Find the Latest Status about विरहिणी from top creators only on Nojoto App. Also find trending photos & videos about, विरहिणी.
RAVINANDAN Tiwari
प्रियतम के याद में आँसू बहाते सभी विरहिणी की व्यथा न कहते कभी ज्योती बन जले विरह वेदन में जो भी बिछड़े बलम से तो फिर मिले न कभी भूले नहीं भूलाती यशोधरा की वो बातें काश! सखी वो मुझसे कह कर जाते शकुंतला की वो ह्दयविदारक अलापें आपहीं हमको बिसरे, बेहतर हम मर जाते ! #विरहिणी_कच्ची सड़क
RAVINANDAN Tiwari
आँखें आँसुओं से हैं गर भरे बची है नरमी नहीं सुखे परे झील अब भी जिसमें कोई तैरे बहा वो जो था अधिक, न पूरे झड़े जिंदा है अब भी आशिकी के आसरे विरहिणी के तुने कभी नयन निहारे अंतहीन तपन से भाप बनते सारे! #Hansti_aankhon_mei_aansu विरहिणी
Monika pareek
सुन सखी सांवरे की प्रीत की एक अनूठी बात.. पग-पग अंसूअन की बरसात है और कांटन भरी राह.. विमुख करे चहुँ ओर ते, फेर पकडिये बांह.. ©Monika pareek एक विरहिणी.. 💙🪔 #Drops
Poet Shivam Singh Sisodiya
मेरे सीने के कोने में एक विरहिणी रोती है | वह रोती, मैं गाता तब कविता की रचना होती है || कवि शिवम् सिंह सिसौदिया "अश्रु" मेरे सीने के कोने में एक विरहिणी रोती है | वह रोती, मैं गाता तब कविता की रचना होती है || -कवि शिवम् सिंह सिसौदिया "अश्रु"
Naresh Chandra
सर्द हुई रातें अब लहर छाई प्यार की दिल मे जवाला धधक रही साजन इंतजार की। तुम बसे परदेश समझें न दिल की बात बन विरहिणी मन मेरा राह तके बार बार। तन्हाई चुभ रही रजाई भी बोझ लगे तकिया भी ठंड़ मे आंसुओं मे भीग रही। ©Naresh Chandra सर्द हुई रातें अब लहर छाई प्यार की दिल मे जवाला धधक रही साजन इंतजार की। तुम बसे परदेश समझें न दिल की बात बन विरहिणी
Devanand Jadhav
•पैल तो गे काऊ कोकताहे• पैल तो गे काऊ कोकताहे । शकुन गे माये सांगताहे ॥१॥ उड उड रे काऊ तुझे सोन्यानें मढवीन पाऊ । पाहुणे पंढरीरावो घरा कैं येती ॥२॥ दहिंभाताची उंडी लावीन तुझे तोंडी । जीवा पढिये त्याची गोडी सांग वेगी ॥३॥ दुधें भरूनी वाटी लावीन तुझें वोंठी । सत्य सांगे गोठी विठो येईल कायी ॥४॥ आंबया डहाळी फळें चुंबी रसाळीं । आजिचे रे काळीं शकुन सांगे ॥५॥ ज्ञानदेव ह्मणे जाणिजे ये खुणें । भेटती पंढरीराये शकुन सांगे ॥६॥ -- संत ज्ञानेश्वर• ©Devanand Jadhav पैल तो गे काऊ कोकताहे’ हा संत ज्ञानेश्वरांचा अभंग आहे. ही एक विरहिणी आहे. विरहिणी म्हणजे परमेश्वराच्या भेटीची आर्तता प्रगट करणारी कविता. क
Santosh Jadhav
पाऊस..तो अन् विरहीणी...! गार झोंबणाऱ्या वाऱ्याचे इशारे.. धारा होऊन थेंबांचे पहारे... चिंब चिंब रात्रीचे रोमरोम शहारे.. वचन तू होते मला दिले रे..ये ना प्रियतमा रे...! आठवणींनी थेंब भिजलेले... वाट पाहून भाव विझलेले.. रात जागून स्वप्न निजलेले.. त्या स्वप्नांना तुझ्या मिठीने..जागव ना..जिवलगा रे...! त्या पहिल्या भेटीचा विसर पडला रे.. त्या प्रणयगीतांचा शब्द शब्द विरला रे... हा एकांत कसा नशिबी आला रे.. माझ्याविना दैना तिथे..अशीच का तुझी सख्या रे...! हा भास का होतो तुझा... हा ध्यास का मजला तुझा... हा श्वास का जपतो तुला... मन मोडू नको.. तोडू नको विश्वास प्राणप्रिया रे..! का रे अबोल तू...असा पावसा.. असा रूक्ष हा...तुझा स्पर्श कसा... तू ही पलटला...पलटला तो जसा... दोघे मिळून कसा खेळलात..जीवघेणा हा डाव रे..! शेवटची माझी एक विनवणी... पुन्हा जगू दे ते क्षण फिरूनी... फक्त एकदा या दोघे जमूनी... व्हा एकरुप जा बरसूनी... माझ्या प्रिया रे...! -संतोष लक्ष्मण जाधव. 9890064001. (20.08.20) #पाऊस.. तो अन् विरहिणी..! पाऊस..तो अन् विरहीणी...! गार झोंबणाऱ्या वाऱ्याचे इशारे.. धारा होऊन थेंबांचे पहारे... चिंब चिंब रात्रीचे रोमरोम