"बाप माझा" सतत कष्टात राबणारा बाप आम्हाला कधी कळलाच नाही देव्हाऱ्यातला देव ह्रदयात कधी रुजलाच नाही पायात रुतलेला काटा मात्र बरंच काही सांगून गेला बाप रे ! म्हणण्यापुरताच बाप तेवढा ओठात उरून राहीला पोरांची हौस-मौज पुरवण्यात बाप चंदनासारखा झिजत होता पै-पै कष्टाने जुळवताना स्वत: मात्र वातीसारखा जळत होता बापाचं काळजीपोटी ओरडणं त्यावेळी खूप त्रासदायक वाटत होते; पण आज मात्र त्याची संस्काराची शिदोरी आयुष्य समृद्ध करत राहते. काट्याच्या संरक्षक कवचाला विसरून आम्ही गुलाबाला महत्व तेवढे देत गेलो. आईची थोरवी गाता-गाता बापाकडे मात्र कायमच दुर्लक्ष करीत राहिलो. -सोमनाथ गावडे #बाप माझा
