Find the Latest Status about आयुष्य कविता from top creators only on Nojoto App. Also find trending photos & videos about, आयुष्य कविता.
nisha Kharatshinde
White किती आहे आयुष्य पुढे? किती आहे आयुष्य पुढे ना कुणास अजून कळलेले मग रुसवे फुगवे कशासाठी स्वछंदी जगावे आयुष्य उरलेले कुणी कुणास ना जन्मी पुरले नाती-गोती रमण्यासाठी काही रक्ताची,काही प्रेमाची आहे तोवर जगण्यासाठी कुणी कमी तर कुणी वाईट ज्याचे त्याचे मतभेद सारे करोडो चेहरे विभिन्न असताना का जगावे कुणी मनासारे असा घ्यावा अनुभव जगण्याचा क्षणालाही थांबावे वाटेल सुर्यास्त अन् सुर्योदयामधील प्रत्येक क्षण जगावा वाटेल इथेच जन्म अन् इथेच मरण देह ही क्षणीक नश्वर आहे साठा संचयही वाहून जाता सोबत पुरवेल ती माणूसकी आहे ✍️काव्यनिश ©nisha Kharatshinde किती आहे आयुष्य पुढे?
Gurudeen Verma
White शीर्षक- इस ठग को क्या नाम दे --------------------------------------------------------- बड़े नम्बरी होते हैं वो आदमी, जो करते हैं शोषण छोटे आदमी का, और छीन लेते हैं उधारी चुकाने के नाम पर, गरीब आदमी की जमीन और आजादी। लेते हैं काम छोटे आदमी को, कोल्हू के बैल की तरह दिनरात, एक वर्ष की मजदूरी बीस हजार देकर, जबकि होते हैं खर्च पाँच हजार एक माह में। लेता है ब्याज बहुत वो आदमी, छोटे आदमी को देकर उधार रुपये, बड़े ही ठाठ होते हैं इन आदमियों के, जिनके होते हैं मकां महलनुमा। होती है उनकी जिंदगी राजा सी, जिनके एक ही आदेश पर, हो जाते हैं सारे काम, और हाजिर नौकर चाकरी में। कमाता होगा इतने रुपये वह आदमी, मेहनत की कमाई से कभी भी नहीं, बनाता है वह अपनी इतनी सम्पत्ति, भ्रष्टाचार और दो नम्बर की कमाई से। लेकिन एक ऐसा आदमी भी है, जो लेता है बड़े आदमी से भी ज्यादा दाम, करता नहीं रहम वो अपने भाई पर भी, और कोसता है वह बड़े आदमी, इस ठग को क्या नाम दे।। शिक्षक एवं साहित्यकार गुरुदीन वर्मा उर्फ़ जी.आज़ाद तहसील एवं जिला- बारां(राजस्थान) ©Gurudeen Verma #कविता
Priyanka Jaiswal
White आयुष्य आयुष्याच्या वाटेवर दुःख खूप येतील, पूर्ण होतील काही स्वप्न काही अपुरीच राहतील.. कधी आपण हसू तर,कधी आपण रडू... आयुष्याच्या शर्यतीत, उंच उंच उडू .... मानव आहोत आपण ,आहे आपल्याकडे मन.. आयुष्यात येतील ,सुख दुःखाचे क्षण... सुखामध्ये हसणार आपण,दुखामध्ये रडणार.... मात घालुनी दुःखाला,वेळेबरोबर पळणार... आयुष्य आहे शर्यत ,त्यात सहभागी आपण होऊ... मृत्यू येईपर्यंत त्याच्याशी लढा आपण देऊ... कुणी असतो भाऊ तर,कुणी असतो पिता कुणी असते ताई तर,कुणी असते माता. . आयुष्यात असे हे नाते,जुळलेले असतात... त्याच्यासाठी डोळ्यात ,स्वप्न नवी सजतात... त्या स्वप्नांना पूर्ण करत,आयुष्य हे संपते... तरी म्हणतो देवा,थोडे आयुष्य जास्त दिले असते... शेवटपर्यंत आपण लढत असतो जीवनाशी, सामोरे जाता जाता त्याला,भेटतो मृत्यूशी... मृत्यू म्हणतो चल आता,वेळ तुझी आली... खूप जगला आयुष्य,आता माझी बारी... ©Priyanka Jaiswal #आयुष्य
Shiv gopal awasthi
ऐसा पढ़ना भी क्या पढ़ना,मन की पुस्तक पढ़ न पाए, भले चढ़े हों रोज हिमालय,घर की सीढ़ी चढ़ न पाए। पता चला है बढ़े बहुत हैं,शोहरत भी है खूब कमाई, लेकिन दिशा गलत थी उनकी,सही दिशा में बढ़ न पाए। बाँट रहे थे मृदु मुस्कानें,मेरे हिस्से डाँट लिखी थी, सोच रहा था उनसे लड़ना ,प्रेम विवश हम लड़ न पाए। उनका ये सौभाग्य कहूँ या,अपना ही दुर्भाग्य कहूँ मैं, दोष सभी थे उनके लेकिन,उनके मत्थे मढ़ न पाए। थे शर्मीले हम स्वभाव से,प्रेम पत्र तक लिखे न हमने। चंद्र रश्मियाँ चुगीं हमेशा,सपनें भी हम गढ़ न पाए। कवि-शिव गोपाल अवस्थी ©Shiv gopal awasthi कविता