आठवण पुर्वजांची विशाल साम्राज्याचे दर्शन घडवणारे खर्या अर्थाने ऊपेक्षित राहिले या देशाला देऊन सम्रुद्ध इतिहास हे मात्र झोपडी पाल करून राहिले एक एका दगडावरती प्राण ओतला कला आपली आजही जिवंत दिसते ज्यात तो कलाकार मात्र असुन शिल्पकार आज कुठेच दिसत नाही तो अस्तित्वात दगडाला देऊन सुरेख आकार तो निर्जीव दगडही आमच्यासी बोलतो हजारो वर्षानंतरही हा दगड कसा स्थिर स्थावर डौलाने आजही राहतो जरी बदलला पुस्तकातील इतिहास तरी ह्या दगडावरिल इतिहास मिटणार नाही हजारो वर्षानंतरही हा दगड देत राहिल विशाल चिरंतन सम्रुद्ध अस्तित्वाची ग्वाही राष्ट्र सर्व अभिमान बाळगतो पाहून कला आपल्या पूर्वजांनी घडवलेल्या लेणी शिल्पांची अरे कदर करा रे आपल्या रक्तातील गुणांची अभिमान आठवण असुद्या त्या आपल्या पूर्वजांची. *मच्छिंद्र धनवटे, औरंगाबाद.* कविता आठवण पुर्वजांची
