जसा व्याकूळ होतो ओंडका वाहून जाताना तसे काहीतरी होते तुला सोडून जाताना जरी ह्या रोजच्या भेटी तरीही मारवा ओठी बिचारी सांज येताना, बिचारे ऊन जाताना पुढे माझी अशी काही खरी ओळख उरत नाही मला भेटून घेतो मी तुला भेटून जाताना रित्या परडीसही येतो फुलांचा गंध नेमाने तसा मी घमघमत असतो तुला वेचून जाताना तुझ्या कादंबरीमधले खुणेचे पान होतो मी तुला वाचून जाताना, तुझ्यावाचून जाताना जसे की दूरचे गाणे मनाचे स्वास्थ्यही नेते तशी पडतेस तू कानी जगाआडून जाताना -वैभव जोशी #Art #गझल #वैभवजोशी #vaibhavjoshi #आवडलेलंकाही #प्रेम #Prem
