New जीवनाची लय वेदना Quotes, Status, Photo, Video

Monika jayesh Shah

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

जीवनाची कविता ©Monika Shah जीवनाची कविता

जीवनाची कविता ©Monika Shah जीवनाची कविता

Trishila Salve

+ Follow

Report AbuseCopy Text

*नाही आठवत आता* नाही आठवत आता सांजवेळ चर्या भेटी निस्तेज होत जाणाऱ्या तेजोनिधीसह दुसरं झालेल्या सांजवेळच्या आठवणी... उगाच नको आता संवेदनेची ती शिरशिरी थंडावत चालली सांजवेळच्या प्रितीची कहाणी... नकोच आता सख्या सांजवेळच्या प्रवासाची पर्वणी ओझरत्या स्पर्शातूनही भळभळेल विरहाची जखम पुराणी.. प्रा.त्रिशिला साळवे ९९२२३६३६२८/९११२८५९६६९ जीवनाची कविता#

*नाही आठवत आता* नाही आठवत आता सांजवेळ चर्या भेटी निस्तेज होत जाणाऱ्या तेजोनिधीसह दुसरं झालेल्या सांजवेळच्या आठवणी... उगाच नको आता संवेदनेची ती शिरशिरी थंडावत चालली सांजवेळच्या प्रितीची कहाणी... नकोच आता सख्या सांजवेळच्या प्रवासाची पर्वणी ओझरत्या स्पर्शातूनही भळभळेल विरहाची जखम पुराणी.. प्रा.त्रिशिला साळवे ९९२२३६३६२८/९११२८५९६६९ जीवनाची कविता#

Trishila Salve

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

सकाळीच गच्च भरलेल्या आभाळाची आणि माझी झाली नजरानजर... त्याने ओळखले मनातील इप्सित आणि त्याच्या सहस्त्र अश्रुंच्या धारात... चिंब चिंब केलयं मला... आभाळाच्या मिठीच्या आवेगाने समजलयं रे... रात्रभर तो तुझ्यासह विरहात जागला होता... आता फक्त तुझा निरोप द्यायला आला होता... फक्त तुझा निरोप द्यायला आला होता... त्रिशिला साळवे कविता जीवनाची

सकाळीच गच्च भरलेल्या आभाळाची आणि माझी झाली नजरानजर... त्याने ओळखले मनातील इप्सित आणि त्याच्या सहस्त्र अश्रुंच्या धारात... चिंब चिंब केलयं मला... आभाळाच्या मिठीच्या आवेगाने समजलयं रे... रात्रभर तो तुझ्यासह विरहात जागला होता... आता फक्त तुझा निरोप द्यायला आला होता... फक्त तुझा निरोप द्यायला आला होता... त्रिशिला साळवे कविता जीवनाची

Trishila Salve

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

*आठवतयं तिला आज* आठवतयं तिला आज सुरुवातीला किती सहज आणि सुंदर लिहायचासं तू... ओघवतेपणाने... मांडायचीस तिची वेदना... दर्दी शब्दात... कनवाळू अक्षरात... प्रत्येकीला वाटायचं तू तिच्याबद्दल लिहलयं... कारण ती इथून तिथून सारखी ना...! थोडीशी हळवी... मग सहज ती तुझ्या प्रत्येक शब्दात, प्रत्येक अक्षरात तिलाच शोधायची... कधी तुझी प्रेयसी बनून... कधी तुझी सखी बनून... कधी तुझी प्रीत बनून... कधी तुझी बहीण बनून... कधी तुझी आई बनून... आणि तुही आणायचासं आव आकंठ तिच्या प्रेमात बुडाल्याचा... उधळाचास शब्दांची फुले... बांधायचासं अक्षरांची तोरणे... त्याला भरायचा अश्रुचा दर्दी रंग... अन नजाकतीने पेश करायचास... तिच्यावरील ढोंगी प्रेमाची कविता... आणि घ्यायचास टाळीवर टाळी... प्रत्येक उच्छवासावर... त्याच तिच्यावरील ढोंगी कवितेने तुला बहाल केलं कवित्व, श्रेष्ठ कविपद... स्त्रीवादी कविपद... अन बदलास तू... तुझी प्रेमकविता बनली थोडी उथळ... तिच्या सौंदर्याच वर्णन करणारी... तिच्याच शरीराचं प्रदर्शन मांडणारी... तिची स्त्रीसुलभ भावनाही टाळीसाठी तू लिहलेली... आता तुझी कविता ती वाचत नाही... त्यात ती स्वतःला शोधत नाही... शब्दाला दाद देत नाही... आताच्या तुझ्या कवितेत ती असतेच कुठे रे...? तुझ्या कवितेत असते फक्त एक स्त्री... तुला प्रसिद्ध करणारी... त्रिशिला साळवे ९११२८५९६६९ कविता जीवनाची

*आठवतयं तिला आज* आठवतयं तिला आज सुरुवातीला किती सहज आणि सुंदर लिहायचासं तू... ओघवतेपणाने... मांडायचीस तिची वेदना... दर्दी शब्दात... कनवाळू अक्षरात... प्रत्येकीला वाटायचं तू तिच्याबद्दल लिहलयं... कारण ती इथून तिथून सारखी ना...! थोडीशी हळवी... मग सहज ती तुझ्या प्रत्येक शब्दात, प्रत्येक अक्षरात तिलाच शोधायची... कधी तुझी प्रेयसी बनून... कधी तुझी सखी बनून... कधी तुझी प्रीत बनून... कधी तुझी बहीण बनून... कधी तुझी आई बनून... आणि तुही आणायचासं आव आकंठ तिच्या प्रेमात बुडाल्याचा... उधळाचास शब्दांची फुले... बांधायचासं अक्षरांची तोरणे... त्याला भरायचा अश्रुचा दर्दी रंग... अन नजाकतीने पेश करायचास... तिच्यावरील ढोंगी प्रेमाची कविता... आणि घ्यायचास टाळीवर टाळी... प्रत्येक उच्छवासावर... त्याच तिच्यावरील ढोंगी कवितेने तुला बहाल केलं कवित्व, श्रेष्ठ कविपद... स्त्रीवादी कविपद... अन बदलास तू... तुझी प्रेमकविता बनली थोडी उथळ... तिच्या सौंदर्याच वर्णन करणारी... तिच्याच शरीराचं प्रदर्शन मांडणारी... तिची स्त्रीसुलभ भावनाही टाळीसाठी तू लिहलेली... आता तुझी कविता ती वाचत नाही... त्यात ती स्वतःला शोधत नाही... शब्दाला दाद देत नाही... आताच्या तुझ्या कवितेत ती असतेच कुठे रे...? तुझ्या कवितेत असते फक्त एक स्त्री... तुला प्रसिद्ध करणारी... त्रिशिला साळवे ९११२८५९६६९ कविता जीवनाची

Akshay Tayde.

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

शब्द जुनेच आहे, तरी गीत नवीन बनते आहे वाट जुनीच आहे, पण वाटसुरू नवीन भेटत आहे माणुसकी जुनीच आहे, परी अर्थ तिचा नवीन वाटत आहे कशी रे जीवना विटंबना तुझी कोणी जीवनदान देत आहे, कोणी जीव घेत आहे. विटंबना जीवनाची

शब्द जुनेच आहे, तरी गीत नवीन बनते आहे वाट जुनीच आहे, पण वाटसुरू नवीन भेटत आहे माणुसकी जुनीच आहे, परी अर्थ तिचा नवीन वाटत आहे कशी रे जीवना विटंबना तुझी कोणी जीवनदान देत आहे, कोणी जीव घेत आहे. विटंबना जीवनाची

Kamal bhansali

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

जिंदगी जब कहीं खिलखिलाती तब बचपन की यादें नयनों में लहराती वक्त की हवाये जब गंभीर हो जाती याद बचपन की चेहरे पर मुस्कराहट छोड़ जाती हल्की सी थपकी से सोये जीवन को लय दे जाती ✍💃कमल भंसाली लय

जिंदगी जब कहीं खिलखिलाती तब बचपन की यादें नयनों में लहराती वक्त की हवाये जब गंभीर हो जाती याद बचपन की चेहरे पर मुस्कराहट छोड़ जाती हल्की सी थपकी से सोये जीवन को लय दे जाती ✍💃कमल भंसाली लय

Poonam

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

निःशब्द हूं..! तो वेदना लिखूं कैसे..? हृदय की गतिविधियां बताऊं कैसे..? विचार के अभाव में आचार का व्यवहार निभाऊं कैसे..? क्षण क्षण जीवन संग्राम को पराजित करूं कैसे..? ©Poonam वेदना #वेदना #निःशब्द

निःशब्द हूं..! तो वेदना लिखूं कैसे..? हृदय की गतिविधियां बताऊं कैसे..? विचार के अभाव में आचार का व्यवहार निभाऊं कैसे..? क्षण क्षण जीवन संग्राम को पराजित करूं कैसे..? ©Poonam वेदना #वेदना #निःशब्द

Trishila Salve

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

*एक उसासा...* आयुष्यात अवचित वळणावर काही रस्ते एकत्र येतात... आणि त्याच वळणावर विलगही होतात... नाही रहात रस्ते एकत्र नियतिच्या आघाताने... नाही जुळत पायवाटा नशिबाच्या फेऱ्याने... नियती,नशीब सोबत आले की कधी खूप मिळतं... आणि नियतीनं,नशिबानं साथ सोडली की सगळचं उद्ध्वस्त होतं... तसचं काहीसं झालयं नशिबानं घात केलाय... नियतीनं साथ सोडलीयं... आता फक्त एक उसासा... नशीबाच्या आघातावर... त्या पुरग्रस्तासारखा... त्रिशिला त्रिशिला साळवे कविता जीवनाची#

*एक उसासा...* आयुष्यात अवचित वळणावर काही रस्ते एकत्र येतात... आणि त्याच वळणावर विलगही होतात... नाही रहात रस्ते एकत्र नियतिच्या आघाताने... नाही जुळत पायवाटा नशिबाच्या फेऱ्याने... नियती,नशीब सोबत आले की कधी खूप मिळतं... आणि नियतीनं,नशिबानं साथ सोडली की सगळचं उद्ध्वस्त होतं... तसचं काहीसं झालयं नशिबानं घात केलाय... नियतीनं साथ सोडलीयं... आता फक्त एक उसासा... नशीबाच्या आघातावर... त्या पुरग्रस्तासारखा... त्रिशिला त्रिशिला साळवे कविता जीवनाची#