New ढगाचे मनोगत Quotes, Status, Photo, Video

वंदना ....

#पतंग का मनोगत .. कैसा प्रेम है इसका ..चाहत किसी पर प्रेम किसी पर और यकीन किसी पर ..कुछ नहीं जानता बस उड़ना चाहता है ....जिस धागे पर यकीन क #विचार

वंदना ....

# विचार #मनोगत

dhanashri kaje

#मनोगत #paidstory

"2020" तु आलास आणि आमचं आयुष्यच बदललं तु आमच्या आयुष्यात काही चांगल्या गोष्टी घेऊन आलास तर काही वाईट तुझ्या येण्या बरोबर तु घेऊन आलास ते कोरोनाच महा संकट . ज्याचे पडसाद कदाचित आम्ही आयुष्यभर भोगू.
हो पण यावेळी तु एक काम खूप छान केलंस बर का, यावेळी तु आलास आणि येताना भरपूर पाऊस घेऊन आलास या पावसाने सगळी जमीन हिरवीगार बनली आहे. आपले शेतकरी देखील सुखावले आहेत. पण या पावसाळ्यात आजारपण ही आणलस रे . या पावसामुळे आम्ही सर्दी खोकला ताप सारखे आजार ही पाहिले. निराशा आत्महत्या ही पहिल्या फक्त तुझ्यामुळे. असा कसा रे तु आमचं आयुष्य बदललंस आणि का?
#मनोगत #paidstory

yogesh atmaram ambawale

सुप्रभात माझ्या मित्र आणि मैत्रिणीनों आजचा विषय आहे अलंकाराचा चौथा प्रकार म्हणजेचं अन्योक्ती. ४) अन्योक्ती:- अन्योक्ती हा मराठी भाषेच्या अर् #Collab #YourQuoteAndMine #yqtaai #अन्योक्तीअलंकार

आठवावे गत काय झाली होती भीमाची,
वाटेवरील शेपटी जेव्हा हलवाया गेला होता हनुमानाची.
अशीच सवय आहे सध्या काही जणांची,
स्वतःच अतिशहाणा तर इतरांस कमी लेखण्याची.
गर्वाचे घर हे नेहमी खाली असते जाणुनी घ्यावे,
आपण तर नाही ना त्यातले हा विचार मनी करून पहावे. सुप्रभात माझ्या मित्र आणि मैत्रिणीनों
आजचा विषय आहे
अलंकाराचा चौथा प्रकार म्हणजेचं अन्योक्ती.
४) अन्योक्ती:- अन्योक्ती हा मराठी भाषेच्या अर्

Narendra

कणा पोखरला तरी, अजूनही आहे ताठ! जगण्याची जिद्द मोठी, जरी मरणाशी गाठ! माझ्या कण्याकण्यामधे, किती रहातात पक्षी! जणू बासरी वाटावी, अशी काढलेली नक्षी! त्यांच्या टोचायच्या चोचा, मला पाडताना भोक! त्यांची पहायचा कला, माझा आवरून शोक! वारा येतो तेव्हा वाटे, त्यांचे कोसळेल घर! सरावाचा झाला आहे, त्यांच्या टोचण्याचा स्वर! जाता गाठाया आकाश, नाही जमीन सोडली! पूल करून देहाचा, माती-आकाश जोडली! वय जाणवते आता, माझा नाही भरवसा! जगण्याच्या कौलातून, मरणाचा कवडसा! घरं सोडा सांगताना, करकरतो मी मऊ! पाखरानो शोधा आता, माझा तरूणसा भाऊ! सावळांचा भारी भार, आता मला पेलवेना! तरी निरोपाचा शब्द, काही केल्या बोलवेना! पंख फुटलेले नाही, नाही डोळे उघडले! अशा पिल्लासाठी माझे, प्राण देहात अडले! जन्म माहेरीचा सरे, आता चाललो सासरी! भोकं म्हणू नका देहा, मी त्या कान्ह्याची बासरी! कवी - श्री. प्रमोद जोशी - देवगड. ©Narendra "माडाचे मनोगत"