તારા થી દૂર તારી રાહ મા છું, કેવા અજુગતા વિશ્વાસમાં છું, ખબર છે તું નહિ આવે, તારા વગર જાણે છેલ્લા શ્વાસ માં છું. નજરો થી દૂર છે, મને ખબર છે તું મજબૂર છે, છતાંય તારી રાહ માં ઊભો છું, ભર્યું આંખો માં પૂર છે. પણ આ એક એક ક્ષણ દૂર તારા થી રેહવાતું નથી, કેમ કરી કાપવા આ દિવસ, આ રાત હવે મારા થી સહેવાતી નથી. અસહ્ય છે આ વેદનાં કે કઈ હું કહી શકતો નથી, તારા વગર કેમેય હવે એક રોજ જીવી શકતો નથી. આ અંતર ઘણું લાંબું છે તુજ કે હું કેમ કરીને કાપુ, દૂર દૂર સુધી જતા તારા આ પગલાં હું કેમ કરીને માપૂ. વાત જો આ ભવ ની હોત તો કોઈ વાતજ ના હોત, તને અને મને દૂર રાખી શકે એવી કોઈ ની તાકાતજ ના હોત. દૂર જે અવકાશ છે, તારો ત્યાજ ક્યાંક નિવાસ છે, મળશું આપણે બહુ જલ્દી થી આ મારા પ્રેમ નો વિશ્વાસ છે. ~મનોજ ખાંડે
