New थाहा खवर Quotes, Status, Photo, Video

YATRI यात्री

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

को कस्लाइ कति किन चाहन्छ? यो कस्लाइ थाहा हुन्छ? बस तिमि चौकन्न्ने(alert)रहनु,,यो जमाना धेरै खराब छ, प्रेम को बद्लामा शरीर माग्दछ यात्री0❣️✌️ #थाहा

को कस्लाइ कति किन चाहन्छ? यो कस्लाइ थाहा हुन्छ? बस तिमि चौकन्न्ने(alert)रहनु,,यो जमाना धेरै खराब छ, प्रेम को बद्लामा शरीर माग्दछ यात्री0❣️✌️ #थाहा

Arjun Devkota

+ Follow

Report AbuseCopy Text

समय आएपछि बुझ्नेछौ ! मेरो महत्व, थाहा होला नि फ्रिमा, पाउने अक्सिजन, अस्पतालमा कति महगो पर्छ भनेर !!

समय आएपछि बुझ्नेछौ ! मेरो महत्व, थाहा होला नि फ्रिमा, पाउने अक्सिजन, अस्पतालमा कति महगो पर्छ भनेर !!

Babita Singh

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

तिमी आफूलाई कहिले कमजोर न सोच आफ्नो विश्वास को मार्ग मा हिड्दै गर हर परिस्थितिमा, तिम्रै नै जीत हुन्छ तिमी आफ्नो उपस्थिति मा रमाउने गर ❣ . ©Babita Singh कसलाई थाहा हुन्छ र ज़िंदगी कति लामो छ भोली के हुन सक्छ कसलाई थाहा हुन्छ र? यो कष्टमय, सुखमय तिम्रै नै, ज़िंदगी हो तिमीले सोचेका सोचहरु

तिमी आफूलाई कहिले कमजोर न सोच आफ्नो विश्वास को मार्ग मा हिड्दै गर हर परिस्थितिमा, तिम्रै नै जीत हुन्छ तिमी आफ्नो उपस्थिति मा रमाउने गर ❣ . ©Babita Singh कसलाई थाहा हुन्छ र ज़िंदगी कति लामो छ भोली के हुन सक्छ कसलाई थाहा हुन्छ र? यो कष्टमय, सुखमय तिम्रै नै, ज़िंदगी हो तिमीले सोचेका सोचहरु

Bandana Das

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

मुसाफिर हूं... जीवन की राह पे चलता जा रहा हूं । मंजिल की कोई खवर नहीं फिरभी हौसला बढ़ा रहा हूं।। अक्सर लड़खड़ा जाता है कदम.. डगमगा ना जाऊं कन्ही मै,, इसलिए उम्मीद को अपना सहारा बना रहा हूं.... वंदना रानी दास मुसाफिर हूं... जीवन की राह पे चलता जा रहा हूं । मंजिल की कोई खवर नहीं फिरभी हौसला बढ़ा रहा हूं।। अक्सर लड़खड़ा जाता है कदम.. डगमगा ना जाऊं

मुसाफिर हूं... जीवन की राह पे चलता जा रहा हूं । मंजिल की कोई खवर नहीं फिरभी हौसला बढ़ा रहा हूं।। अक्सर लड़खड़ा जाता है कदम.. डगमगा ना जाऊं कन्ही मै,, इसलिए उम्मीद को अपना सहारा बना रहा हूं.... वंदना रानी दास मुसाफिर हूं... जीवन की राह पे चलता जा रहा हूं । मंजिल की कोई खवर नहीं फिरभी हौसला बढ़ा रहा हूं।। अक्सर लड़खड़ा जाता है कदम.. डगमगा ना जाऊं

Krishna Mandal

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

फुर्सत जो मिले तो मुझे पढ़ना जरूर बेखवर थे हम हर एक खवर के लिये। नसतर भरी हर एक सफर के लिये। मिला ना अपनो का लाड़ दुलाड़ कृष्ण, भटकता रहा मोहब्बत के सहर के लिये। कवि:-कृष्ण मंडल बेखवर थे हम हर एक खवर के लिये। नसतर भरी हर एक सफर के लिये। मिला ना अपनो का लाड़ दुलाड़ कृष्ण, भटकता रहा मोहब्बत के सहर के लिये। ....... Gane

फुर्सत जो मिले तो मुझे पढ़ना जरूर बेखवर थे हम हर एक खवर के लिये। नसतर भरी हर एक सफर के लिये। मिला ना अपनो का लाड़ दुलाड़ कृष्ण, भटकता रहा मोहब्बत के सहर के लिये। कवि:-कृष्ण मंडल बेखवर थे हम हर एक खवर के लिये। नसतर भरी हर एक सफर के लिये। मिला ना अपनो का लाड़ दुलाड़ कृष्ण, भटकता रहा मोहब्बत के सहर के लिये। ....... Gane

Yudi Shah

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

जसलाई कहिले न हेरेको जसलाई कहिलै न सुनेको बस बोल्दा बोल्दै, मन देखि माया गरियो... थाहा नै भएन कुन बेला म उसकै भएको थे तर सायद भाग्यमा लेखेको थिएन उ मेरै हुन्छ भनेर... सायद मेरो यो भ्रम नै थियोे उसलाई आफ्नो सम्झेर... ©Yudi Shah जसलाई कहिले न हेरेको जसलाई कहिलै न सुनेको बस बोल्दा बोल्दै, मन देखि माया गरियो... थाहा नै भएन कुन बेला म उसकै भएको थे तर सायद भाग्यमा लेखे

जसलाई कहिले न हेरेको जसलाई कहिलै न सुनेको बस बोल्दा बोल्दै, मन देखि माया गरियो... थाहा नै भएन कुन बेला म उसकै भएको थे तर सायद भाग्यमा लेखेको थिएन उ मेरै हुन्छ भनेर... सायद मेरो यो भ्रम नै थियोे उसलाई आफ्नो सम्झेर... ©Yudi Shah जसलाई कहिले न हेरेको जसलाई कहिलै न सुनेको बस बोल्दा बोल्दै, मन देखि माया गरियो... थाहा नै भएन कुन बेला म उसकै भएको थे तर सायद भाग्यमा लेखे

Sanjeev Prajapati

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

#क्या_मैं_आज_भी_मानसिक_गुलाम_हूं ? बॉलीवुड वाले लोग कोई भी मर जाते तो इंडिया में "राष्ट्रीय_शोक जैसा माहौल ये मीडिया बना देती है। और नेताजी सुभाष चन्द्र बोस, लाल बहादुर शास्त्री, राजीव भाई दीक्षित और हमारे देश की सरहद पर रोजाना हमारे वीर मरते हैं, जैसे असली हीरो की न्यूज भी नहीं होती, उनको मीडिया से #ब्लैक_आउट कर दिया जाता है उनकी कोई खवर भी नही वन पाती । इस देश के अंदर लाखों किसानों आत्महत्या करते हैं क्या वो इंसान नही होते, जिनको हम अपना आदर्श (हिरो , हिरोइन और क्रिकेटर ) मानते हैं वो हमें पेप्सी कोकोकोला के नाम पर #टॉयलेट_क्लीनर जैसा जहर पिलाते हैं हमे । #Aiwayarmy #Barrier #क्या_मैं_आज_भी_मानसिक_गुलाम_हूं ? बॉलीवुड वाले लोग कोई भी मर जाते तो इंडिया में "राष्ट्रीय_शोक जैसा माहौल ये मीडिया बना देती है।

#क्या_मैं_आज_भी_मानसिक_गुलाम_हूं ? बॉलीवुड वाले लोग कोई भी मर जाते तो इंडिया में "राष्ट्रीय_शोक जैसा माहौल ये मीडिया बना देती है। और नेताजी सुभाष चन्द्र बोस, लाल बहादुर शास्त्री, राजीव भाई दीक्षित और हमारे देश की सरहद पर रोजाना हमारे वीर मरते हैं, जैसे असली हीरो की न्यूज भी नहीं होती, उनको मीडिया से #ब्लैक_आउट कर दिया जाता है उनकी कोई खवर भी नही वन पाती । इस देश के अंदर लाखों किसानों आत्महत्या करते हैं क्या वो इंसान नही होते, जिनको हम अपना आदर्श (हिरो , हिरोइन और क्रिकेटर ) मानते हैं वो हमें पेप्सी कोकोकोला के नाम पर #टॉयलेट_क्लीनर जैसा जहर पिलाते हैं हमे । #Aiwayarmy #Barrier #क्या_मैं_आज_भी_मानसिक_गुलाम_हूं ? बॉलीवुड वाले लोग कोई भी मर जाते तो इंडिया में "राष्ट्रीय_शोक जैसा माहौल ये मीडिया बना देती है।

Dakshina Devi Gajurel

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

एउटा मौका उ संग माग्थे ================ आज धेरै दिन भयो आमा, देब्रे पाटो दुखेको काहाकता दुखछ बेसरी - थाहा छइन पोहोरसालपनि एस्तो भएको थियोे। तर........! यतिसारौ पारेन दुखेको वेदनाले किनकि तिमि थिएउँनित आमा वीरको वारेमा छरेको तोरि पहिलात मैले टिपेर ल्याएको अनि किटको कराइमा तिमिले गदगद पकाएको स्वाद अझै आलोनै छ आमा वीरेलेेे पिसाएर ल्याएको त्यही तोरीको तेलले चपचिल्लेइ मालिस गरि दिएकी थिएँउ जिउभरि अंगेनाको छेउमा बसेर तिम्रा न्यानो हातले। कतै केहि लागेको पो हो कि ? आतिदै कति धाएउ धामि र जोखाना अचम्म लाग्द थियो तिम्रो माया देखि घर धन्दा सवेइ सकि इष्ट मित्र सवेइलाइ राखि कसरि गरदथिए्उ आमा एकछिन पनि न थाकि शुकवारे गइ रकति र भूडि हपतेइ खुवाउथैउ परपरि भूटि पईसा त आमा निकै नि पाउथेउ जागिर आखिर तिमि पनि गरथेउ सुन लाउने रहर कहिलेइ पोखिन्उ जै गर्ने मन छ गरदेइ जाउ छौरि संस्कार अर्ति कतिधेरै गरि सुटुक्क आफू किन गएउँ एसरि कर्तव्य मेरो गर्नुपर्ने थियो छाति तिम्रो दुखत सुमसुम्याउने अधिकार खौत दिएउ? एक्लै कतेइ नजाने तिमी त्यो घरलाई छोडी कसरि गएउ.!!! देब्रे पाटो दुख्यो, आसुँने झरो सम्झना तिम्रो कति धेरै आयो निदाउन खोज्दा छटपट भयो तस्विर आमा तिम्रोने आयो एकान्तमा सिरानी भिज्यो तोरीको तेलत आजपनि आयो काखको तातो हातको। न्यानो कता विलायो याद जब आउछ तस्वीर तिम्रो छाउँछ मुगुको रोग भित्र पालेर कसरि हासेर आमा, कसरि बसेउ? कहिल्यै केहिनभएझै निरोगी वनेर बिहानीपख दाहिने छाति दुःखत बाडुली मलाइ लागेन खोइ किन आमा? आमा कि आमा मपनि हुन्थे दुखको छाति मायाले चुम्थे के भन्ने थिए एकैपल्ट सुन्थे तोरि होइन तिलतेल लगाई मालिस म गर्थे मुखले तिमी लाई म स्वास दिनथै काललाई सायद विन्तनै गरथै एउटा मौका उसंग माग्थे आमा लाई अहिले नलौइजा भन्थे आखिर इच्छा जाहिर गर्दै, सायद तिमिलाई मईले फर्काएर ल्याउँथे दुखको पाटोमा तिम्रो स्पर्श पाउँथे सूपचौसुर हालि पकाएको पुबा तिम्रो हातले म आज खान्थे टाउको तिम्रो काखमा राखि ढुक्कले म कति निधाँउथे चोरि अम्लो समाति जाँ गएपनि संगेइ जान्थे, अरूले आरिस गर्ने गरि मैले माया कतिधेरै पाउथे एउटा मौका उ संग माग्थे । 2 दक्षिणा देवी गजुरेल, ठेलामारा । तेजपुर (असम) ====================== एउटा मौका उ संग माग्थे ================ आज धेरै दिन भयो आमा, देब्रे पाटो दुखेको काहाकता दुखछ बेसरी - थाहा छइन पोहोरसालपनि एस्तो भएको थियोे।

एउटा मौका उ संग माग्थे ================ आज धेरै दिन भयो आमा, देब्रे पाटो दुखेको काहाकता दुखछ बेसरी - थाहा छइन पोहोरसालपनि एस्तो भएको थियोे। तर........! यतिसारौ पारेन दुखेको वेदनाले किनकि तिमि थिएउँनित आमा वीरको वारेमा छरेको तोरि पहिलात मैले टिपेर ल्याएको अनि किटको कराइमा तिमिले गदगद पकाएको स्वाद अझै आलोनै छ आमा वीरेलेेे पिसाएर ल्याएको त्यही तोरीको तेलले चपचिल्लेइ मालिस गरि दिएकी थिएँउ जिउभरि अंगेनाको छेउमा बसेर तिम्रा न्यानो हातले। कतै केहि लागेको पो हो कि ? आतिदै कति धाएउ धामि र जोखाना अचम्म लाग्द थियो तिम्रो माया देखि घर धन्दा सवेइ सकि इष्ट मित्र सवेइलाइ राखि कसरि गरदथिए्उ आमा एकछिन पनि न थाकि शुकवारे गइ रकति र भूडि हपतेइ खुवाउथैउ परपरि भूटि पईसा त आमा निकै नि पाउथेउ जागिर आखिर तिमि पनि गरथेउ सुन लाउने रहर कहिलेइ पोखिन्उ जै गर्ने मन छ गरदेइ जाउ छौरि संस्कार अर्ति कतिधेरै गरि सुटुक्क आफू किन गएउँ एसरि कर्तव्य मेरो गर्नुपर्ने थियो छाति तिम्रो दुखत सुमसुम्याउने अधिकार खौत दिएउ? एक्लै कतेइ नजाने तिमी त्यो घरलाई छोडी कसरि गएउ.!!! देब्रे पाटो दुख्यो, आसुँने झरो सम्झना तिम्रो कति धेरै आयो निदाउन खोज्दा छटपट भयो तस्विर आमा तिम्रोने आयो एकान्तमा सिरानी भिज्यो तोरीको तेलत आजपनि आयो काखको तातो हातको। न्यानो कता विलायो याद जब आउछ तस्वीर तिम्रो छाउँछ मुगुको रोग भित्र पालेर कसरि हासेर आमा, कसरि बसेउ? कहिल्यै केहिनभएझै निरोगी वनेर बिहानीपख दाहिने छाति दुःखत बाडुली मलाइ लागेन खोइ किन आमा? आमा कि आमा मपनि हुन्थे दुखको छाति मायाले चुम्थे के भन्ने थिए एकैपल्ट सुन्थे तोरि होइन तिलतेल लगाई मालिस म गर्थे मुखले तिमी लाई म स्वास दिनथै काललाई सायद विन्तनै गरथै एउटा मौका उसंग माग्थे आमा लाई अहिले नलौइजा भन्थे आखिर इच्छा जाहिर गर्दै, सायद तिमिलाई मईले फर्काएर ल्याउँथे दुखको पाटोमा तिम्रो स्पर्श पाउँथे सूपचौसुर हालि पकाएको पुबा तिम्रो हातले म आज खान्थे टाउको तिम्रो काखमा राखि ढुक्कले म कति निधाँउथे चोरि अम्लो समाति जाँ गएपनि संगेइ जान्थे, अरूले आरिस गर्ने गरि मैले माया कतिधेरै पाउथे एउटा मौका उ संग माग्थे । 2 दक्षिणा देवी गजुरेल, ठेलामारा । तेजपुर (असम) ====================== एउटा मौका उ संग माग्थे ================ आज धेरै दिन भयो आमा, देब्रे पाटो दुखेको काहाकता दुखछ बेसरी - थाहा छइन पोहोरसालपनि एस्तो भएको थियोे।