पहाट गेली भिजून ओल्या दवातं न्हाउन निसर्ग सारा गेला झाकून हिरवळ गर्द झाडी कुठे बसलो लपून कळी नाजुक बिचारी बसली कशी रूसून फुलायचं होत तीलाही पाकळी पाकळी खुलवून पण भोवती होतं तीच्या धुक्याचं तेआवरणं वाट पाहत होती तीही कधी येईल तो सूर्याचा कोवळा किरण संपणार मग तीचही ते बंद पाकळ्यांच जीवन धुकं
