीच का तर इकडून तिकडून बघणापेक्षा समोरूनच हल्ला केलेला बरा. माझ लक्ष्य फक्त एका विशेष कडे असायच नशीब त्यानंतर कोणी कधी विचारले नाही की काय विशेष होत नाहीतर नाव तिचेच घेतले असते. आता चाचणी परीक्षेची नोटिस पण मीच वाचून दाखवली. इकडे ही परीक्षा अणि तिकडे ती परीक्षा....पण काहीही असो मी आता तयार होतो कोणताही हल्ला झेलायला.. 😬😬 लपंडाव..
Vikas Yadav
आपण खरच किती अनभिज्ञ असतो ना त्या काळात आपल्याला खरोखर माहीतच नसते सांगणारे खूप जण असतात. शाळेचे जे अंगण सोडून आपल्याला कॉलेज च्या आकाशात झेपवायची इतकी ओढ झालेली असते की आपण खूप गोष्ठी नकळत सोडून देतो. मला कोणीतरी बोलले होते आयुष्याचा रस्त्यावर 10 वी, 12 वी अणि लग्न ह्या तीन ठिकाणी जर गाडी नीट वळली तर पुढे कुठेही अपघात होण्याचा चान्स नसतो. ते खरोखर पटले आता. माझी शाळा ही खेड्यातली होती. ते जग इतके छोटे अणि सुंदर होत की आता वाटले उगाच पुढे आलो. सहज एकदा गेलोही होतो शाळेत तेव्हा पाहिले तर बाक बदलली आहेत जरा चांगल्या डिझाईन ची होती चेहरे पण वेगळे होते आता काळानुसार सगळे बदलतेच पण माझ्या आठवणी अजून आहेत तिथेच त्या बाकावर करकटकने ओरबडलेले नाव बघितली अणि पाणी तरळले डोळ्यात. तो माझा वर्ग मी अणि माझे मित्र तिथेच बसलो होतो तोच दंगा चालू होता अणि हो ती पण तशीच नेहमी प्रमाणे माझ्याकडे बघत होती.. लपंडाव
Vikas Yadav
आता थोड दुसर्या भागाकडे वळूया म्हणजे ग्रुप ग्रुप थोडक्यात ही आमची पार्टी ती त्यांची पार्टी. Unusual असे असतेच प्रत्येक शाळेत वर्गात in short दोन ग्रुप असतातच. आता exactly माहीत नाही पण इथे वेगळी परिस्थिती होती. त्याचे स्तर वेगळे होते. म्हणजे एक ग्रुप असा की जो वर्ग शिक्षकांच आवडता ग्रुप म्हणजे त्यातली गँग नेहमी पुढे पुढे करणारी होती. काहीही असो त्यांनी बोलले की हे लोक होच बोलणार अणि बाकीच्यांच प्रॉब्लेम होणार एक ही गोष्ट पक्की होती. परत एक गँग म्हणजे टवाळ अणि हुशार. तसच काही एका आळीचे अणि काही दुसर्या आळीचे ह्यावरून पण तयार झाले होते. अजून छोट्या छोट्या अश्या गँग ग्रुप अणि थोडक्यात काय तर प्रत्येक जण त्यांच्या त्यांच्या स्ट्राँग नेटवर्क मध्ये असणार्या नेटवर्क बरोबर सेट होते. लपंडाव
Vikas Yadav
मी कोणी लेखक वैगेरे नाही पण कदाचित मी पण ह्या सगळ्या टप्प्यातून निघून गेलोय हा फक्त अनुभव शेअर करतोय असे समजा. एक नवीन दिशा एका नवीन पद्धतीने विचार केला म्हणुन फक्त सांगतोय. शेवटी नात्यांमधे प्रेम किती हे महत्त्वाचे असते मग ते कोणताही असो. आपण नकळत इतके selfish झालोय त्यात मी पण आहे की आता आपण फक्त फायदा बघतो प्रत्येक relation मध्ये. ह्याच एक उत्तम उपरोधिक उदाहरण म्हणजे आजकाल बॅंका मध्ये Relation manager केलेत ग्राहकांच्या सोयीसाठी. आपण खरोखर ग्राहक झालोय का प्रत्येक relation indirectly manage करतोय आपण. खरच तुम्ही पण शोधा उत्तर ह्याच अणि वाटले तर मला तुमच मत पण शेअर करा. आता राहता राहिले तर जे खरे मित्र असतिल ना तेच तुमच्या बरोबर शेवट पर्यंत राहतील अणि त्या पण पलीकडे असतात काही नाती अशी जी सांगता येत नाहीत पण असतात बरोबर तुमच्या. पण तुमचा अनुभव नक्की सांगा.. लपंडाव..
Vikas Yadav
फायनली आमच्या चाचणी परीक्षा झाल्या होत्या. ह्या वेळी किती मार्क पडणार होते माहित नाही कारण पण तसच होत. शेवटी काय तर बर्यापैकी ह्यातून निसटून पण गेलो म्हणजे ठिकठाक पास झालो होतो. आता परत काय तर ह्यावेळी काही नव्हते अणि मी तिच्या उत्तराची नेहमी प्रमाणे वाट बघत होतो. दुसर्याच दिवशी मला उत्तर आले ना चिठ्ठी मधून "ये इट का जवाब पत्थर जो से जो दिया हे हमे दिल से पसंत आया हे, कोई तो हे जिस ने हम से टकराने का दिल दिखाया हे... Impressed आता काय तर मोका बघून मी तिला परत साफ साफ लिहले होत I Love U...🥀 लपंडाव...
Vikas Yadav
आता हे कोड सोडवणे म्हणजे पण एक कोड होत. काय नक्की होत हे मला काही केल्या कळत नव्हते. आता मी एका माणसाची मदत घ्यायची ठरवले होत अणि त्याप्रमाणे मी आमच्या पोस्टमन ला side ला घेवून मला ह्याच उत्तर सांग किवा नक्की तिच्या मनात काय चाललय येवढे सांग म्हणुन खुप request केली. पण काय उपयोग नाही झाला हे असे होत की बुडत्याला काडीचा आधार. त्यावेळी मोबाईल नव्ह्ते ते एक बरं झाल नाहीतर ही मजा कधी अनुभवता आली नसती. आता माझा संयम संपला अणि मी हार मान्य केली. अणि तिला दोन ओळीत विचारले कोणत्याही एका प्रश्नाच उत्तर दे नाहीतर माझ जगणे तुझ्या शिवाय अवघड होवून बसलाय. कशी का होईना मला बोलली उद्या सांगते तुला... लपंडाव..
Vikas Yadav
ती पटकन माझ्या जवळ आली अणि आमची दोन ओळींची जी पत्रकारिता होती त्या स्टाइल मध्ये माझा हात एका हातात घेवून बोलुन निघून गेली... इतनी जल्दी मिल जायेगा जवाब ये सोचा भी कैसे आपने, ये इश्क का सफर हे साजन जी चलने दो ना इसे धीरे धीरे... लपंडाव..
Vikas Yadav
दुसरा दिवस पण प्रश्ण उत्तरांचा होईल असे वाटले नव्हते. तिने एक इशारा केला अणि आम्ही एकमेकाकडे बघायला सुरुवात केली. पण थोड्या वेळातच सरांच्या लक्ष्यात आले अणि तिला खडू मारला अणि उभे केल. पहिला प्रश्ण इतका वेळ माग वळून काय बघत होती? उत्तर सर माझ काहीतरी खूप महत्त्वाचे हरवले आहे. दुसरा प्रश्ण - असे काय हरवलाय ते मोठ्या आवाजात सांग म्हणजे सगळे मिळून शोधू. आता बोला काय बोलायचे? पण ह्या महाराणी चा confidence सातवे आसमान पण होता. म्हणाली ते सगळ्यांना नाही सांगता येणार. तिसरा प्रश्ण - मग मला सांग आता जे उत्तर गालाला एक नकारार्थी झटका मारून जे दिल. तुम्हाला नाही कळणार सर राहू द्या.... लपंडाव..
Vikas Yadav
खडू मारला होता तिला पण लागला होता मला त्या नादात पैज तर मीच हरली होती. आता काय तर कोणाला कळो ना कळो पण राजाला आमचे competition लक्षात आले होत. आता मांजराला वाटत होत आपण डोळे झाकून दूध पितोय तर कोणी बघत नाही. म्हणजे असेही काही नव्हते पण आता ह्या स्टोरी मधील काही नवीन पात्रांची मी ओळख करून देतो. आता हा राजा कोण? प्रश्ण पडला असेल तुम्हाला तर राजा म्हणजे माझा दहावीतला बेंच friend. आता आम्ही दोघ एका बेंच वर बसायची पण कथा आहे. राजा म्हणजे त्या काळातला आमच्या शाळेतला गुंड विद्यार्थी (सगळे सर म्हणायचे). होत पण तसच. आता ह्याचा अणि माझा 10 वी च्या आधी कधी ही संबंध नव्हता. हा गुंड अणि मी हुशार असे करून एक कॉम्बिनेशन आमच्या क्लास टीचर नी तयार केल अणि त्याला माझ्या शेजारी बसवला. सुरुवातीला दोघानाही अवघड जागेच दुखणे झाल होत. आता बास पुढे सांगेन आमची येवढी चांगली मैत्री का झाली ते पन. इथे टेंशन पैज हरली त्याच होत... लपंडाव