राधा रमली भान विसरली कृष्ण आला धावूनी रिताच डेरा घुसळत होती कृष्ण कृष्ण म्हणूनी || धृ || रिताच डेरा पाहुनी तो हा कृष्ण मनी हसला लहान होवूनी भक्तीसाठी डेऱ्यातच बसला बसूनी आत मंथन करितो राधाकृष्ण म्हणून नवल जाहले डेरा भरला राधा पाही वरून || 1 || देह डेरा रिताच असता मंथन करी आतून बुद्धि राधा हळूच पाहे रूप तिचे निरखून || 2 || मन बुद्धीचे मंथन होता भक्ति नवनीत आले वृत्ति गोपिका भाव गोप ते सर्व तृप्त झाले आतून बाहेर येता कृष्ण तेजोमय हे झाले कोण राधा कोण कृष्ण भानच नच उरले || 3 || नूरल्या भावी दासही असतो आनंदाने खेळ खेळतो भक्तिरसाचे लोणी खावूनी विश्वी डेऱ्यानचि हा असतो असतो नसतो जगा भासतो निर अवकाशी स्वरूपी बसतो || 4 || लेखन :- सुमनताई ताडे
