એક ગઝલ પવિત્ર સબંધ ને અર્પણ.. નાની કિટ્ટા-બુચ્ચા ઓ વચ્ચે એકબીજાને, આપણે જ તો સાચવતા હતા, મમ્મી પપ્પા ની માર થી એકબીજાને, આપણે જ તો બચાવતા હતા. ઘણીવાર રિસાઈ પણ જાય,અને ઘણીવાર ખિજાઈ પણ જાય, આ બધા રિસામણા માં અંતે તો, એકબીજાને આપણે જ તો મનાવતા હતા. હું મોટો છું, કે હું મોટી છું કહી, હક જતાવી ચૂપ કરાવી દઈએ, આવી દાદાગીરી કરી એકબીજાને, આપણે જ તો ડરાવતા હતા. લાખ કરીને ઝગડા પણ, અંતે તો વ્હાલ છલકાઈ જ પડતો, એટલે જ તો રક્ષાબંધન પર, એકબીજા વગર આપણે ક્યાં ચલાવતા હતા. ભઈલો મારો હીરો જેવો અને બેનડી મારી લાખો માં એક કહીને સૌ સામે, ભાઈ બહેન નાં હેત ની ઓળખ, આમ આપણે જ તો કરાવતા હતા. સાસરે જતી રહે તો સારું કહી ને,હસતાં,રમતા, ખીજવતા અને લડતા, વિદાય વેળા એકબીજાંને વળગી,રડવાનું નહિ એ આપણે જ તો સમજાવતા હતા. ©Vijay Gohel Saahil #Rakhi #Bhaibahan #gujaratipoem #GujaratiGhazal #gujrati #Rakshabandhanspecial #rakshabandhan #Poetry
