स्री आयुष्यच असतं जणू तिचं,कसरतच तारेवरची कर्मानं ठरली ‘ती’खरी,लक्ष्मी या धरणीची || धृ || आहे निराळे दु:ख तिचे,निराळ्याच यातना दु:ख पहाडाएवढे तरीही,वाचा का फुटेना ? आयुष्यभर तरी कुणाला वाटलंय घ्यावं ऐकुन ‘आवाज’दाबण्याचा विचारच फक्त, येतो पुरुषी समाजातून...
