New marathi bal kavita Quotes, Status, Photo, Video

Vikas Gurung

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

हठ कर बैठा चांद एक दिन, माता से यह बोला, सिलवा दो मां मुझे ऊन का मोटा एक झिंगोलासनसन चलती हवा रात भर, जाड़े से मरता हूं, ठिठुर-ठिठुरकर किसी तरह यात्रा पूरी करता हूं। You May Like यह जड़ीबूटी से 0 से 60million तक बड़ा देती है शुक्राणुओ की संख्याKulvardhakऔर जानें    by Taboola  Sponsored Links  आसमान का सफ़र और यह मौसम है जाड़े का, न हो अगर तो ला दो कुर्ता ही कोई भाड़े का। बच्चे की सुन बात कहा माता ने, ‘‘अरे सलोने! कुशल करें भगवान, लगें मत तुझको जादू-टोने। जाड़े की तो बात ठीक है, पर मैं तो डरती हूँ, एक नाप में कभी नहीं तुझको देखा करती हूँ। कभी एक अंगुल भर चौड़ा, कभी एक फुट मोटा, बड़ा किसी दिन हो जाता है, और किसी दिन छोटा। घटता-बढ़ता रोज़ किसी दिन ऐसा भी करता है, नहीं किसी की भी आंखों को दिखलाई पड़ता है। अब तू ही ये बता, नाप तेरा किस रोज़ लिवाएं, सी दें एक झिंगोला जो हर रोज बदन में आए। –रामधारी सिंह ‘दिनकर’ यह भी पढ़ें- Children’s Day 2022: ‘अज्ञानता बदलाव से हमेशा…’ आज पढ़ें चाचा नेहरू के अनमोल विचार, बच्चों को भी सुनाएं सबसे पहले  आज उठा मैं सबसे पहले! सबसे पहले आज सुनूँगा, हवा सवेरे की चलने पर, हिल, पत्तों का करना ‘हर-हर’ देखूँगा, पूरब में फैले बादल पीले, लाल, सुनहले! आज उठा मैं सबसे पहले! सबसे पहले आज सुनूँगा, चिड़िया का डैने फड़का कर चहक-चहककर उड़ना ‘फर-फर’ देखूँगा, पूरब में फैले बादल पीले, लाल सुनहले! आज उठा मैं सबसे पहले! सबसे पहले आज चुनूँगा, पौधे-पौधे की डाली पर, फूल खिले जो सुंदर-सुंदर देखूँगा, पूरब में फैले बादल पीले लाल, सुनहले  आज उठा मैं सबसे पहले! सबसे पहले आज सुनूँगा, हवा सवेरे की चलने पर, हिल, पत्तों का करना ‘हर-हर’ देखूँगा, पूरब में फैले बादल पीले, लाल, सुनहले! आज उठा मैं सबसे पहले! सबसे कहता आज फिरूँगा, कैसे पहला पत्ता डोला, कैसे पहला पंछी बोला, कैसे कलियों ने मुँह खोला कैसे पूरब ने फैलाए बादल पीले, लाल, सुनहले! आज उठा मैं सबसे पहले! – चंदा मामा  चंदा मामा दौड़े आओ, दूध कटोरा भर कर लाओ। उसे प्यार से मुझे पिलाओ, मुझ पर छिड़क चाँदनी जाओ। मैं तैरा मृग-छौना लूँगा, उसके साथ हँसूँ खेलूँगा। उसकी उछल-कूद देखूँगा, उसको चाटूँगा-चूमूँगा। ©Vicky Grg Bal kavita

हठ कर बैठा चांद एक दिन, माता से यह बोला, सिलवा दो मां मुझे ऊन का मोटा एक झिंगोलासनसन चलती हवा रात भर, जाड़े से मरता हूं, ठिठुर-ठिठुरकर किसी तरह यात्रा पूरी करता हूं। You May Like यह जड़ीबूटी से 0 से 60million तक बड़ा देती है शुक्राणुओ की संख्याKulvardhakऔर जानें    by Taboola  Sponsored Links  आसमान का सफ़र और यह मौसम है जाड़े का, न हो अगर तो ला दो कुर्ता ही कोई भाड़े का। बच्चे की सुन बात कहा माता ने, ‘‘अरे सलोने! कुशल करें भगवान, लगें मत तुझको जादू-टोने। जाड़े की तो बात ठीक है, पर मैं तो डरती हूँ, एक नाप में कभी नहीं तुझको देखा करती हूँ। कभी एक अंगुल भर चौड़ा, कभी एक फुट मोटा, बड़ा किसी दिन हो जाता है, और किसी दिन छोटा। घटता-बढ़ता रोज़ किसी दिन ऐसा भी करता है, नहीं किसी की भी आंखों को दिखलाई पड़ता है। अब तू ही ये बता, नाप तेरा किस रोज़ लिवाएं, सी दें एक झिंगोला जो हर रोज बदन में आए। –रामधारी सिंह ‘दिनकर’ यह भी पढ़ें- Children’s Day 2022: ‘अज्ञानता बदलाव से हमेशा…’ आज पढ़ें चाचा नेहरू के अनमोल विचार, बच्चों को भी सुनाएं सबसे पहले  आज उठा मैं सबसे पहले! सबसे पहले आज सुनूँगा, हवा सवेरे की चलने पर, हिल, पत्तों का करना ‘हर-हर’ देखूँगा, पूरब में फैले बादल पीले, लाल, सुनहले! आज उठा मैं सबसे पहले! सबसे पहले आज सुनूँगा, चिड़िया का डैने फड़का कर चहक-चहककर उड़ना ‘फर-फर’ देखूँगा, पूरब में फैले बादल पीले, लाल सुनहले! आज उठा मैं सबसे पहले! सबसे पहले आज चुनूँगा, पौधे-पौधे की डाली पर, फूल खिले जो सुंदर-सुंदर देखूँगा, पूरब में फैले बादल पीले लाल, सुनहले  आज उठा मैं सबसे पहले! सबसे पहले आज सुनूँगा, हवा सवेरे की चलने पर, हिल, पत्तों का करना ‘हर-हर’ देखूँगा, पूरब में फैले बादल पीले, लाल, सुनहले! आज उठा मैं सबसे पहले! सबसे कहता आज फिरूँगा, कैसे पहला पत्ता डोला, कैसे पहला पंछी बोला, कैसे कलियों ने मुँह खोला कैसे पूरब ने फैलाए बादल पीले, लाल, सुनहले! आज उठा मैं सबसे पहले! – चंदा मामा  चंदा मामा दौड़े आओ, दूध कटोरा भर कर लाओ। उसे प्यार से मुझे पिलाओ, मुझ पर छिड़क चाँदनी जाओ। मैं तैरा मृग-छौना लूँगा, उसके साथ हँसूँ खेलूँगा। उसकी उछल-कूद देखूँगा, उसको चाटूँगा-चूमूँगा। ©Vicky Grg Bal kavita

Kavi Hari Shanker

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

मेरी नानी ( बाल कविता ) ओ मेरी मम्मी की मम्मी नानी माँ कहलाती तू अपने हाथों दूध पिलाती रोज मुझे नहलाती तू। भाग दौर में यदि गिर जाऊँ उठा झाड़ सहलाती तू झापड़ मारे झूठ धरा पर बातों में बहलाती तू। जब तक जागूं कहे कहानी नींद में लोरी गाती तू जब भी कोई दुख है घेरे याद बहुत है आती तू। ©Hari Shanker Kumar #meri nani (Bal Kavita)

मेरी नानी ( बाल कविता ) ओ मेरी मम्मी की मम्मी नानी माँ कहलाती तू अपने हाथों दूध पिलाती रोज मुझे नहलाती तू। भाग दौर में यदि गिर जाऊँ उठा झाड़ सहलाती तू झापड़ मारे झूठ धरा पर बातों में बहलाती तू। जब तक जागूं कहे कहानी नींद में लोरी गाती तू जब भी कोई दुख है घेरे याद बहुत है आती तू। ©Hari Shanker Kumar #meri nani (Bal Kavita)

shailesh bade

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

नभ दाटून आले मोसमी वारे वाहिले वसंताचे पान सरले मेघ ऋतु चे आगमन  झाले रिमझिम सरीत भिजले अंगणी मोर नाचु लागले चातकाचे प्राण सुखावले मेघ ऋतु चे आगमन झाले थेंबा थेंबातुन भिजले गंध मातीचे दरवळून गेले इंद्रधनू नभात दाटले मेघ ऋतु चे आगमन झाले बीज अंकुर पेरले ओल्या मातीच्या कुशीत रुजले हिरव्या शालूत सजले मेघ ऋतु चे आगमन झाले ©shailesh bade Marathi Kavita

नभ दाटून आले मोसमी वारे वाहिले वसंताचे पान सरले मेघ ऋतु चे आगमन  झाले रिमझिम सरीत भिजले अंगणी मोर नाचु लागले चातकाचे प्राण सुखावले मेघ ऋतु चे आगमन झाले थेंबा थेंबातुन भिजले गंध मातीचे दरवळून गेले इंद्रधनू नभात दाटले मेघ ऋतु चे आगमन झाले बीज अंकुर पेरले ओल्या मातीच्या कुशीत रुजले हिरव्या शालूत सजले मेघ ऋतु चे आगमन झाले ©shailesh bade Marathi Kavita

prem patil

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

।।।। रंग नव्या प्रेमाचा।।।। रंग नव्या प्रेमाचा तिच्या हातावर रचत आहे.... विसरून जुने पुरण्या गोष्टी सुरुवात नवी होत आहे..... हसणं त्या गालावरच आता हळुवार मिटत आहे.... प्रत्येक गोष्ट तिची आता आठवण होत आहे.... फुलणं त्या पाकळीचं आता कोमजलं आहे.... स्पर्श तिचा आता नुसताच भास होत आहे..... तिने पाहिलेल्या स्वप्नांचं रान आता पेटत आहे..... अंधारलेल्या हृदयात तिच्या आता मन तीच निजत आहे.... आयुष्य तीच आता फक्त सुख दुःख मोजत आहे.... बोलणं तिच्या नजरेचं आता अबोल होत आहे... रुजणं त्या अंकुराच गर्भात तिच्या आता जगणं तिच होत आहे.... सोडलेल्या गर्दीत नातं ते माझं आता गुदमरत आहे.... #marathi #kavita

।।।। रंग नव्या प्रेमाचा।।।। रंग नव्या प्रेमाचा तिच्या हातावर रचत आहे.... विसरून जुने पुरण्या गोष्टी सुरुवात नवी होत आहे..... हसणं त्या गालावरच आता हळुवार मिटत आहे.... प्रत्येक गोष्ट तिची आता आठवण होत आहे.... फुलणं त्या पाकळीचं आता कोमजलं आहे.... स्पर्श तिचा आता नुसताच भास होत आहे..... तिने पाहिलेल्या स्वप्नांचं रान आता पेटत आहे..... अंधारलेल्या हृदयात तिच्या आता मन तीच निजत आहे.... आयुष्य तीच आता फक्त सुख दुःख मोजत आहे.... बोलणं तिच्या नजरेचं आता अबोल होत आहे... रुजणं त्या अंकुराच गर्भात तिच्या आता जगणं तिच होत आहे.... सोडलेल्या गर्दीत नातं ते माझं आता गुदमरत आहे.... #marathi #kavita

Varpe Pandhari

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

✍️✍️काहीतरी लिहावंसं वाटलं....✍️✍️ खूप काही लिहायचं होतं पण नेमका विषयचं सापडेना, शांत मिटले नयन तरी डोळ्यासमोरील काळोख हटेना. उदास , बेचैन , एकट मन असंख्य विचारांच्या जाळ्यात अडकलं, कितीतरी दिवसांनी आज काहीतरी लिहासवं वाटलं....😊 कोणावर ? कश्यासाठी ?आणि का लिहू ? याचंच प्रशचिन्ह समोर दिसत होतं, पण काहीतरी नवीनच लिहू अस मात्र सारखं वाटायचं. घेतला कागद काढली लेखणी अक्षरांनीही शब्दांचं घर गाठलं, का ? कुणास ठाऊक ? पण आज काहीतरी लिहासवं वाटलं....😊 क्षणिक सुखावर की हसऱ्या चेहऱ्यामागे लपलेल्या दुःखावर लिहावं, हरवलेल्या माणसातल्या माणुसकीपणावर की पिसाळलेल्या जनावारांकडं पाहावं. प्रेम , मैत्री ,कुटुंब की आणखी काही अनेक विचारांचं घरटं मनी साठलं , विषयांच्या चक्रव्यूहात अडकलो खरा पण आज काहीतरी लिहावंसं वाटलं....😊 अबोल मनाचे झाकलेले दरवाजे कधीतरी उघडावेचं लागतील, समजुतीनेचं शब्दांनी शब्द मांडावे तेच काहीतरी मार्ग दाखवतील. झाडांचं दुःख मांडाव तर आत्महतेने शेतकऱ्यांचं आभाळ फाटलं, कुठून तरी सुरवात व्हावी म्हणून आज काहीतरी लिहावंसं वाटलं....😊 फक्त लिहीत चाललो होतो कशावर लिहतो कळतंच नव्हतं , मनातील भावना आणि पेनाच्या शाईने कागदावर मात्र कवितेचं ठसं उमटलं . वाटलं होतं मनाचं ओझं कवितेद्वारे हलके करू पण मनी विषयाचं बारीक धुकं दाटलं, काही खास तर लिहलं नव्हतं पण काहीतरी लिहल्याचं समाधान मात्र मनी दिसत होतं..☺️ Pandhari Varpe 8698361992 ©Varpe Pandhari #.... marathi kavita

✍️✍️काहीतरी लिहावंसं वाटलं....✍️✍️ खूप काही लिहायचं होतं पण नेमका विषयचं सापडेना, शांत मिटले नयन तरी डोळ्यासमोरील काळोख हटेना. उदास , बेचैन , एकट मन असंख्य विचारांच्या जाळ्यात अडकलं, कितीतरी दिवसांनी आज काहीतरी लिहासवं वाटलं....😊 कोणावर ? कश्यासाठी ?आणि का लिहू ? याचंच प्रशचिन्ह समोर दिसत होतं, पण काहीतरी नवीनच लिहू अस मात्र सारखं वाटायचं. घेतला कागद काढली लेखणी अक्षरांनीही शब्दांचं घर गाठलं, का ? कुणास ठाऊक ? पण आज काहीतरी लिहासवं वाटलं....😊 क्षणिक सुखावर की हसऱ्या चेहऱ्यामागे लपलेल्या दुःखावर लिहावं, हरवलेल्या माणसातल्या माणुसकीपणावर की पिसाळलेल्या जनावारांकडं पाहावं. प्रेम , मैत्री ,कुटुंब की आणखी काही अनेक विचारांचं घरटं मनी साठलं , विषयांच्या चक्रव्यूहात अडकलो खरा पण आज काहीतरी लिहावंसं वाटलं....😊 अबोल मनाचे झाकलेले दरवाजे कधीतरी उघडावेचं लागतील, समजुतीनेचं शब्दांनी शब्द मांडावे तेच काहीतरी मार्ग दाखवतील. झाडांचं दुःख मांडाव तर आत्महतेने शेतकऱ्यांचं आभाळ फाटलं, कुठून तरी सुरवात व्हावी म्हणून आज काहीतरी लिहावंसं वाटलं....😊 फक्त लिहीत चाललो होतो कशावर लिहतो कळतंच नव्हतं , मनातील भावना आणि पेनाच्या शाईने कागदावर मात्र कवितेचं ठसं उमटलं . वाटलं होतं मनाचं ओझं कवितेद्वारे हलके करू पण मनी विषयाचं बारीक धुकं दाटलं, काही खास तर लिहलं नव्हतं पण काहीतरी लिहल्याचं समाधान मात्र मनी दिसत होतं..☺️ Pandhari Varpe 8698361992 ©Varpe Pandhari #.... marathi kavita

shailesh bade

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

मैत्री जोडले आहेस नाते मैत्रीचे जरा जपून ठेव चार चौघात टोमणे ऐकण्याची सवय ठेव नसले नाते जरी रक्ताचे तरी हृदयात ठेव चार सल्ले ऐकण्याची तयारी ठेव भेटतील सुखात अनेक थोडे अंतर ठेव उभे राहतील मित्र दुःखात थोडा विश्वास ठेवा वाटेल एकटे जेव्हा सोबत आठवणीची ठेव मिळेल उमेद जगण्याची मनात साठवून ठेव लावले आहेस झाड मैत्रीचे जिवंत ठेव लाभेल सावली सदैव थोडा विश्वास ठेवा येतील वादळे अनेक मातीत जखडून ठेव राहील अभेद्य मैत्री जरा जपून ठेव ©shailesh bade Marathi Kavita

मैत्री जोडले आहेस नाते मैत्रीचे जरा जपून ठेव चार चौघात टोमणे ऐकण्याची सवय ठेव नसले नाते जरी रक्ताचे तरी हृदयात ठेव चार सल्ले ऐकण्याची तयारी ठेव भेटतील सुखात अनेक थोडे अंतर ठेव उभे राहतील मित्र दुःखात थोडा विश्वास ठेवा वाटेल एकटे जेव्हा सोबत आठवणीची ठेव मिळेल उमेद जगण्याची मनात साठवून ठेव लावले आहेस झाड मैत्रीचे जिवंत ठेव लाभेल सावली सदैव थोडा विश्वास ठेवा येतील वादळे अनेक मातीत जखडून ठेव राहील अभेद्य मैत्री जरा जपून ठेव ©shailesh bade Marathi Kavita