सखे सांजवेळी एकांत समयी तुझ्या माझ्या भेटीचं पर्व ठरलं.. तो सूर्य ती किरणं यांनी ही प्रेम वर्षावात भिजायचं ठरवलं... अलगद हळूच मी तुला माझ्या बाहुपाशात ओढलं त्या भेटीची व्याकुळ ओढ मनात घर करून गेली जशी सूर्य किरणं सांज रात्रीत प्रकाशात न्हाऊन निघाली.. आज ही न्याहाळतोय तुला भेटींचे ठसे जे काळजात स्थिरावलेत तू आणि मी आणि सोबतीला हा सूर्य प्रकाश ती रात्र ती सांजवेळ दोघांनीही बंदिस्त केलेला अकमेकांमधील प्रणय श्वास.. त्या श्वासाची स्पंदन वलय निर्माण करतील.. पुन्हा एकदा तुझ्या भेटीसाठी तुझ्या पाऊलखुणा मला खुणावतील... आशाई प्रकाश तोटेवाड पंढरपुर
