इथे आता कुणाचे काही निशान उरले नाही जिथे राख झाले सगळे ते स्मशान उरले नाही उगाच कसला चौफेरी तू देव शोधतो आहे तू रोज पूजतो ज्याला तेही पाशान उरले नाही मग कशाला आकाशाशी तू बेस्वप्न भिडतो आहे त्यालाच पाऊस मागणारे इथे किसान उरले नाही तुझ्या दिलाला आता धीर तूच द्यायचा आहे कठीण झाले सगळे काही आसान उरले नाही माय पित्यालाच आता इथे वृद्धाश्रम मिळतो आहे घे समजून कुणाचे कुणावर ऐहसान उरले नाही - गोविंद अनिल पोलाड
