गुरुवार चा रंगीत ड्रेस असायचा शाळेत. सगळे कसे एकदम झाकपाक दिसायचे. एकदम कलर फुल दिसायचे समोरून बघितले तर. मी त्या दिवशी हमखास ते दिनविशेष वाचायला जायचो अणि सगळ्यात चांगले कोण दिसणार दुसरे मला म्हणुन फक्त. ना कसली फॅशन त्यावेळी ना कसला ट्रेंड ना कसला हॅश टॅग. खर सांगायचे तर किती फालतू जगात आहोत आपण. किती साध सरळ होत जीवन नाही त्या भानगडी करून बसलोय. खरा कलर तर गावातल्या त्या डोंगराचा, तिने मळलेल्या गुलाबाच्या फुलाचा, काळ्या फळ्यावर हिरव्या कलर ने लिहिलेल्या "सुविचार " ह्या शब्दाचा. खर तर गुरुवार नेहमीच विशेष वाटायचा कारण त्याच दिवशी ती मस्त अश्या तिच्या गुलाबी ड्रेस मध्ये यायची अणि अजूनच सुंदर दिसायची. खर तर एकदा सांगायचे होत तिला की ह्या ड्रेस वर ती मला एकदम माधुरी दीक्षित वाटायची. राहिले ते पन नाही सांगता आले. आता मात्र त्या गुरुवार ची फक्त आठवण आहे. कलर वैगेरे म्हणाल तर आता काही वाटतच नाही... लपंडाव
