हवेत विरलेला एक एक आठवणींचा क्षण, दरवेळी एकांतात त्यालाच शोधत असते माझे मन. कणाकणात सामावल्या जणू कित्येक कडू गोड आठवणी, सदैव अवती भवती रेंगाळतात काहीच नसतांना ध्यानीमनी. हळूच एखादी आठवण वाऱ्याची झुळूक होऊन येते, जुन्या कुठल्यातरी दिवसांची ती एक चाहूल मनाला देते. भुलवून जातं मनाला जणू त्यातलं सारं जग तिथे अवतरते, हसू येत आपसूकच अन मन आनंदाने बहरते. त्या काल्पनिक पात्रांना स्पर्श करावा वाटतो, पण ते तर असतं मृगजळ नुसतंच मनाला चकवते. ©स्वप्नमयी #martahi #poetry #swapnmayi
