Best आयुष्यातीलचारक्षण Shayari, Status, Quotes, Stories

शब्दवेडा किशोर

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

White #हा प्रवास आयुष्याचा.... शब्दवेडा किशोर उद्या कुठे मुक्काम नाही माहित आता थोडे बोलू काही रात्र अजुनी बाकी आहे आता थोडे बोलू काही जीवन कठीण गाणे सूर जुळले आहेत आता थोडे बोलू काही दूरवर चालायचे तर आता थोडे बोलू काही रिमझिम पाऊस येतो आहे म्हणून आडोशाला जरा थांबून आता थोडे बोलू काही गारव्यात शेकोटी पेटली आहे आता थोडे बोलू काही वळण अजून दूर आहे आता थोडे बोलू काही आयुष्याच्या वाटेवर एकटे वाटते आता थोडे बोलू काही वाटते सुख दुःखात आपला कुणी साथीदार असावा आता थोडे बोलू काही जीवनात सांजवेळी असेन मी नसेन मी म्हणून आता थोडे बोलू काही.. ©शब्दवेडा किशोर #आयुष्यातीलचारक्षण

White #हा प्रवास आयुष्याचा.... शब्दवेडा किशोर उद्या कुठे मुक्काम नाही माहित आता थोडे बोलू काही रात्र अजुनी बाकी आहे आता थोडे बोलू काही जीवन कठीण गाणे सूर जुळले आहेत आता थोडे बोलू काही दूरवर चालायचे तर आता थोडे बोलू काही रिमझिम पाऊस येतो आहे म्हणून आडोशाला जरा थांबून आता थोडे बोलू काही गारव्यात शेकोटी पेटली आहे आता थोडे बोलू काही वळण अजून दूर आहे आता थोडे बोलू काही आयुष्याच्या वाटेवर एकटे वाटते आता थोडे बोलू काही वाटते सुख दुःखात आपला कुणी साथीदार असावा आता थोडे बोलू काही जीवनात सांजवेळी असेन मी नसेन मी म्हणून आता थोडे बोलू काही.. ©शब्दवेडा किशोर #आयुष्यातीलचारक्षण

शब्दवेडा किशोर

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

White मनाचा तळ शब्दवेडा किशोर असे मुखवटा रडका हसरा नकली चेहरा मानवाचा कुणाला न कळे कधीच मनाचा रे तळ पकडाया गळ हा न जमे जो असे माशासम सुखाला सगळे दुःखाला नाही कुणी मला कोण वाणी मीच असे मनात पोटात असे एक एक मुरडतो नाक पाठ फिरता तुंबड्या भराया आहे कपटीच वाणी मढ्यावरचे लोणी सारे खात असे मुखवटेवाले हे मनाचे महारोगी रंगी ढंगी सोंगी असे क्षेत्रोक्षेत्री पैसे खाऊनी रे मनेच सडली विश्वासाचा वाली इथं कुणी नाही मानवाची खेळी वासनेच्या पोटी कोण माय बेटी अन् कोण बहीण भाची नसे कळे आहे अनमोल मानवाचा हा जन्म करावे रे सोनं जीवनाचे शब्दवेडा किशोर हे सांगे टाकुनी द्यावा मुखवटा माणुसकीच्या वाटा धराव्यात ©शब्दवेडा किशोर #आयुष्यातीलचारक्षण मराठी कविता

White मनाचा तळ शब्दवेडा किशोर असे मुखवटा रडका हसरा नकली चेहरा मानवाचा कुणाला न कळे कधीच मनाचा रे तळ पकडाया गळ हा न जमे जो असे माशासम सुखाला सगळे दुःखाला नाही कुणी मला कोण वाणी मीच असे मनात पोटात असे एक एक मुरडतो नाक पाठ फिरता तुंबड्या भराया आहे कपटीच वाणी मढ्यावरचे लोणी सारे खात असे मुखवटेवाले हे मनाचे महारोगी रंगी ढंगी सोंगी असे क्षेत्रोक्षेत्री पैसे खाऊनी रे मनेच सडली विश्वासाचा वाली इथं कुणी नाही मानवाची खेळी वासनेच्या पोटी कोण माय बेटी अन् कोण बहीण भाची नसे कळे आहे अनमोल मानवाचा हा जन्म करावे रे सोनं जीवनाचे शब्दवेडा किशोर हे सांगे टाकुनी द्यावा मुखवटा माणुसकीच्या वाटा धराव्यात ©शब्दवेडा किशोर #आयुष्यातीलचारक्षण मराठी कविता