ઘોડિયે નહીં તો કંઈ નહીં પણ ઝૂલે તો હજુ ઝૂલી શકાય છે , પણ ભૂખ લાગે તો ક્યાં ફરી મોંમાં અંગુઠો લઇ ચૂસાય છે ? કંઇક શીખવાની જીજ્ઞાસા લઇ ફરી સ્કૂલ કોલેજ જઈ શકાય છે , પણ દફતર ફેંકી રમવા દોડવું એવું હવે ક્યાં કરી શકાય છે ? ઝાડ પર નહીં તો કોલર ટયુનમાં કોયલ- ટહુકા સાંભળી શકાય છે , પણ અમથું અમથું ક્યાં ફરીથી કોયલ સંગ ટહુકી શકાય છે ? મિત્રો સંગે તાળી દઈ હજુ એ જોને ખિલખિલ હસી શકાય છે , પણ મનગમતી ચીજ મેળવવા ક્યાં હવે ભેંકડો તાણી રડાય છે ? જા તારી કિટ્ટા છે કહીને હજુ એ પળમાં દુશ્મની કરી શકાય છે , પણ બીજી જ પળે બુચ્ચા કરીને ક્યાં કોઈને ય મનાવી શકાય છે ? મોટા થવાની ઈચ્છા કરીને જુઓ ઝટ મોટા તો થઇ જવાય છે , પણ ફરી પાછું નાના થઇ જવું, ક્યાં કોઈનાથી પણ થવાય છે ? ©Parag Raval #poettry@parag #SardarPatel
