New गोपीनाथ मुंडे शेतकरी अपघात विमा Quotes, Status, Photo, Video

Kailas Tidke

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

अपघाताने आपण भेटलो../ अन तुझ्या घातपाताने विलग झालो...// ®कैलास #अपघात

अपघाताने आपण भेटलो../ अन तुझ्या घातपाताने विलग झालो...// ®कैलास #अपघात

Kailas Tidke

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

अपघाताने आपण भेटलो../ अन तुझ्या घातपाताने विलग झालो...// ®कैलास #अपघात

अपघाताने आपण भेटलो../ अन तुझ्या घातपाताने विलग झालो...// ®कैलास #अपघात

रविंद्र घुमरे (कविराज)

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

हक्काची लढाई नाव वागळण्या आधी एकदा शेतकऱ्याच्या जागेवर उभे राहून बघा... शेती करण एवढ सोप नसतं जसा दिला जातो सत्तेसाठी दगा.. न्याय हक्कासाठी फोडला जातो टाहो घेतली जाते फाशी लेकर मरतात आमचे उपाशी तरी देखील कोरड्या आश्वासनांचा अभिशाप असतो आमच्या पाठीशी सांगा कधी पर्यंत लाचारी स्विकारायची आम्ही आणि याच लाचारीच्या नावाखाली गुवाहाटी फिरायची तुम्ही... हक्काची लढाई,आता बरोबर झाली पाहिजे... तुम्ही सत्तेचे वलय मिळवले आम्हाला पिक विमा मिळालाच पाहिजे... कवी - रविंद्र मधुकर घुमरे मो.९८६०३३७२८४ ©रविंद्र #अग्रीम द्या.. #विमा द्या..

हक्काची लढाई नाव वागळण्या आधी एकदा शेतकऱ्याच्या जागेवर उभे राहून बघा... शेती करण एवढ सोप नसतं जसा दिला जातो सत्तेसाठी दगा.. न्याय हक्कासाठी फोडला जातो टाहो घेतली जाते फाशी लेकर मरतात आमचे उपाशी तरी देखील कोरड्या आश्वासनांचा अभिशाप असतो आमच्या पाठीशी सांगा कधी पर्यंत लाचारी स्विकारायची आम्ही आणि याच लाचारीच्या नावाखाली गुवाहाटी फिरायची तुम्ही... हक्काची लढाई,आता बरोबर झाली पाहिजे... तुम्ही सत्तेचे वलय मिळवले आम्हाला पिक विमा मिळालाच पाहिजे... कवी - रविंद्र मधुकर घुमरे मो.९८६०३३७२८४ ©रविंद्र #अग्रीम द्या.. #विमा द्या..

FAUJI MUNDAY SOHANLAL MUNDAY

+ Follow

Report AbuseCopy Text

#fauji ki kalm se # फौजी मुंडे सोहन लाल मुंडे

#fauji ki kalm se # फौजी मुंडे सोहन लाल मुंडे

VishakhaBorkar

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

लढत होतो जीवनाशी जेव्हा गरिबीत उपाशी जगत होतो काम मिळेना पोटाले तेव्हा माणसातल्या माणूस शोधत होतो लेकर रडत होते लहान भूक त्यांची लयं मोठी दोन घासाच्या भाकरीसाठी वावरात राबराब राबत होतो जीव सोकुन जाई सारा अनवाणी नांगर हाकत होतो रगत गाळूनी घामाचे उन डोईवर झेलत होती सपान डोयात उद्याच्या चांगल्या दिसाच याच सुखाच्या सपनात मी रमून जात होतो दिस भराभर निघून उपाशीच घालवत होतो कर्जाचा सावकार रोज उंबरठ्यावर पायत होतो आज देतो उद्या देतो पैसा देऊ तरी कुठून आजचा दिवस फक्त उद्यावर टाकत होतो जगाच्या नजरीतला काय त मग मी पोशिंदाच होतो मायाच लेकरासाठी मी जवारी उधार मागत होतो पैश्यापायी मले कोणी दे ना जवरी आसवे पुसत मी माणसातला माणूस शोधत होतो #शेतकरी

लढत होतो जीवनाशी जेव्हा गरिबीत उपाशी जगत होतो काम मिळेना पोटाले तेव्हा माणसातल्या माणूस शोधत होतो लेकर रडत होते लहान भूक त्यांची लयं मोठी दोन घासाच्या भाकरीसाठी वावरात राबराब राबत होतो जीव सोकुन जाई सारा अनवाणी नांगर हाकत होतो रगत गाळूनी घामाचे उन डोईवर झेलत होती सपान डोयात उद्याच्या चांगल्या दिसाच याच सुखाच्या सपनात मी रमून जात होतो दिस भराभर निघून उपाशीच घालवत होतो कर्जाचा सावकार रोज उंबरठ्यावर पायत होतो आज देतो उद्या देतो पैसा देऊ तरी कुठून आजचा दिवस फक्त उद्यावर टाकत होतो जगाच्या नजरीतला काय त मग मी पोशिंदाच होतो मायाच लेकरासाठी मी जवारी उधार मागत होतो पैश्यापायी मले कोणी दे ना जवरी आसवे पुसत मी माणसातला माणूस शोधत होतो #शेतकरी

Sachin Zanje

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

विषय - व्यथा शेतकऱ्यांची. पैसा मिळवण्याचे सर्व साधन आता थांबले. जगण्याचे महत्व किती आहे हे प्रत्येकाने जाणले. हौस मज्जेच्या जगण्याचे सुत्रे गेलीत बदलून. जगण्यासाठी काय लागते हे प्रत्त्येकास आले कळून. नाही प्रतिष्ठा मोठी आमची तरी दिन रात्र आम्ही राबतो. पिकाचा अन त्या भुकेलेल्याचा विचार मनी म्हणून समाजाशी आम्ही जास्त नाही लढतो. नाही करत वाढावे वेतन असा आम्ही प्रचार. भाजीपाल्याचा वाढला दर आमच्या तर समाज चार पैशाला होतो तेव्हा लाचार. खते,पिक,इत्यादी आर्थिक किंमतीचे दर असतात तुमच्याच हातात. त्यावेळी सुचत नाही का ? किंवा येत नाही ? हा विचार तुमच्या मनात. निसर्गाशी लढतो आम्ही आणि परिस्थितीशी करतो दोन्ही हात. सांगत नाही कधी कुणाला आर्थिकतेवर आम्ही कशी करतो तेव्हा मात. काळया मातीची लेकरं आम्ही म्हणून जग म्हणत आम्हाला भुमीपुत्र. अन्नदाता आहे तो सर्वांचा समजु नका त्याला एकतीळमात्र. कवी - कु सचिन सदाशिव झंजे. कोल्हापूर.. शेतकरी....

विषय - व्यथा शेतकऱ्यांची. पैसा मिळवण्याचे सर्व साधन आता थांबले. जगण्याचे महत्व किती आहे हे प्रत्येकाने जाणले. हौस मज्जेच्या जगण्याचे सुत्रे गेलीत बदलून. जगण्यासाठी काय लागते हे प्रत्त्येकास आले कळून. नाही प्रतिष्ठा मोठी आमची तरी दिन रात्र आम्ही राबतो. पिकाचा अन त्या भुकेलेल्याचा विचार मनी म्हणून समाजाशी आम्ही जास्त नाही लढतो. नाही करत वाढावे वेतन असा आम्ही प्रचार. भाजीपाल्याचा वाढला दर आमच्या तर समाज चार पैशाला होतो तेव्हा लाचार. खते,पिक,इत्यादी आर्थिक किंमतीचे दर असतात तुमच्याच हातात. त्यावेळी सुचत नाही का ? किंवा येत नाही ? हा विचार तुमच्या मनात. निसर्गाशी लढतो आम्ही आणि परिस्थितीशी करतो दोन्ही हात. सांगत नाही कधी कुणाला आर्थिकतेवर आम्ही कशी करतो तेव्हा मात. काळया मातीची लेकरं आम्ही म्हणून जग म्हणत आम्हाला भुमीपुत्र. अन्नदाता आहे तो सर्वांचा समजु नका त्याला एकतीळमात्र. कवी - कु सचिन सदाशिव झंजे. कोल्हापूर.. शेतकरी....