*नाही आठवत आता* नाही आठवत आता सांजवेळ चर्या भेटी निस्तेज होत जाणाऱ्या तेजोनिधीसह दुसरं झालेल्या सांजवेळच्या आठवणी... उगाच नको आता संवेदनेची ती शिरशिरी थंडावत चालली सांजवेळच्या प्रितीची कहाणी... नकोच आता सख्या सांजवेळच्या प्रवासाची पर्वणी ओझरत्या स्पर्शातूनही भळभळेल विरहाची जखम पुराणी.. प्रा.त्रिशिला साळवे ९९२२३६३६२८/९११२८५९६६९ जीवनाची कविता#
