New म्हणी व वाक्प्रचार Quotes, Status, Photo, Video

Upare Shyam

+ Follow

Report AbuseCopy Text

"छंद नाही 🚩नामाचा, हा देह काय कामाचा" ❓ #cinemagraph2 #मराठीलेखणी #ओवी #म्हणी #मराठी_quote #प्रेम #भागवत_गीता

"छंद नाही 🚩नामाचा, हा देह काय कामाचा" ❓ #cinemagraph2 #मराठीलेखणी #ओवी #म्हणी #मराठी_quote #प्रेम #भागवत_गीता

सरवन सरवन कुमार

+ Follow

Report AbuseCopy Text

व

व

vimal Kumar Singh

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

जाओ ढूंढ़ लो हम से ज्यादा तुम्हें चाहने वाला अगर मिल जाएं तो खुश रहना और ना मिले तो उदास मत होना व

जाओ ढूंढ़ लो हम से ज्यादा तुम्हें चाहने वाला अगर मिल जाएं तो खुश रहना और ना मिले तो उदास मत होना व

Bulbul Varshney

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

बेवफ़ा सी ज़िंदगी एक बार जो दिल से उतर जाये.. वापस अपनी जगह कभी नही ले सकता.. ब...व

बेवफ़ा सी ज़िंदगी एक बार जो दिल से उतर जाये.. वापस अपनी जगह कभी नही ले सकता.. ब...व

pranav...

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

व.पु एक विचार.. एकदा केव्हातरी शांतपणे बसावं आणि वयानुसार आपण काय काय गोष्टी सोडल्या ह्याचा आढावा घ्याचा. मग लक्षात येतं, की आपण गाभुळलेली चिंच बरयाच वर्षात खाल्ली नाही, जत्रेत मिळणारी पत्र्याची शिट्टी वाजवलेली नाही. चटक्याच्या बिया घासुन चटके द्यावेत असं आता वाटत नाही, कारण परीस्थितीचे चटके सोसतानाच पुरेवाट झालेली असते. कॅलिडोस्कोप बघितलेला नाही. सर्कशितला जोकर आता आपलं मन रिझवु शकत नाही. तसंच कापसाची म्हातारी पकडण्याचा चार्मही आता राहीलेला नाही. कापसाच्या त्या म्हातारीने उडता उडता आपला "बाळपणीचा काळ सुखाचा " स्वत: बरोबर कधी नेला ते कळलंच नाही. त्या ऊडणारया म्हातारीने सर्व आनंद नेले. त्याच्या बदल्यात तिच वार्धक्य तिने आपल्याला दिलं. म्हणुन ती अजुनही ऊडु शकते. आपण जमिनीवरच आहोत... व पु

व.पु एक विचार.. एकदा केव्हातरी शांतपणे बसावं आणि वयानुसार आपण काय काय गोष्टी सोडल्या ह्याचा आढावा घ्याचा. मग लक्षात येतं, की आपण गाभुळलेली चिंच बरयाच वर्षात खाल्ली नाही, जत्रेत मिळणारी पत्र्याची शिट्टी वाजवलेली नाही. चटक्याच्या बिया घासुन चटके द्यावेत असं आता वाटत नाही, कारण परीस्थितीचे चटके सोसतानाच पुरेवाट झालेली असते. कॅलिडोस्कोप बघितलेला नाही. सर्कशितला जोकर आता आपलं मन रिझवु शकत नाही. तसंच कापसाची म्हातारी पकडण्याचा चार्मही आता राहीलेला नाही. कापसाच्या त्या म्हातारीने उडता उडता आपला "बाळपणीचा काळ सुखाचा " स्वत: बरोबर कधी नेला ते कळलंच नाही. त्या ऊडणारया म्हातारीने सर्व आनंद नेले. त्याच्या बदल्यात तिच वार्धक्य तिने आपल्याला दिलं. म्हणुन ती अजुनही ऊडु शकते. आपण जमिनीवरच आहोत... व पु