Find the Latest Status about love marathi poem kavita from top creators only on Nojoto App. Also find trending photos & videos.
काव्यांकुर तो_मयुर सं. लवटे
White "तिचं ब्लॉक करणंही प्रेमाचा एक भाग असतो..." ती अचानक नाहीशी झाली, ना कुठलाही मेसेज, ना तिची शेवटची भेट, मी शोधत राहिलो तिला Online, ती मात्र गायब झाली नेटवर्क सकट थेट... तिच्या DP वरचा तो फोटो ही बदलला, Status आता मला तिचा दिसतही नाही, कधीतरी "Seen" तरी कर ना msg? पण ती मात्र चुकून काहीच वाचतही नाही... कुणाला ब्लॉक करणं म्हणजे काय? तर त्याच्यासाठी प्रेम संपलं असं नसतं, ते कधी कधी स्वतःला वाचवण्याचं, तर कधी आठवणी जपण्याचं कारण असतं... ती ब्लॉक करेल, हे मला कधी वाटत नव्हतं, पण माझं मन तिला कधी Block करू शकत नाही, तिनं वाट बंद केली, पण रस्ता बदलता येत नाही, ती नाही म्हणाली, तरी तिच्यावरचं प्रेम विसरता येत नाही... Typing… आता कधी तिची मला दिसणार नाही, तिच्या नावाची नोटिफिकेशन कधी मला येणार नाही, व्हिडीओ कॉल तिला करता मला येणार नाही, तिचा हसरा गोड चेहरा पुन्हा बघता मला येणार नाही... पण अजूनही माझ्या मनाच्या इनबॉक्समध्ये तीच पहिला आणि शेवटचा मेसेज आहे... आजही तिला सांगायचंय –"तू ब्लॉक केलं असलंस, तरीही माझं प्रेम अजूनही तुझ्याच साठी Online आहे..." "तुझ्याच साठी Online आहे..." ©काव्यांकुर तो_मयुर सं. लवटे #alone_sad_shayri #Love #Poetry #Life #GoodNight #marathi
#alone_sad_shayri Love #Poetry Life #GoodNight #marathi
read moreकाव्यांकुर तो_मयुर सं. लवटे
*⚔️ शिवरायांचा छावा... संभाजीराजे शिवाजीराजे भोसले ⚔️* सिंहगर्जना त्याच्या रक्तात आहे भिनलेली, स्वराज्याच्या मातीशी नाळ त्याची जुळलेली... जिथं अन्यायाचं सावट त्याला दिसेल, तिथं शिवरायांचा छावा संभाजी उभा असेल... मावळ्यांच्या रक्ताचा त्याने वसा तो घेतलेला, रणांगणात एकही लढाई न कधी तो हरलेला... दगड-गड्यांतून फुटलेला असा तो ज्वालामुखी, त्याच्याच तलवारीने होईल स्वराज्याचं स्वप्न सुखी... वाऱ्याशी स्पर्धा करणारा घोडा त्याचा, बघताच त्या वाघाला फुटे कुणा न वाचा... मौतही ज्याच्या एका नजरेला थरथर भीते, असा छावा रणांगणात स्वराज्यासाठी हुंकारते... शिवरायांचा वारसा उराशी त्याने कवटाळून, मातृभूमीचं रक्षण हाच त्याचा खरा धर्म मानून... तलवारीच्या एका वारात लागत असे दुश्मनांचा निकाल, त्या छाव्याच्या नजरेत दिसे माझ्या स्वराज्याची ढाल... त्याला फक्त राज्य नको, तर न्याय त्यास हवा, गोरगरिबांचा मरणपणाचा आधार त्यास हवा... ⚔️ छत्रपतींच्या रक्ताचा तो दिवा आहे, स्वराज्याच्या स्वप्नातला खरा छावा आहे! ⚔️ ©मयुर लवटे #ShivajiMaharajJayanti #shivajimaharaj #sambhaji #maharaj #maharashtra #marathi #kavita #Poetry #Life
#ShivajiMaharajJayanti #shivajimaharaj #sambhaji #maharaj #maharashtra #marathi #kavita #Poetry Life
read moreAnagha Ukaskar
Unsplash नुकतेच पंख फुटलेल्या माझ्या छोट्याश्या चिमण्यांनो, थोड्याच दिवसात अशा भुर्रकन उडून जाल रिकाम्या खोल्यांत आणि इथल्या गोंधळातही अनेकदा मला तुम्ही वावरताना दिसाल सकाळी उठल्यापासून ते रात्री झोपेपर्यंत लहान मोठ्या गोष्टीखातर मारलेली हाक, बाहेर जाऊन आलो तरीही खाऊ नाही आणला म्हणून उगाचंच रागाने फुगलेलं नाक गप्पा मारत केलेलं मॉलिश आणि स्किनकेअर तेव्हाच आपण टिपलेले ते विचित्र असे फोटो गाण्यांच्या मैफिली आणि उशांची मारामारी आता जेव्हा जेव्हा पाहते तेव्हा आनंद होतो भल्या पहाटे आपोआप बंद झालेला पंखा आणि अंगावर ओढलेलं ऊबदार असं ब्लँकेट बऱ्याचदा सहजंच म्हणून दिलेलं लाल गुलाब आणि वाढदिवसाला दिलेली ती सुंदर अशी भेट कळत नकळत केलेल्या या प्रेमाच्या गोष्टी अनोळखी जागेला असं घर बनवून राहिलात मायेने सामावून घेऊन आणि होऊन कळलेच नाही केव्हा इतक्या जवळच्या झालात म्हणूनच सोबत देत आहे शुभेच्छा तुम्हाला आकाशाकडे उंच उंच भरारी घ्याल कवेत येतील स्वप्ने सारी आजवर पाहिलेली एक दिवस नक्की ती पूर्णत्वाला न्याल आणि तुम्हालाही आठवावेत हे दिवस केव्हातरी भविष्यात जेव्हा केव्हा मागे वळून पहाल वेळ काढून पुन्हा जमाल, न जमाल पण नक्कीच या दिवसांच्या आठवणीत रमाल... पण नक्कीच... या दिवसांच्या आठवणीत रमाल ©Anagha Ukaskar #farewell #Book #kavita #marathi #hostel #Nojoto #poem
Anagha Ukaskar
New Year 2024-25 नुकतेच पंख फुटलेल्या माझ्या छोट्याश्या चिमण्यांनो, थोड्याच दिवसात अशा भुर्रकन उडून जाल रिकाम्या खोल्यांत आणि इथल्या गोंधळातही अनेकदा मला तुम्ही वावरताना दिसाल सकाळी उठल्यापासून ते रात्री झोपेपर्यंत लहान मोठ्या गोष्टीखातर मारलेली हाक, बाहेर जाऊन आलो तरीही खाऊ नाही आणला म्हणून उगाचंच रागाने फुगलेलं नाक गप्पा मारत केलेलं मॉलिश आणि स्किनकेअर तेव्हाच आपण टिपलेले ते विचित्र असे फोटो गाण्यांच्या मैफिली आणि उशांची मारामारी आता जेव्हा जेव्हा पाहते तेव्हा आनंद होतो भल्या पहाटे आपोआप बंद झालेला पंखा आणि अंगावर ओढलेलं ऊबदार असं ब्लँकेट बऱ्याचदा सहजंच म्हणून दिलेलं लाल गुलाब आणि वाढदिवसाला दिलेली ती सुंदर अशी भेट कळत नकळत केलेल्या या प्रेमाच्या गोष्टी अनोळखी जागेला असं घर बनवून राहिलात मायेने सामावून घेऊन आणि होऊन कळलेच नाही केव्हा इतक्या जवळच्या झालात म्हणूनच सोबत देत आहे शुभेच्छा तुम्हाला आकाशाकडे उंच उंच भरारी घ्याल कवेत येतील स्वप्ने सारी आजवर पाहिलेली एक दिवस नक्की ती पूर्णत्वाला न्याल आणि तुम्हालाही आठवावेत हे दिवस केव्हातरी भविष्यात जेव्हा केव्हा मागे वळून पहाल वेळ काढून पुन्हा जमाल, न जमाल पण नक्कीच या दिवसांच्या आठवणीत रमाल ©Anagha Ukaskar #Newyear2025 #marathi #kavita #poem #Nojoto
#Newyear2025 #marathi #kavita #poem
read moreSHIVRADHE007
tu haa to kr tere liye kitaab likh dunga - shiv ©SHIVRADHE007 #Love #poem #kavita
Anagha Ukaskar
White घरालगत गोडसर पाण्याची विहीर, देव सहा असले तरी परडीत दहा फुले, निवांत वेळी कानावरती कोकिळेचे गाणे तरी "तुमच्या गावात सांगा आता ठेवलंय काय?" म्हणे! सुट्टीमध्ये रंगतात इथल्या अंगणात खेळ, शहरात आता कोणाला खरंच असतो का हो वेळ? खाऊसाठी अजूनही आम्हाला पुरेसे आहे नाणे तरी "तुमच्या गावात सांगा आता ठेवलंय काय?" म्हणे! गाड्या आहेत सर्वांच्या पण गर्दी नाही, पाहुणे रावणे येतात खूप पण वर्दी नाही, मिळून मिसळून अजूनही इथल्या साऱ्यांचे जगणे तरी "तुमच्या गावात सांगा आता ठेवलंय काय?" म्हणे! पाहू तिकडे उभी आहे हिरवीगर्द झाडी, पिढ्यान् पिढ्या जपली फळा-नारळाची वाडी, अजून काही नको आता यातच सुख मानणे जे आता ठेवलंय तेच यापुढेही जपणे! ©Anagha Ukaskar #good_night poetry #marathi #Nojoto #kavita
#good_night poetry #marathi #kavita
read morePoonam Suyal
a-person-standing-on-a-beach-at-sunset कब तक आओगे क्या तुम हमें इतना बताओगे? इतनी नाराज़गी भी क्या हमसे कि तुम हमें भूल ही जाओगे नहीं पता था हमें तुम हमें इस कदर तरसाओगे नहीं है आज तुम्हें कद्र हमारी एक दिन तुम ज़रूर पछताओगे ©Poonam Suyal #SunSet #kabtakaaoge #poem #kavita #Nojoto #nojotoapp
#SunSet #kabtakaaoge #poem #kavita #nojotoapp
read moreShailendra Gond kavi
a-person-standing-on-a-beach-at-sunset हम फेमस अपने बदौलत हम फेमस अपने बदौलत, ये बात है सच मानो, मेहनत और हौसले से, हमने किस्मत को पहचाना। ना तो किसी का सहारा, ना कोई चमत्कार, बस अपने ही दम पर, रचा नया संसार। राहें थीं मुश्किलें भरी, कांटे थे कदम-कदम पर, लेकिन हिम्मत न टूटी, खड़े रहे हम हर पल। हर ठोकर ने सिखाया, हर दर्द बना सबक, हमने खुद की आग से, लिखा अपना भाग्य। न नाम चाहिए किसी का, न चाहिए तारीफ, हमारे कर्म हैं गवाह, ये बनाते हैं पहचान साफ। जो सोचें कि गिरा देंगे, वो बस देख लें करामात, हम फेमस अपने बदौलत, न किसी की सौगात। जो ख्वाब देखे हैं हमने, वो पूरे खुद ही होंगे, हमारा जज्बा ही ऐसा है, जो तारे जमीन पर लाएंगे। हम फेमस अपने बदौलत, ये बात सदा याद रखना, सपनों की उड़ान भरने वालों को, कोई नहीं रोक सकता। ©Shailendra Gond kavi #SunSet #Shailendra_Gond_kavi #kavita #poem
#SunSet #Shailendra_Gond_kavi #kavita #poem
read morePoonam Suyal
a-person-standing-on-a-beach-at-sunset कर रहे हैं तेरे आने का इंतज़ार हम आज भी दिल में जल रहा है तेरी मोहब्बत का दीया आज भी। तेरी यादों के साये में बसर होती हैं रातें, ख्वाबों में सजाते हैं हम तेरा प्यार आज भी। बह रही है हवा में तेरी खुशबू आज भी, धड़कनों में गूंजता है तेरा नाम आज भी। टूट कर चाहा था तुझे पहले ही दिन से, उसी चाहत में हम रहते हैं गुम आज भी। चले आओ कि ये दिल अब तड़पता है बेहद, तेरे बिना ये जहां लगता है वीरान आज भी। सजदा करते हैं तेरी राहों में उम्मीद लिए, कि शायद तू आएगा मेरे पास आज भी। ©Poonam Suyal #इंतज़ार #poem #kavita #nojotohindi #nojotowriters #Nojoto
#इंतज़ार #poem #kavita #nojotohindi #nojotowriters
read morePrakash Vidyarthi
a-person-standing-on-a-beach-at-sunset "प्रतिभा पाटिल प्रतिभाशाली" (अबोध विद्यार्थी लतामन माली) वो मात्र प्रतिभा नहीं प्रतिभाशाली हैं । गोरे ने समझा ही नहीं वो भाग्यशाली हैं ।। स्वर्ण सुन्दरी अमृत प्रीतम की प्याली हैं । वहीं सरस्वती लक्ष्मी पार्वती काली हैं।। काश पढ़ लेते उसके नयन बहते अंसुवन की पावन स्नेह धारा। होता नहीं अंधेरा जग जीवन में उज्जवल प्रकाश होता उजियारा।। झूठी मुस्कानों के पिछे दौड़ते रहे चमक धमक को सदा निहारते रहे। फिर भी पा न सका सुकून कहीं थककर बैठ किसी से न कुछ कहे।। सोचते हैं बड़ी भूल किए हैं। खुद से खुद को दुःख दिए हैं ।। दूसरों की महता अपमान किए उल्टी बेरहम हवा का रुख लिए हैं।। कोमल ह्रदय कैसे टूटे उसके रोई होगी छुप सिसके सिसके। लगीं वो भारती भाषा की भावना पता नहीं कब कैसे पीछे घिसके।। देखा नहीं उसकी नौ शून्यता को मीठे स्वर भाव मधुर मित्रता को। मैं दंभी कठोर निष्ठुर दिल ठहरा न छु पाया चरण उस माता को।। स्वरचित:- प्रकाश विद्यार्थी भोजपुर बिहार ©Prakash Vidyarthi #SunSet #poem✍🧡🧡💛 #kavita