White इश्क़ में इतनी बेपरवाहियाँ भी ठीक नही हैं , बात हम नही करते ...तो तकल्लुफ तुम भी नही करते...!! ©Kartik Singh #sad_shayari motivational thoughts in marathi motivational thoughts in hindi

#sad_shayari motivational thoughts in marathi motivational thoughts in hindi #Motivational

Mallikarjun

sad status in hindi sad love shayari #SAD

Md Wazaifa Kamal

#SAD #poem #Life

saraswati hembram

किसने कहा सपने सच नहीं होते... ✨💫 तेरा दीदार हो जाए..... ✨🖇 ये किसी ख्वाब से कम हैं क्या... ✨🥀 ©saraswati hembram #Love #SAD #poem #suruwrites

Love #SAD #poem #suruwrites

saraswati hembram

White ख़ुद से ज़्यादा तुमसे इश्क़ हैं ,ये तुम्हे बताना पड़ेगा क्या...?? 💫💚 मुझपर तेरा पुरा हक़ हैं, ये तुझे समझाना पड़ेगा क्या...??✨🥀 ©saraswati hembram #love #Love #SAD #Poet #poem #suruwrites

love Love #SAD #Poet #poem #suruwrites

kavi Aniket Dabhade

9579027461 ©kavi Aniket Dabhade #marathi #Gf #poem #loV€fOR€v€R

#marathi #Gf #poem loV€fOR€v€R #Love

9579027461

©kavi Aniket Dabhade #marathi #Gf #poem #loV€fOR€v€R

Rahul Malviya

#SAD Love #motivate #poem #Life

Prince Martin

White I Found Heavenly Peace In childhood's embrace, where friendships entwined, Two boys named Alex and Ben, bonds strong and kind. But at fifteen's turning, a spark ignited strife, Breaking their bond asunder, setting them adrift. Time marched relentless, years of silence passed, Twenty-eight winters flown, the chasm still cast. Then came a diagnosis, life's cruel decree, Brain's insidious toll, Ben's mortality near. With death's embrace beckoning, a longing arose, To mend the shattered ties, to seek peace's repose. One final ride he embarked, his spirit sore, To find his friend Alex, one last chance for evermore. In a heart racked with guilt, Alex too awaited, Frozen in fear, unable to instigate. But as Ben arrived, his anguish plain to see, Alex's remorse melted, setting his heart free. 'Forgive me, friend,' Ben uttered, tears on his cheek, 'For the pain I've caused, the words I couldn't speak.' Alex's voice trembled, 'I forgive, I do, My heart's been burdened, now liberated too.' 'I found my heavenly peace,' Ben whispered low, 'With your forgiveness, I can journey to the unknown.' His breath grew faint, his eyes glazed and dim, As life's flame flickered, his spirit soared within. Alex watched in silence, bittersweet despair, Cherishing their bond, beyond compare. Tears flowed freely, a testament to their love, A friendship reunited in realms above. ©Prince Martin #emotional_sad_shayari #poem #SAD #Love #Poetry

#emotional_sad_shayari #poem #SAD Love #Poetry

White I Found Heavenly Peace

In childhood's embrace, where friendships entwined,
Two boys named Alex and Ben, bonds strong and kind.
But at fifteen's turning, a spark ignited strife,
Breaking their bond asunder, setting them adrift.

Time marched relentless, years of silence passed,
Twenty-eight winters flown, the chasm still cast.
Then came a diagnosis, life's cruel decree,
Brain's insidious toll, Ben's mortality near.

With death's embrace beckoning, a longing arose,
To mend the shattered ties, to seek peace's repose.
One final ride he embarked, his spirit sore,
To find his friend Alex, one last chance for evermore.

In a heart racked with guilt, Alex too awaited,
Frozen in fear, unable to instigate.
But as Ben arrived, his anguish plain to see,
Alex's remorse melted, setting his heart free.

'Forgive me, friend,' Ben uttered, tears on his cheek,
'For the pain I've caused, the words I couldn't speak.'
Alex's voice trembled, 'I forgive, I do,
My heart's been burdened, now liberated too.'

'I found my heavenly peace,' Ben whispered low,
'With your forgiveness, I can journey to the unknown.'
His breath grew faint, his eyes glazed and dim,
As life's flame flickered, his spirit soared within.

Alex watched in silence, bittersweet despair,
Cherishing their bond, beyond compare.
Tears flowed freely, a testament to their love,
A friendship reunited in realms above.

©Prince Martin #emotional_sad_shayari
#poem #SAD #Love #Poetry

Anagha Ukaskar

White ' मी ' मिळवले किती? भाव सारे मांडले मी माझ्या कवितेमधूनी सांग तुला शब्द वाचून अर्थ उमगले किती? प्राण माझे ओतले मी प्रत्येक ओळीतूनी सांग तुला श्वास माझे यमकात दिसले किती? क्षणात विसरलास तू शब्द न् शब्द माझा सांग आता मला, बघ प्रेम हे उरले किती? तुझ्या आठवणींतून कधी घेतली न मी रजा तुझ्या नजरेत आले किती? निसटले किती? दुःख या कवितेतले पुन्हा मी स्मरणार नाही पण यातही दुःख आहे हे तुला कळले किती? प्रत्येक कवितेत तू, हे समजले मला ही पण तुला जपताना सांग प्रेम मी मिळवले किती? ©Anagha Ukaskar #Moon #marathi #MarathiKavita #poem #Poetry

#Moon #marathi #MarathiKavita #poem #Poetry

White ' मी ' मिळवले किती?

भाव सारे मांडले मी माझ्या कवितेमधूनी
सांग तुला शब्द वाचून अर्थ उमगले किती?
प्राण माझे ओतले मी प्रत्येक ओळीतूनी
सांग तुला श्वास माझे यमकात दिसले किती?

क्षणात विसरलास तू शब्द न् शब्द माझा
सांग आता मला, बघ प्रेम हे उरले किती?
तुझ्या आठवणींतून कधी घेतली न मी रजा
तुझ्या नजरेत आले किती? निसटले किती?

दुःख या कवितेतले पुन्हा मी स्मरणार नाही
पण यातही दुःख आहे हे तुला कळले किती?
प्रत्येक कवितेत तू, हे समजले मला ही
पण तुला जपताना सांग प्रेम मी मिळवले किती?

©Anagha Ukaskar #Moon #marathi #MarathiKavita #poem #Poetry

Anagha Ukaskar

White माझ्या लेखणीत जादू असे सर्व सांगतात. प्रश्न पडतो मला 'असे ते काय बरे पाहतात?' तुम्हा आम्हा सर्वांचेच अनुभव सारखेच असतात. आणि या जगात कित्येक लेखक त्यांना गुंफतात. मग मी वेगळे असे नेमके काय लिहीत असेन ? ज्यामुळे माझ्या कविता तुम्हाला आपल्याशा वाटतात? बोलायची हिंमत नाही पण डायऱ्या माझ्या भरतात. विस्मरणीय असे क्षण कवितारुपी त्या साठवतात. त्यामुळे संवादाची मुळीच मला सवय नसली तरी स्तुती, प्रशंसा या मला खरंच खूप आनंद देतात. पण कौतुकाचा जेव्हा मला देतील सारे हात तेव्हाही भिती असेल माझ्या मनात. या साऱ्यासाठी मी पात्र आहे का? असे विचार सारखे येतंच राहतात. तरीही फक्त मनापासून लिहीत राहायचं कारण चांगल्या गोष्टींना दाद आवर्जून मिळतात. ©Anagha Ukaskar #Road #marathi #MarathiKavita #poem

#Road #marathi #MarathiKavita #poem #Poetry

White माझ्या लेखणीत जादू असे सर्व सांगतात.
प्रश्न पडतो मला 'असे ते काय बरे पाहतात?'
तुम्हा आम्हा सर्वांचेच अनुभव सारखेच असतात.
आणि या जगात कित्येक लेखक त्यांना गुंफतात.
मग मी वेगळे असे नेमके काय लिहीत असेन ?
ज्यामुळे माझ्या कविता तुम्हाला आपल्याशा वाटतात?
बोलायची हिंमत नाही पण डायऱ्या माझ्या भरतात.
विस्मरणीय असे क्षण कवितारुपी त्या साठवतात.
त्यामुळे संवादाची मुळीच मला सवय नसली तरी
स्तुती, प्रशंसा या मला खरंच खूप आनंद देतात.
पण कौतुकाचा जेव्हा मला देतील सारे हात
तेव्हाही भिती असेल माझ्या मनात.
या साऱ्यासाठी मी पात्र आहे का?
असे विचार सारखे येतंच राहतात.
तरीही फक्त मनापासून लिहीत राहायचं
कारण चांगल्या गोष्टींना दाद आवर्जून मिळतात.

©Anagha Ukaskar #Road #marathi #MarathiKavita #poem

Home

Explore

Events

Notification

Profile