काय जणू चांदणे डोळ्यांत तुझ्या मी पाहिले बांध सारे तोडुनिया अश्रू माझे वाहिले स्वप्नातली अप्सराच तू पायी पैंजण घातले स्वर माझ्या तारकांचे होऊनी गुलाम राहिले आसमानाच्या स्पर्ध्येला सह्याद्रीची जणू डोर तू काळ्याशार नभांवर उमटलेली चंद्राची जणू कोर तू विरलेल्या मृगजळाचा जणू परिभास मी जाणला क्षीण झालेल्या देहाला श्वास कसा तू आणला - गोविंद अनिल पोलाड ( विद्रोही कवी विचारमंच )
