असा जगण्याचा पाढा कोंब फुटण्याच्या वेळा ऋतू झाले वावटळ ओल सुटल्या मातीनं दिलं जगायला बळ दुःख ऊन्हाचं झेलून किती सोसल्यात कळा झाड आशेचं लावून हिर्वा फुलविला मळा स्वप्न मोडलं तरीही नातं गहीरं सांधलं विटा कष्टाच्या रचून घर नव्यानं बांधलं घास चोचीचा राखून घट्ट विणलाय खोपा असा जगण्याचा पाढा कुणी म्हणु नये सोपा - विष्णू थोरे असा जगण्याचा पाढा कोंब फुटण्याच्या वेळा ऋतू झाले वावटळ ओल सुटल्या मातीनं
