*अंतराच्या मनःदर्पणी* *बिंब स्वतःचे खरे उमटले* *अवशेषांचे भग्न मंदिर* *किती मुखवटे गळून गेले..* *क्षणा -क्षणाला रूप पालटे* *रंग बदलतो चालीने* *पाय चाटतो श्वान बिचारा* *लाळ घोटतो सोयीने..* *भुलले सारे वरल्या रंगा* *भाव आता मोल नाही* *सरळ चालते नदी कितीही* *पाणी मात्र वक्र जायी..* *सदा दावते उपजत वृत्ती* *दर्पण,आईना इतरांना* *कुणी दावता स्वतः आरसा* *ठेच लागते सन्माना..* *कधी पृथा ना दर्पण बोले* *लख्ख वदते सदैव वाचा* *गुण-दोषासह ग्रहण करावे* *नच असावा एकची साचा..* *आरसपाणी सौंदर्याची* *एक खूण जरी नसे तुला* *निर्मळ अंतर गंगेचे जळ* *मदन सावळा तोच मला..* ©Shankar Kamble #AWritersStory #आरसा #दर्पण #आरसा #आईना #मन #अंतर्मन #खरं #सत्य
