New नाटककार बाबूराव गोखले Quotes, Status, Photo, Video

Sarita Prashant Gokhale

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

शीर्षक -- मनातला कृष्ण शब्द माझे गीत होऊन ओठावर येऊन थबकतो तेव्हा मनातला कृष्ण मला बासरीच्या सुरात आठवतो.... मुग्ध होऊन हा खेळ त्याचा डोळ्यांच्या काठात येतो तेव्हा मनातला कृष्ण मला प्रेमाच्या रंगात भिजवतो... हृदय घायाळ होऊन जेव्हा वेदनेच्या मर्माला तीर लागतो तेव्हा मनातला कृष्ण मला कुंजवनीच्या स्वप्नात आठवतो.... चांदणे हास्यात लपवून नयनांची पौर्णिमा झाकतो तेव्हा मनातला कृष्ण मला संसाराच्या अंगणात आठवतो.... सरिता प्रशांत गोखले रत्नागिरी ©Sarita Prashant Gokhale #WoRasta शीर्षक -- मनातला कृष्ण शब्द माझे गीत होऊन ओठावर येऊन थबकतो तेव्हा मनातला कृष्ण मला बासरीच्या सुरात आठवतो....

शीर्षक -- मनातला कृष्ण शब्द माझे गीत होऊन ओठावर येऊन थबकतो तेव्हा मनातला कृष्ण मला बासरीच्या सुरात आठवतो.... मुग्ध होऊन हा खेळ त्याचा डोळ्यांच्या काठात येतो तेव्हा मनातला कृष्ण मला प्रेमाच्या रंगात भिजवतो... हृदय घायाळ होऊन जेव्हा वेदनेच्या मर्माला तीर लागतो तेव्हा मनातला कृष्ण मला कुंजवनीच्या स्वप्नात आठवतो.... चांदणे हास्यात लपवून नयनांची पौर्णिमा झाकतो तेव्हा मनातला कृष्ण मला संसाराच्या अंगणात आठवतो.... सरिता प्रशांत गोखले रत्नागिरी ©Sarita Prashant Gokhale #WoRasta शीर्षक -- मनातला कृष्ण शब्द माझे गीत होऊन ओठावर येऊन थबकतो तेव्हा मनातला कृष्ण मला बासरीच्या सुरात आठवतो....

Sarita Prashant Gokhale

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

वृत्त:- स्त्रग्विणी लगावली:- गालगा,गालगा,गालगा,गालगा सौख्य ताटातले घेतले मी कुठे दु:ख दैवातले टाळले मी कुठे सत्व पाहू नको जीवना तू पुन्हा सांग माझे मला शोधले मी कुठे प्राण हरलास तू होउनी पारधी पिंजऱ्याला तुझ्या सोडले मी कुठे दूर जाऊ नको बोलताना मला वेदनांना तुझ्या ऐकले मी कुठे काय सलते मनी सांग तू एकदा दु:ख सारे तुझे वाचले मी कुठे सरिता प्रशांत गोखले ©Sarita Prashant Gokhale #SunSet वृत्त:- स्त्रग्विणी लगावली:- गालगा,गालगा,गालगा,गालगा सौख्य ताटातले घेतले मी कुठे दु:ख दैवातले टाळले मी कुठे

वृत्त:- स्त्रग्विणी लगावली:- गालगा,गालगा,गालगा,गालगा सौख्य ताटातले घेतले मी कुठे दु:ख दैवातले टाळले मी कुठे सत्व पाहू नको जीवना तू पुन्हा सांग माझे मला शोधले मी कुठे प्राण हरलास तू होउनी पारधी पिंजऱ्याला तुझ्या सोडले मी कुठे दूर जाऊ नको बोलताना मला वेदनांना तुझ्या ऐकले मी कुठे काय सलते मनी सांग तू एकदा दु:ख सारे तुझे वाचले मी कुठे सरिता प्रशांत गोखले ©Sarita Prashant Gokhale #SunSet वृत्त:- स्त्रग्विणी लगावली:- गालगा,गालगा,गालगा,गालगा सौख्य ताटातले घेतले मी कुठे दु:ख दैवातले टाळले मी कुठे

Sarita Prashant Gokhale

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

येता पहिला पाऊस देतो मनाला गारवा, सृष्टी सजताना सारी शालू नेसते हिरवा.! येता पहिला पाऊस नाचे मोर रानामध्ये, पिसे गळताना दाटे रडू सारे मनामध्ये.! येता पहिला पाऊस होतो शेतकरी बाप, देतो जगाला आधार दिसे घामाचा प्रताप.! येता पहिला पाऊस वारा भरे दान असं रानी वनी हिरवळ तेव्हा ओठी भरे हसं.! ©Sarita Prashant Gokhale शीर्षक:- पहिला पाऊस येता पहिला पाऊस देतो मनाला गारवा, सृष्टी सजताना सारी शालू नेसते हिरवा.! येता पहिला पाऊस

येता पहिला पाऊस देतो मनाला गारवा, सृष्टी सजताना सारी शालू नेसते हिरवा.! येता पहिला पाऊस नाचे मोर रानामध्ये, पिसे गळताना दाटे रडू सारे मनामध्ये.! येता पहिला पाऊस होतो शेतकरी बाप, देतो जगाला आधार दिसे घामाचा प्रताप.! येता पहिला पाऊस वारा भरे दान असं रानी वनी हिरवळ तेव्हा ओठी भरे हसं.! ©Sarita Prashant Gokhale शीर्षक:- पहिला पाऊस येता पहिला पाऊस देतो मनाला गारवा, सृष्टी सजताना सारी शालू नेसते हिरवा.! येता पहिला पाऊस

Sarita Prashant Gokhale

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

देवराज प्राक्तनात माझिया नसेल न्याय वाटले त्या भ्रमात चालता अभंग फार गायले कोण मी क्षणैक मीच नाम घेत थांबले माउलीस गातगात पंढरीस गाठले देवराज विठ्ठलास एकदा विचारले संकटात पामरास का असेच टाकले का तुझ्या मनातले असेल प्रेम आटले तू मलाच सांग आज साकड्यात टाकले एक नाम अंतरात मी सदैव जोडले मंदिरात कीर्तनात तेच नाम ऐकले दर्शनात मी समोर एक रूप पाहिले जीवनात मायबाप विठ्ठलास मानले सत्व तोच पाहतो असाच खेळ मांडतो पुण्यवान लेकरास आसपास वाटतो साद घाल विठ्ठलास तोच फक्त ऐकतो पंढरीत एक देव या जगास तारतो ©Sarita Prashant Gokhale देवराज प्राक्तनात माझिया नसेल न्याय वाटले त्या भ्रमात चालता अभंग फार गायले कोण मी क्षणैक मीच नाम घेत थांबले माउलीस गातगात पंढरीस गाठले दे

देवराज प्राक्तनात माझिया नसेल न्याय वाटले त्या भ्रमात चालता अभंग फार गायले कोण मी क्षणैक मीच नाम घेत थांबले माउलीस गातगात पंढरीस गाठले देवराज विठ्ठलास एकदा विचारले संकटात पामरास का असेच टाकले का तुझ्या मनातले असेल प्रेम आटले तू मलाच सांग आज साकड्यात टाकले एक नाम अंतरात मी सदैव जोडले मंदिरात कीर्तनात तेच नाम ऐकले दर्शनात मी समोर एक रूप पाहिले जीवनात मायबाप विठ्ठलास मानले सत्व तोच पाहतो असाच खेळ मांडतो पुण्यवान लेकरास आसपास वाटतो साद घाल विठ्ठलास तोच फक्त ऐकतो पंढरीत एक देव या जगास तारतो ©Sarita Prashant Gokhale देवराज प्राक्तनात माझिया नसेल न्याय वाटले त्या भ्रमात चालता अभंग फार गायले कोण मी क्षणैक मीच नाम घेत थांबले माउलीस गातगात पंढरीस गाठले दे

Sarita Prashant Gokhale

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

गुंतून मी कधीही पडले कशात नाही सोडून दुःख माझे मी बंधनात नाही माझी पवित्र काया झिजवून तूच घेशी देवा तुझ्या प्रमाणे मी मंदिरात नाही जाणून घे जरासे तू दुःख पामरांचे मोक्षास तोच जातो नरकात जात नाही आली पुन्हा नव्याने बघ रांग संकटाची घे उचलुनी कडेवर,ती पाळण्यात नाही विसरू नकोस दु:खा आहे तुझीच सरिता रडवू नको स्मिताला ती सागरात नाही ©Sarita Prashant Gokhale आनंदकंद गागालगा लगागा गागालगा लगागा गुंतून मी कधीही पडले कशात नाही सोडून दुःख माझे मी बंधनात नाही माझी पवित्र काया झिजवून तूच घेशी

गुंतून मी कधीही पडले कशात नाही सोडून दुःख माझे मी बंधनात नाही माझी पवित्र काया झिजवून तूच घेशी देवा तुझ्या प्रमाणे मी मंदिरात नाही जाणून घे जरासे तू दुःख पामरांचे मोक्षास तोच जातो नरकात जात नाही आली पुन्हा नव्याने बघ रांग संकटाची घे उचलुनी कडेवर,ती पाळण्यात नाही विसरू नकोस दु:खा आहे तुझीच सरिता रडवू नको स्मिताला ती सागरात नाही ©Sarita Prashant Gokhale आनंदकंद गागालगा लगागा गागालगा लगागा गुंतून मी कधीही पडले कशात नाही सोडून दुःख माझे मी बंधनात नाही माझी पवित्र काया झिजवून तूच घेशी

Sarita Prashant Gokhale

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

सुमंदारमाला लगागा लगागा लगागा लगागा लगागा लगागा लगागा लगा तुझ्या सोबतीच्या युगाची कहाणी यशाच्या किनारी नव्याने मिळे अता जीवनाची निराशा पळाली तुझ्या भोवताली सुखाच्या सरी सख्या घेत आहे तिथे मी उभारी, सुखाच्या दिशेने मनाशी जुळे दिशा धुंद झाल्या पुन्हा सांजवेळी वितळले सख्या मी पुन्हा अंतरी तुला हाक देता मला साथ दे तू हवा धुंद झाली निशा रंगली नको दूर जाऊ अशा संधिकाली तुझ्या प्रेम वाटेत मी साजिरी तुलाही मलाही मनी ओढ वाढे इशारे नशीले तनू दंगली खुले ठेव डोळे शराबी नशीले मनाच्या प्रितीची कळी लाजरी नको आठवाया विषारी शहारे नसे शांतवाया ठसे राजसा छुप्या अंतराला तुझ्या जाणते मी नको आठवू त्या जुन्या तू व्यथा बसावी नव्याने घडी मोडलेली करू पावलांची सख्या चाकरी तुझ्या जीवनाच्या प्रवासामधे मी मला सांग साऱ्या मनीच्या कथा ©Sarita Prashant Gokhale सुमंदारमाला लगागा लगागा लगागा लगागा लगागा लगागा लगागा लगा तुझ्या सोबतीच्या युगाची कहाणी यशाच्या किनारी नव्याने मिळे अता जीवनाची निराशा पळ

सुमंदारमाला लगागा लगागा लगागा लगागा लगागा लगागा लगागा लगा तुझ्या सोबतीच्या युगाची कहाणी यशाच्या किनारी नव्याने मिळे अता जीवनाची निराशा पळाली तुझ्या भोवताली सुखाच्या सरी सख्या घेत आहे तिथे मी उभारी, सुखाच्या दिशेने मनाशी जुळे दिशा धुंद झाल्या पुन्हा सांजवेळी वितळले सख्या मी पुन्हा अंतरी तुला हाक देता मला साथ दे तू हवा धुंद झाली निशा रंगली नको दूर जाऊ अशा संधिकाली तुझ्या प्रेम वाटेत मी साजिरी तुलाही मलाही मनी ओढ वाढे इशारे नशीले तनू दंगली खुले ठेव डोळे शराबी नशीले मनाच्या प्रितीची कळी लाजरी नको आठवाया विषारी शहारे नसे शांतवाया ठसे राजसा छुप्या अंतराला तुझ्या जाणते मी नको आठवू त्या जुन्या तू व्यथा बसावी नव्याने घडी मोडलेली करू पावलांची सख्या चाकरी तुझ्या जीवनाच्या प्रवासामधे मी मला सांग साऱ्या मनीच्या कथा ©Sarita Prashant Gokhale सुमंदारमाला लगागा लगागा लगागा लगागा लगागा लगागा लगागा लगा तुझ्या सोबतीच्या युगाची कहाणी यशाच्या किनारी नव्याने मिळे अता जीवनाची निराशा पळ

Sarita Prashant Gokhale

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

वृत्त -- भुजंगप्रयात लगावली -- लगागा, लगागा लगागा लगागा तुझा स्पर्श होताच मी धूप झाले तसे दुःख सारेच का चूप झाले मिळाली मला सावली अंबराची अता जीवना मी तुझे रूप झाले नको वाटते सात्वंना मज कुणाची जिथे वार सारेच गुपचूप झाले विखारी क्षणाला कुणी पास नव्हते मनाचे तिथे हालही खूप झाले कशी दृष्ट काढू अशा मी घराची जिथे सौख्य माझेच विद्रूप झाले सरिता प्रशांत गोखले रत्नागिरी ©Sarita Prashant Gokhale वृत्त -- भुजंगप्रयात लगावली -- लगागा, लगागा लगागा लगागा तुझा स्पर्श होताच मी धूप झाले तसे दुःख सारेच का चूप झाले मिळाली मला सावली अंबरा

वृत्त -- भुजंगप्रयात लगावली -- लगागा, लगागा लगागा लगागा तुझा स्पर्श होताच मी धूप झाले तसे दुःख सारेच का चूप झाले मिळाली मला सावली अंबराची अता जीवना मी तुझे रूप झाले नको वाटते सात्वंना मज कुणाची जिथे वार सारेच गुपचूप झाले विखारी क्षणाला कुणी पास नव्हते मनाचे तिथे हालही खूप झाले कशी दृष्ट काढू अशा मी घराची जिथे सौख्य माझेच विद्रूप झाले सरिता प्रशांत गोखले रत्नागिरी ©Sarita Prashant Gokhale वृत्त -- भुजंगप्रयात लगावली -- लगागा, लगागा लगागा लगागा तुझा स्पर्श होताच मी धूप झाले तसे दुःख सारेच का चूप झाले मिळाली मला सावली अंबरा

Sarita Prashant Gokhale

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

असाच एक चेहरा मनास वाटला मला जगात देव ही उदास वाटला मनातल्या मनात मी मलाच शोधते तुझ्या नभात चांदवा भकास वाटला दिवा तुझा न पेटता प्रकाश वाटतो तिमीर सारला तसा झकास वाटला अशा कशा मलाच का व्यथा सदैव रे नकोच मज घडोघडी प्रवास वाटला कळेचना हवेतली मुशाफिरी तुझी तुझ्यातला सुगंधही फुलास वाटला सरिता प्रशांत गोखले ©Sarita Prashant Gokhale वृत्त:-प्रभाव लगावली:- लगालगा,लगालगा,लगालगा, लगा असाच एक चेहरा मनास वाटला मला जगात देव ही उदास वाटला मनातल्या मनात मी मलाच शोधते

असाच एक चेहरा मनास वाटला मला जगात देव ही उदास वाटला मनातल्या मनात मी मलाच शोधते तुझ्या नभात चांदवा भकास वाटला दिवा तुझा न पेटता प्रकाश वाटतो तिमीर सारला तसा झकास वाटला अशा कशा मलाच का व्यथा सदैव रे नकोच मज घडोघडी प्रवास वाटला कळेचना हवेतली मुशाफिरी तुझी तुझ्यातला सुगंधही फुलास वाटला सरिता प्रशांत गोखले ©Sarita Prashant Gokhale वृत्त:-प्रभाव लगावली:- लगालगा,लगालगा,लगालगा, लगा असाच एक चेहरा मनास वाटला मला जगात देव ही उदास वाटला मनातल्या मनात मी मलाच शोधते

Sarita Prashant Gokhale

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

भल्याबुऱ्या त्या क्षणास साऱ्या विसरत आले आज इथे मी ओठांमधल्या हसण्यासाठी जीवन झाले होते जखमी वास्तवातल्या आधाराला शोधत होते मी साऊली आयुष्याच्या ऐन दुपारी भेटे मजला ती माऊली क्षणक्षण आता जगायचे मज पुरे जाहले कोंदट जगणे सांगु कुणाला व्यथा मनीच्या समजत नव्हते जगणेमरणे हाती माझ्या कोरी पाने स्मरणासंगे आहे भरणे माय लेखणी माऊलीने केले माझे हसरे जगणे ©Sarita Prashant Gokhale भल्याबुऱ्या त्या क्षणास साऱ्या विसरत आले आज इथे मी ओठांमधल्या हसण्यासाठी जीवन झाले होते जखमी वास्तवातल्या आधाराला शोधत होते मी साऊली आयुष्या

भल्याबुऱ्या त्या क्षणास साऱ्या विसरत आले आज इथे मी ओठांमधल्या हसण्यासाठी जीवन झाले होते जखमी वास्तवातल्या आधाराला शोधत होते मी साऊली आयुष्याच्या ऐन दुपारी भेटे मजला ती माऊली क्षणक्षण आता जगायचे मज पुरे जाहले कोंदट जगणे सांगु कुणाला व्यथा मनीच्या समजत नव्हते जगणेमरणे हाती माझ्या कोरी पाने स्मरणासंगे आहे भरणे माय लेखणी माऊलीने केले माझे हसरे जगणे ©Sarita Prashant Gokhale भल्याबुऱ्या त्या क्षणास साऱ्या विसरत आले आज इथे मी ओठांमधल्या हसण्यासाठी जीवन झाले होते जखमी वास्तवातल्या आधाराला शोधत होते मी साऊली आयुष्या