Nojoto: Largest Storytelling Platform
Download Nojoto

Install App Get upto ₹ 100 Cash

आयुष्याचा सारा भार अंगाखांद्यावर घेऊन चालताना ओसा

आयुष्याचा सारा भार अंगाखांद्यावर घेऊन चालताना ओसाड सुनसान रस्त्यावर तापणाऱ्या सूर्याच्या आगीत भाजून निघणाऱ्या उघड्या पाठीवर भेदरलेले घामाचे थेंब सरसरत खाली उतरतात तेव्हा, पावलांच्या असंख्य वेदना कोरड्या घशासोबत थुंकीचा आवंढा घोटत आतल्या आत रिचवाव्या लागतात, कुठेतरी सूर्याच्या आड उनाड फिरणारा एखादा ढग येऊन उभा राहतो ... तेव्हा, त्या क्षणभर सावलीचा गारवा आयुष्याच्या सगळ्या वेदना विसरून जातो, ढगांच्या सावलीसोबत सर्वांगाला फुंकर घालणारा वारा मायेचा हात फिरवत राहतो .. रस्त्याच्या तापलेल्या निखाऱ्यांवर भाजलेल्या पावलांना समोरच हाकेच्या अंतरावर एक झाड दिसावं आणि शरीराचा सारा भार त्या झाडाच्या बुंध्यावर टाकून निवांत डोळे बंद करून पडून राहावं... अगदी असाच चालत राहतो मी सुद्धा... कालही चालत होतो...आजही चालत आहे.. कदाचित उद्याही चालेन... असाच आयुष्याच्या तापलेल्या रस्त्यांवरून... कधीतरी सावलीचा ढग येईल... कधी गारवा देणारा वारा थंड फुंकर घालील... कधी उशाला झाडाचा बुंधा निवांत झोपू देईल म्हणून ... मी मात्र आयुष्याच्या शोधात फिरत राहीन... आज...उद्या...परवा... -काव्यप्रसाद ©prasad gothankar #bestfrnds
prasadgothankar7530

prasad gothankar

New Creator

#bestfrnds #कविता

72 Views