पाऊस आणि वास्तव पावसात भिजत असताना , भावनांच्या बोटीला वास्तवाच्या विचारांनी सावरताना , एक माय दिसली फुटपाथवर आपला फटका संसार सावरताना संसार तरी काय होता ?एक पेटी तिही होती अर्धी बंद न अर्धी उघडी फाटक्या संसारासारखी होती त्यात दोन-चार फाटकी लुगडी पावसाच्या पाण्यावर डोलणाऱ्या भांड्यासारखं डोलत ,नाचत होत तीच निरागस मूल अगदी नवीन उमलणाऱ्या कळी परी त्यांना तरी कुठे ठाऊक जाणार कोमेजून की होणार त्यांच फुल वाढणाऱ्या सरीच्या जोराबरोबर मुसंडी मारत होती पावसाची लाट तरीही ध्येर्याने करत होती ती दोन हात न बघता कोणाच्याही आधाराची वाट वाहणाऱ्या पावसाच्या पाण्याबरोबर वाहत चालली का? माणुसकीही स्वर्थच्या विचाराने ठेवलं का तिलाही गहाण -भाग्यश्री
