सकाळीच गच्च भरलेल्या आभाळाची आणि माझी झाली नजरानजर... त्याने ओळखले मनातील इप्सित आणि त्याच्या सहस्त्र अश्रुंच्या धारात... चिंब चिंब केलयं मला... आभाळाच्या मिठीच्या आवेगाने समजलयं रे... रात्रभर तो तुझ्यासह विरहात जागला होता... आता फक्त तुझा निरोप द्यायला आला होता... फक्त तुझा निरोप द्यायला आला होता... त्रिशिला साळवे कविता जीवनाची
