खूप miss करतो ते सकाळी 5 वाजता उठून प्रभातफेरीची तयारी करन,एका महिन्यापासून आपला जोडीदार fix करून ठेवणं,ते शाळेच्या dress ला प्रेस करून ठेवणं,ते नवीन मोजे,नवीन बूटआणि तो सकाळी-सकाळी शाळेतून देशभक्ती गीतांचा आवाज आता हे सर्व कुठंतरी हरवत चाल्लय कुठंतरी संपत चाल्लय जे दिवस आंम्ही अनुभवले ते दिवस आजची पिढीला नाही मिळत...खूप सुंदर दृष्य असायच ते प्रभातफेरीच. गावातून जायचं,देशाच्या घोषणा द्यायच्या,ते सर्व जणू आता फक्त एक कल्पना म्हणून उरलीय, खंत वाटते याची कि आपला समाज पुढे चाललाय पण आपन संस्कृती विसरतोय...
