?? तूझ्याविना जगत होतो- फक्त जगायच असत म्हणून ? मरण येत नव्हत- मागूनही , न वेदना कमी होत होत्या तूझ्या विरहाच्या !! फक्त जगत होतो अगदी कोरड ! जगण्याची इच्छा नसतानाही श्वास घेत होतो माझा ? का कूणास ठाऊक ? कसा-- जणू तूझ्या विरहातही गोडवा निर्माण झाला होता !! आता प्रत्येक श्वास- तूझ्या आठवणीतच जगत होता- आता मात्र कसलीच मनाला अपेक्षा उरली नव्हती >> तूझ्या असण्याची न तूझ्या दिसण्याची- तूझ्या होकाराची न तूझ्या नकाराची ?? फक्त जाणीव उरली होती-- प्रेम या शब्दाची ॥ पूर्ण आकांतात बूडालो होतो प्रेम या वलयाच्या अंतात ! जणू हे मन माझे ह्रदय वेदना या जीवाच्या अंतकाळजात. . जणू प्रेम या अबोलतेच्या- तपश्चर्येत मग्न होतो ॥ जणू समाधीस्त मी ॥ मरणआधी कित्येकदा मरण मी पाहिले माझे- परी जगताना एकदाही आभास नव्हता जगण्याचा! उगाच रडगाणे उगीच हट्ट पोरखेळ जणू- सोडूनीः दिले हातातूनी करूनी मूक्त पिंजरा-- तव जाणिले-- उघडा डोळा- अंर्तधानमूखी --- तू न सारथी तिच्या जीवनाचा ॥ शरण मी तूजला आलो प्रेमहरी दाखव मज रूप जोडीदार सारथी मज जीवनरथी ?? जे न माझे नाही त्यास मी तूज चरणी अर्पण मी करीतो- जे आहे डांबिले माझ्यापाशी ॥ अन् क्षणार्धात-- अंर्तधान मी पावलो ,, उघडता डोळा -- रूपवती एक सूंदरी सहगूणी -माझिया ठायी ..- म्हणे राया मीच तूमची सारथी सहजीवनाची संगिनी ॥ जिने माझे सारं आयूष्यच बदलून टाकलं ---- जणू मृत्यूमूखी पडलेल्या या देहा प्रेमह्दया एक नवे जीवनदानच ते पूर्नजन्म जणू प्रेमाचा ॥ ॥ नितासागर पवार ॥ ©Sagar Pawar निपचित पडलेल्या जीवना.. @ प्रेमाचा पुनर्जन्म @ ,✍️सागर पवार
