#प्रवास आयुष्याचा.. एक आभासाची रात्र सोबतीला घेऊनिया कसा होणारा प्रवास त्रास मनी लेऊनिया कुठं कोरलेले शब्द कुठं रुतलेले श्वास कुठे भेटीच्या जखमा कुठं हरवलेला मधुमास विणलेल्या आठवांचा एक छोटासा मखमली रुमाल त्याच्यावरी आसवांचे टेकलेले सौम्य गाल कशा विसरू गुलाबी भावनांच्या रम्य त्या वेळा कसे सांडलेले ते क्षण करु ओटीत मी गोळा दिला सोडूनीया मी गाव अन् विसरलो नाव परतुनी तिथं जाणं नसेल माझं आता जिथं आजही नाही भावनांचा मनावरती प्रभाव @शब्दवेडा किशोर ©शब्दवेडा किशोर #हा_प्रवास_आयुष्याचा