ਨਿਕਾਹ ਹਲਾਲਾ...ਭਾਗ 1 ਇਸ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਸਾਰੇ ਪਾਤਰ ਅਤੇ ਘਟਨਾਵਾਂ ਕਾਲਪਨਿਕ ਹਨ ਕਿਸੇ ਵੀ ਜ਼ਿੰਦਾ ਯਾ ਮੁਰਦਾ ਵਿਅਕਤੀ, ਸਥਾਨ ਜਾ ਘਟਨਾ ਨਾਲ ਕੋਈ ਸੰਬੰਧ ਨਹੀਂ ਹੈ..... ਅਕਸਰ ਮੈਂ ਔਰ ਅੱਬੂ ਜੁਦਾ ਜੁਦਾ ਦੁਕਾਨ ਪਰ ਜਾਇਆ ਕਰਤੇ ਥੇ...ਹਮ ਸ਼ਾਮ ਕੋ ਠੇਲੇ ਪਰ ਗੋਸ਼ਤ ਔਰ ਕਬਾਬ ਲਗਾਇਆ ਕਰਦੇ ਥੇ...ਗੋਸ਼ਤ ਔਰ ਕਬਾਬ ਬੈਚਨਾ ਹਮਾਰਾ ਪੁਸ਼ਤੈਨੀ ਕਾਮ ਥਾ.... ਪੁਰਾਣੇ ਦਿਨੋਂ ਮੇਂ ਹਮ ਭੀ ਖੁਸ਼ਗਵਾਰ ਹੂਆ ਕਰਤੇ ਥੇ ਲੇਕਿਨ ਜੈਸੇ ਜੈਸੇ ਸਮੇਂ ਗੁਜ਼ਰਤਾ ਗਯਾ ਹਮਾਰੇ ਹਾਲਾਤ ਬਤ ਸੇ ਬਦਤਰ ਹੋਤੇ ਚਲੇ ਗਏ.... ਬਹੁਤ ਦਫ਼ਾ ਅੱਬੂ ਜਾਨ ਕੋ ਬੋਲਾ ਕਿ ਅਬ ਕੁਛ ਔਰ ਕਰਤੇ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਅਬ ਘਰ ਕਾ ਖਰਚ ਚੱਲ ਪਾਨਾ ਭੀ ਬੜਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਥਾ ਗਹਿਰੀ ਸੋਚ ਮੇਂ ਡੂਬਾ ਹੂਆ ਮੈਂ ਰੋਜਮਰਰਾ ਕੇ ਕੰਮ ਮੈਂ ਲੱਗਾ ਹੂਆ ਥਾ ਖ਼ਿਆਲੋਂ ਕਿ ਪਰਿੰਦੇ ਦੂਰ ਆਸਮਾਨ ਮੇਂ ਉੜ ਰਹੇ ਥੇ ਤਬੀ ਅੱਬੂ ਦੀ ਆਵਾਜ ਆਈ.... ਯਾਕੂਬ ਜਾਓ ਬਾਜ਼ਾਰ ਸੇ ਕੱਚਾ ਗੋਸ਼ਤ ਲੇਕਰ ਆਓ ਹੋਰ ਸਲਮਾਨ ਮੀਆਂ ਕੋ ਕਹਿਣਾ ਪਿਛਲੀ ਉਧਾਰੀ ਜਲਦੀ ਹੀ ਆਪ ਕੋ ਦੇ ਦੇਂਗੇ....
