प्रारब्ध लक्ष लक्ष लाटा तुझिया जगाच्या सुखाच्या दुःखाच्या हे गणनायका कुणाला मायेचा देतोस उबारा कुणास सतत देतोस दुःखाचा दुजोरा कुणा नसे सुख कि घालावा सदरा अंगात कुणी वाळवंटी जन्मतो तर कुणी महालात का रे भोगतात आयुष्य हे प्रयत्न शोधण्याचे होउनिया व्यर्थ प्रश्न राहतात खिळलेले सगळ्यांच्या मनात कळता कळेना तुझी अशी आगळी विषमता तेव्हा होय चित्ता माझ्या क्लेश बहूत जेव्हा सारी कोडी प्रारब्धाच्या मारुनिया माथा गप्प बसुनी हा शब्दवेडा किशोर काव्य करता मग फुटे वाचा कित्येक प्रश्नांना या जनमाणसात ©शब्दवेडा किशोर #प्रारब्ध
