सांजवेळ रोज यावी, प्रेम बहरली सांजवेळ स्पर्शात कोमलश्या, घेऊन गोडवा आतूर भेटीची, वेळ अशी अनोखी पाहून लाजली दिशा, योग घडावा ||१|| झुळूक गारव्याची मंतरलेली अन् काया नवथर, त्यांत थरथरलेली मने दोघांची होती पुन्हा बावरलेली सांजवेळ ही पुनवेची होती सजलेली ||२|| किलबिल पाखरांची घरट्याशी सुरू दोन पाखरे मुकीच उभी झाडाखाली झरझर क्षणात सरून जाते निशा दोन आसवांनी नाती भिजून ओली ||३|| काळासंगे रात्र एकटी स्वप्न दावते येईल सुखाची सांजवेळ अजून वाटते पहाट थोडी, सकाळ थोडी, थोडी दुपार क्षणभर जरी, तरी सांजवेळ हवी वाटते ||४|| कवेत भरून घ्यावी ती सांजवेळ एकांतासाठी सोबत करते सांजवेळ किती मांडला मी शब्दांचा खेळ अनुभवल्या विना कळणार नाही सांजवेळ ||५|| कवी पंडित निंबाळकर मु पो सांगवी भुसार ता कोपरगाव जि अहमदनगर ७९७२५२३७१७ ©Pandit Nimbalkàr #panditnimbalkar, #sanjvel
