सडा पडायचा सुवासणीचा कौतुकान..... आरे झालिया खेळमेळीची संध्याकाळ.... आजीचा दिपक पेटविला प्रार्थना जमुनी तुळशी वृंदावना.. भजण हरिपाठ सांगड कशी मोठी देवाशी वंदना... सुख आनंद आभाळ भरूनी पडल पेटविली चुल्ही.... कसा थाटात ह्योगाव उभा जणु स्वारी लक्ष्मीची... औरच काही मौज ती गुरढोर रानातुन घरी पळायची... असाच नंद गोपाल हिच कहाणी घरोघरी... ईचगळुन टाकली ही संस्कृती मोलाची .... वाट पाहि पक्षी झाडावरची..... गेल कुठ ते आजींच नाते..... विसरून गेलो आम्ही आजीचे धडे सारे ...... का कुणा ठाउक त्यो ऐसा दिन कधी... जरा जपा त्या मायेस आणा विनवुन लक्ष्मी..... शुभ संध्या मित्रहो आताचा विषय आहे ओझरत्या सांजवेळी... #ओझरत्यासांजवेळी१ हा विषय
