New थांबे Quotes, Status, Photo, Video

Sangeeta Kalbhor

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

बाकी असणारचं आहे.. वाटतात गाडून टाकाव्यात मनातल्या भावना अगदी खोल खोल...त्या कोणाच्याही नजरेस येऊच नयेत...किंबहुना मीही कधी त्या उकरायच्या म्हंटल्या तरी त्याचे माणिकमोती बनावेत आणि यावे त्या विचारांनी आपल्या दुसऱ्या रुपात... हे असे म्हणण्या पाठीमागचे कारण असे आहे ना की काही भावना उगाचंच आपले मानसिक स्वास्थ्य खराब करतात... काही काही देणेघेणे नसताना... येते मरगळ मनाला आणि नंतर शरीराला आणि मग एकूणच जगण्याला..तेव्हा मग नको नको जीव होतो... शांत व्हायला आणि त्यातून बाहेर पडायला मनाची आणि विचारांची कोण मशागत करावी लागते काय सांगू... आणि मला तर या विचारांचा आणि भावनांचा जाम त्रास होतो...अगदी नको नकोसा करणारा.. एक ठराविक वेळ आणि काळ जाईपर्यंत हे विचारांचे गारुड नाही हटत ध्यान पटलावरुन... सारखे आपले तेचं तेचं आठवून आणि साठवून होतो त्रागा जो कधीकधी मलाही कळत नाही का आणि कशासाठी... तसं पाहिले तर या जीवसृष्टीमध्ये कोण कोणाला समजून घेते हो...अगदी जीवातला जीव जरी काढून ठेवला तरी एखाद्या दगडाला तो काय समजणार? निर्दयी त्या जीवाला मारेल ठोकर आणि म्हणेल... " बसं...की अजून काही' ' अशा वेळेस हा आपला मुर्खपणा असतो तो कळतो आपणास पण जेव्हा जीव हेका धरतो ना तेव्हा सगळ्या जाणीवा आणि विचारांना तिलांजली मिळालेली असते.. शहाण्यातला शहाणा आणि लहाणातला लहाणही या मनाच्या आणि जीवाच्या पुढे गुडघे टेकवतो.. स्वतःला अपराधी मानतो...हताश होतो... हे थोडे अधिक प्रत्येकाच्या बाबतीत झालेले असते...असावे... मग यावर उपाय काय तर मनावर लगाम घालायचा ...हासूड मारायचा आणि तरीही विचार नाहीत थांबले तर सरळ वेसन घालायची... जरा जरी इकडे तिकडे विचार किंवा भावना झाली की लगेचच इकडून दोर कसायचा...जाम...म्हणजे लागेल ओढ आणि थांबेल विचार रुपी जनावर..तिथल्या तिथे आणि राहील शांत जिथे आपल्याला हवे असेल... मला तरी असे वाटते की आपण आपले असतोच कुठे जेणेकरून आपण झोकून द्यावे एखाद्या भावनेत आपल्याला... अनेक नात्यांची गुंफण बनली की एक अख्खं आयुष्य आपल्याला मिळते...महत्प्रयासाने.. काय अधिकार असतो आपला आपल्यावर... नक्कीच नाही... जेव्हा केव्हा येतील भावनांचे ढग एकवटून तेव्हा आवश्यक असेल तर त्या ढगांना होऊ द्यावे रिक्त मनसोक्तपणे... कुठलाही आणि कोणाचाही विचार न करता जावे आपण आपल्या अंतःकरणाच्या प्रांगणात...प्यावे वारे आणि व्हावे टपोरे थेंब...सर्वांगावरुन अलगद ओघळणारे आणि तनामनाच्या संपूर्ण जाणीवांना नखशिखांत मुग्ध करणारे... व्हावा आपणच आपला सखा आणि लावावे पळवून दुःखा..... जमेल का हे मला तरी जे मी माझ्या लेखणीतून स्त्रवू दिलेय.... कदाचित...नव्हे ...नक्कीच होईल... आताच पहा ना माझी भावनांची उतरंड बरीच वरपर्यंत रचत चालली होती पण जसजसा मी उतरंडीच्या पहिल्या गाडग्याचा विचार केला आणि पाहिले आत तर खरंच काही नाही सापडले हो...तिथे केवळ रिक्त पोकळी होती जिच्यात मला हवे ते भरता येईल अशी....असेच वरच्या प्रत्येक गाडग्यात आढळले... मग मी प्रत्येक गाडग्याचा विचार केल आणि भरुन टाकले मला घडविणाऱ्या विचारांनी... आता ना कुठला विचार ना कुठली भावना... आता आहे फक्त नव्याने आपल्याशा केलेल्या भावना आणि त्यांना जगविण्यासाठी स्वतःला जगविण्याचा अट्टाहास..... बाकी असणारच आहे लेखणीत नेहमी मी माझी..... गढलेली...दडलेली आणि वेढलेली..... मी माझी..... ©Sangeeta Kalbhor #Hope बाकी असणारचं आहे.. वाटतात गाडून टाकाव्यात मनातल्या भावना अगदी खोल खोल...त्या कोणाच्याही नजरेस येऊच नयेत...किंबहुना मीही कधी त्या उकरा

बाकी असणारचं आहे.. वाटतात गाडून टाकाव्यात मनातल्या भावना अगदी खोल खोल...त्या कोणाच्याही नजरेस येऊच नयेत...किंबहुना मीही कधी त्या उकरायच्या म्हंटल्या तरी त्याचे माणिकमोती बनावेत आणि यावे त्या विचारांनी आपल्या दुसऱ्या रुपात... हे असे म्हणण्या पाठीमागचे कारण असे आहे ना की काही भावना उगाचंच आपले मानसिक स्वास्थ्य खराब करतात... काही काही देणेघेणे नसताना... येते मरगळ मनाला आणि नंतर शरीराला आणि मग एकूणच जगण्याला..तेव्हा मग नको नको जीव होतो... शांत व्हायला आणि त्यातून बाहेर पडायला मनाची आणि विचारांची कोण मशागत करावी लागते काय सांगू... आणि मला तर या विचारांचा आणि भावनांचा जाम त्रास होतो...अगदी नको नकोसा करणारा.. एक ठराविक वेळ आणि काळ जाईपर्यंत हे विचारांचे गारुड नाही हटत ध्यान पटलावरुन... सारखे आपले तेचं तेचं आठवून आणि साठवून होतो त्रागा जो कधीकधी मलाही कळत नाही का आणि कशासाठी... तसं पाहिले तर या जीवसृष्टीमध्ये कोण कोणाला समजून घेते हो...अगदी जीवातला जीव जरी काढून ठेवला तरी एखाद्या दगडाला तो काय समजणार? निर्दयी त्या जीवाला मारेल ठोकर आणि म्हणेल... " बसं...की अजून काही' ' अशा वेळेस हा आपला मुर्खपणा असतो तो कळतो आपणास पण जेव्हा जीव हेका धरतो ना तेव्हा सगळ्या जाणीवा आणि विचारांना तिलांजली मिळालेली असते.. शहाण्यातला शहाणा आणि लहाणातला लहाणही या मनाच्या आणि जीवाच्या पुढे गुडघे टेकवतो.. स्वतःला अपराधी मानतो...हताश होतो... हे थोडे अधिक प्रत्येकाच्या बाबतीत झालेले असते...असावे... मग यावर उपाय काय तर मनावर लगाम घालायचा ...हासूड मारायचा आणि तरीही विचार नाहीत थांबले तर सरळ वेसन घालायची... जरा जरी इकडे तिकडे विचार किंवा भावना झाली की लगेचच इकडून दोर कसायचा...जाम...म्हणजे लागेल ओढ आणि थांबेल विचार रुपी जनावर..तिथल्या तिथे आणि राहील शांत जिथे आपल्याला हवे असेल... मला तरी असे वाटते की आपण आपले असतोच कुठे जेणेकरून आपण झोकून द्यावे एखाद्या भावनेत आपल्याला... अनेक नात्यांची गुंफण बनली की एक अख्खं आयुष्य आपल्याला मिळते...महत्प्रयासाने.. काय अधिकार असतो आपला आपल्यावर... नक्कीच नाही... जेव्हा केव्हा येतील भावनांचे ढग एकवटून तेव्हा आवश्यक असेल तर त्या ढगांना होऊ द्यावे रिक्त मनसोक्तपणे... कुठलाही आणि कोणाचाही विचार न करता जावे आपण आपल्या अंतःकरणाच्या प्रांगणात...प्यावे वारे आणि व्हावे टपोरे थेंब...सर्वांगावरुन अलगद ओघळणारे आणि तनामनाच्या संपूर्ण जाणीवांना नखशिखांत मुग्ध करणारे... व्हावा आपणच आपला सखा आणि लावावे पळवून दुःखा..... जमेल का हे मला तरी जे मी माझ्या लेखणीतून स्त्रवू दिलेय.... कदाचित...नव्हे ...नक्कीच होईल... आताच पहा ना माझी भावनांची उतरंड बरीच वरपर्यंत रचत चालली होती पण जसजसा मी उतरंडीच्या पहिल्या गाडग्याचा विचार केला आणि पाहिले आत तर खरंच काही नाही सापडले हो...तिथे केवळ रिक्त पोकळी होती जिच्यात मला हवे ते भरता येईल अशी....असेच वरच्या प्रत्येक गाडग्यात आढळले... मग मी प्रत्येक गाडग्याचा विचार केल आणि भरुन टाकले मला घडविणाऱ्या विचारांनी... आता ना कुठला विचार ना कुठली भावना... आता आहे फक्त नव्याने आपल्याशा केलेल्या भावना आणि त्यांना जगविण्यासाठी स्वतःला जगविण्याचा अट्टाहास..... बाकी असणारच आहे लेखणीत नेहमी मी माझी..... गढलेली...दडलेली आणि वेढलेली..... मी माझी..... ©Sangeeta Kalbhor #Hope बाकी असणारचं आहे.. वाटतात गाडून टाकाव्यात मनातल्या भावना अगदी खोल खोल...त्या कोणाच्याही नजरेस येऊच नयेत...किंबहुना मीही कधी त्या उकरा

Krushna Joshi ( @kinchit_kavi )

+ Follow

Report AbuseCopy Text

मृत्यूलाही कळेल तेव्हा जेव्हा माझा श्वास थांबेल अंत्ययात्रेस माझ्या जेव्हा अनेकांची आसवे सांडेल. - कृष्णा जोशी https://www.instagram.com/k

मृत्यूलाही कळेल तेव्हा जेव्हा माझा श्वास थांबेल अंत्ययात्रेस माझ्या जेव्हा अनेकांची आसवे सांडेल. - कृष्णा जोशी https://www.instagram.com/k

अल्पेश सोलकर

+ Follow

Report AbuseCopy Text

हातात हात ते.. मिठीपर्यंत ओठ ओठांशी .. व्हावे धुंद राणी किती दूरवरून.. आलो इथपर्यंत खुली मुक्त हो ..आज स्वच्छंद राणी आग्रहास थांबेन .. सकाळपर्यंत पुरी रात व्हावी ..जणू मधुचंद्र राणी... हातात हात ते.. मिठीपर्यंत ओठ ओठांशी .. व्हावे धुंद राणी किती दूरवरून.. आलो इथपर्यंत खुली मुक्त हो ..आज स्वच्छंद राणी आग्रहास थांबेन .. सका

हातात हात ते.. मिठीपर्यंत ओठ ओठांशी .. व्हावे धुंद राणी किती दूरवरून.. आलो इथपर्यंत खुली मुक्त हो ..आज स्वच्छंद राणी आग्रहास थांबेन .. सकाळपर्यंत पुरी रात व्हावी ..जणू मधुचंद्र राणी... हातात हात ते.. मिठीपर्यंत ओठ ओठांशी .. व्हावे धुंद राणी किती दूरवरून.. आलो इथपर्यंत खुली मुक्त हो ..आज स्वच्छंद राणी आग्रहास थांबेन .. सका

अल्पेश सोलकर

+ Follow

Report AbuseCopy Text

चाललो मी कुठे ?.आणि कोणासाठी... जिथे थांबेन .. त्यांच्याच हितासाठी... फेकला तो रेडिओ .. ऐकण टाळण्यासाठी.. टीव्ही एके टीव्ही.. कंटाळलो पाहण्यासाठी... कुजबुज होत होती...मला डावलण्यासाठी.. कित्येक नियोजन फिकी होती.. मला रोखण्यासाठी.. चाललो मी कुठे..?...आणि ...कोणासाठी.. चाललो मी कुठे ?.आणि कोणासाठी... जिथे थांबेन .. त्यांच्याच हितासाठी... फेकला तो रेडिओ .. ऐकण टाळण्यासाठी.. टीव्ही एके टीव्ही.. कंटाळलो पाहण्

चाललो मी कुठे ?.आणि कोणासाठी... जिथे थांबेन .. त्यांच्याच हितासाठी... फेकला तो रेडिओ .. ऐकण टाळण्यासाठी.. टीव्ही एके टीव्ही.. कंटाळलो पाहण्यासाठी... कुजबुज होत होती...मला डावलण्यासाठी.. कित्येक नियोजन फिकी होती.. मला रोखण्यासाठी.. चाललो मी कुठे..?...आणि ...कोणासाठी.. चाललो मी कुठे ?.आणि कोणासाठी... जिथे थांबेन .. त्यांच्याच हितासाठी... फेकला तो रेडिओ .. ऐकण टाळण्यासाठी.. टीव्ही एके टीव्ही.. कंटाळलो पाहण्

yogesh atmaram ambawale

+ Follow

Report AbuseCopy Text

मनाची भटकंती काही केल्या थांबेना, कशातही गुंतते हे मन, कुठेही गुंतल्याशिवाय ह्याला काही राहवेना. मनाची भटकंती फुले,झाडे,वेली, प्रेम,आपुलकी,नाती ह्यांच्यातही भटकत असते. मनाची भटकंती ही अशीच चालू असते, जे जे काही आवडत असे त्याच्यातच हे मन भटकत असते. शुभ संध्या मित्रहो आताचा विषय आहे #मनाचीभटकंती हा विषय Anita Deshmukh यांचा आहे. चला तर मग लिहुया.

मनाची भटकंती काही केल्या थांबेना, कशातही गुंतते हे मन, कुठेही गुंतल्याशिवाय ह्याला काही राहवेना. मनाची भटकंती फुले,झाडे,वेली, प्रेम,आपुलकी,नाती ह्यांच्यातही भटकत असते. मनाची भटकंती ही अशीच चालू असते, जे जे काही आवडत असे त्याच्यातच हे मन भटकत असते. शुभ संध्या मित्रहो आताचा विषय आहे #मनाचीभटकंती हा विषय Anita Deshmukh यांचा आहे. चला तर मग लिहुया.

yogesh atmaram ambawale

+ Follow

Report AbuseCopy Text

माझ्या प्रेमाची व्यथा.. कुणा सांगावी, नि कोण ऐकेल ही रडकथा. नशीब तसे खूपच भारी.. एक गेली की लगेच दुसरी, थांबेना ही गाडी. ओळख होते,छान मैत्री जमते, मैत्रीचे रूपांतर मग प्रेमात होते. पण हे प्रेम फक्त एकतर्फी असते, जाहीर करताच मी,नाते तुटते. एकदा नाही कित्येकदा असं घडलं आहे, प्रेमाच्या बाबतीत नशीब माझं फुटकं आहे. अशी ही माझ्या प्रेमाची व्यथा आहे, जिथे आनंद कमी नि रडकथाच जास्त आहे. शुभ संध्या मित्रहो आताचा विषय आहे माझ्या प्रेमाची व्यथा... #माझ्याप्रेमाचीव्यथा चला तर मग लिहूया. #collab #yqtaai लिहित राहा आणि मजेत राहा.

माझ्या प्रेमाची व्यथा.. कुणा सांगावी, नि कोण ऐकेल ही रडकथा. नशीब तसे खूपच भारी.. एक गेली की लगेच दुसरी, थांबेना ही गाडी. ओळख होते,छान मैत्री जमते, मैत्रीचे रूपांतर मग प्रेमात होते. पण हे प्रेम फक्त एकतर्फी असते, जाहीर करताच मी,नाते तुटते. एकदा नाही कित्येकदा असं घडलं आहे, प्रेमाच्या बाबतीत नशीब माझं फुटकं आहे. अशी ही माझ्या प्रेमाची व्यथा आहे, जिथे आनंद कमी नि रडकथाच जास्त आहे. शुभ संध्या मित्रहो आताचा विषय आहे माझ्या प्रेमाची व्यथा... #माझ्याप्रेमाचीव्यथा चला तर मग लिहूया. #collab #yqtaai लिहित राहा आणि मजेत राहा.