Find the Latest Status about मनाला विसावा from top creators only on Nojoto App. Also find trending photos & videos about, मनाला विसावा.
Sangeeta Kalbhor
बाकी असणारचं आहे.. वाटतात गाडून टाकाव्यात मनातल्या भावना अगदी खोल खोल...त्या कोणाच्याही नजरेस येऊच नयेत...किंबहुना मीही कधी त्या उकरायच्या म्हंटल्या तरी त्याचे माणिकमोती बनावेत आणि यावे त्या विचारांनी आपल्या दुसऱ्या रुपात... हे असे म्हणण्या पाठीमागचे कारण असे आहे ना की काही भावना उगाचंच आपले मानसिक स्वास्थ्य खराब करतात... काही काही देणेघेणे नसताना... येते मरगळ मनाला आणि नंतर शरीराला आणि मग एकूणच जगण्याला..तेव्हा मग नको नको जीव होतो... शांत व्हायला आणि त्यातून बाहेर पडायला मनाची आणि विचारांची कोण मशागत करावी लागते काय सांगू... आणि मला तर या विचारांचा आणि भावनांचा जाम त्रास होतो...अगदी नको नकोसा करणारा.. एक ठराविक वेळ आणि काळ जाईपर्यंत हे विचारांचे गारुड नाही हटत ध्यान पटलावरुन... सारखे आपले तेचं तेचं आठवून आणि साठवून होतो त्रागा जो कधीकधी मलाही कळत नाही का आणि कशासाठी... तसं पाहिले तर या जीवसृष्टीमध्ये कोण कोणाला समजून घेते हो...अगदी जीवातला जीव जरी काढून ठेवला तरी एखाद्या दगडाला तो काय समजणार? निर्दयी त्या जीवाला मारेल ठोकर आणि म्हणेल... " बसं...की अजून काही' ' अशा वेळेस हा आपला मुर्खपणा असतो तो कळतो आपणास पण जेव्हा जीव हेका धरतो ना तेव्हा सगळ्या जाणीवा आणि विचारांना तिलांजली मिळालेली असते.. शहाण्यातला शहाणा आणि लहाणातला लहाणही या मनाच्या आणि जीवाच्या पुढे गुडघे टेकवतो.. स्वतःला अपराधी मानतो...हताश होतो... हे थोडे अधिक प्रत्येकाच्या बाबतीत झालेले असते...असावे... मग यावर उपाय काय तर मनावर लगाम घालायचा ...हासूड मारायचा आणि तरीही विचार नाहीत थांबले तर सरळ वेसन घालायची... जरा जरी इकडे तिकडे विचार किंवा भावना झाली की लगेचच इकडून दोर कसायचा...जाम...म्हणजे लागेल ओढ आणि थांबेल विचार रुपी जनावर..तिथल्या तिथे आणि राहील शांत जिथे आपल्याला हवे असेल... मला तरी असे वाटते की आपण आपले असतोच कुठे जेणेकरून आपण झोकून द्यावे एखाद्या भावनेत आपल्याला... अनेक नात्यांची गुंफण बनली की एक अख्खं आयुष्य आपल्याला मिळते...महत्प्रयासाने.. काय अधिकार असतो आपला आपल्यावर... नक्कीच नाही... जेव्हा केव्हा येतील भावनांचे ढग एकवटून तेव्हा आवश्यक असेल तर त्या ढगांना होऊ द्यावे रिक्त मनसोक्तपणे... कुठलाही आणि कोणाचाही विचार न करता जावे आपण आपल्या अंतःकरणाच्या प्रांगणात...प्यावे वारे आणि व्हावे टपोरे थेंब...सर्वांगावरुन अलगद ओघळणारे आणि तनामनाच्या संपूर्ण जाणीवांना नखशिखांत मुग्ध करणारे... व्हावा आपणच आपला सखा आणि लावावे पळवून दुःखा..... जमेल का हे मला तरी जे मी माझ्या लेखणीतून स्त्रवू दिलेय.... कदाचित...नव्हे ...नक्कीच होईल... आताच पहा ना माझी भावनांची उतरंड बरीच वरपर्यंत रचत चालली होती पण जसजसा मी उतरंडीच्या पहिल्या गाडग्याचा विचार केला आणि पाहिले आत तर खरंच काही नाही सापडले हो...तिथे केवळ रिक्त पोकळी होती जिच्यात मला हवे ते भरता येईल अशी....असेच वरच्या प्रत्येक गाडग्यात आढळले... मग मी प्रत्येक गाडग्याचा विचार केल आणि भरुन टाकले मला घडविणाऱ्या विचारांनी... आता ना कुठला विचार ना कुठली भावना... आता आहे फक्त नव्याने आपल्याशा केलेल्या भावना आणि त्यांना जगविण्यासाठी स्वतःला जगविण्याचा अट्टाहास..... बाकी असणारच आहे लेखणीत नेहमी मी माझी..... गढलेली...दडलेली आणि वेढलेली..... मी माझी..... ©Sangeeta Kalbhor #Hope बाकी असणारचं आहे.. वाटतात गाडून टाकाव्यात मनातल्या भावना अगदी खोल खोल...त्या कोणाच्याही नजरेस येऊच नयेत...किंबहुना मीही कधी त्या उकरा
Sangeeta Kalbhor
मी काय म्हणते.. मी काय म्हणतेय तुला कळतेय कुठे तुझ्या ओसाड मनाला पालवी न फुटे जीव थांबला जीव रमला जीव शमला तू नाही रे , नाहीस ,नाहीस जीव जाणिला सहवासासाठी तुझ्या किती मी हरखायचे नानाविध प्रश्नांच्या उतरंडी मी उरकायचे काय मागितले तुला की तू जड झालास माझ्या शब्दांच्या सलोख्यालाही द्वाड झालास आता नकोय तू आणि तुझ्या प्रेमाचा ओलावा मी बरी आणि बरा रे माझ्या अंतरातला कालवा जमले तर जमव एवढे की मला विसरुन जा आला होतास शलाका बनून वारा बनून सरसरून जा.... मी माझी..... ©Sangeeta Kalbhor #retro मी काय म्हणतेय तुला कळतेय कुठे तुझ्या ओसाड मनाला पालवी न फुटे जीव थांबला जीव रमला जीव शमला तू नाही रे , नाहीस ,नाहीस जीव जाणिला सहव
Mahendra Dhivare
कधी कधी मनाला दुर..... अस घेवुन जाव एकांतात जावून हसवाव स्वतःसाठी स्वतःला रमवाव हरवलेले दिवस आठवाव. कुठ तरी चुकत जीवनाचा निर्णय म्हणुन मनातल्या भावना घेत लेखणीचा निर्णय. ©Mahendra Dhivare #कधी कधी मनाला दुर..... अस घेवुन जाव एकांतात जावून हसवाव
Sangeeta Kalbhor
01..💦..प्रिय..💦 कदाचित नव्हे नक्कीचं नाहीचं वाटणार तुला काही..माझ्या असण्या नसण्याने.. पण मला फरक पडतो रे.श्वास जणू काही अडतो रे.. वरवर दिसले ,हसले शांतपणे तरी आतून तू पाझरत असतोस.. तुझ्या शब्दांनी मला तू तुझ्याकडे ओढत असतोस. नव्हतेचं बघ यायचे तुझ्यापासून दूर मला.. पण तुला मी नको होती . माझ्यातली ती हळवी ,खुळी ,भाबडी ती नको होती.. तुला ता म्हंटले की ताक ओळखणारी ती हवी होती.. दोष माझा का रे यात ? तुला आठवून तुला साठवून मी अगदी खुळ्यागत होते.. कुठे शोधू आणि कुठे नको याचे भानही राहत नाही.. शब्दा शब्दात उतरलास तू आणि शब्दापुरताच राहिलास… शब्दातून बाहेर नाही येऊ शकलास…कधी.. सांगायचे असे आहे की रहा कुठेही तू.. तू माझ्यातही असशील..कायमचा.. कारण या मनाला या देहाला आणि या शब्दांना तुझी सवय झालीयं…गोड सवय.. तुला खरंतर आठवावे नाही लागत… तू असतोसचं स्मरणात माझ्या.. जिथे असेल तिथे मी…. मी माझी..... 🍃संगीता काळभोर🍃 ©Sangeeta Kalbhor #ArabianNight 01..💦..प्रिय..💦 कदाचित नव्हे नक्कीचं नाहीचं वाटणार तुला काही..माझ्या असण्या नसण्याने.. पण मला फरक पडतो रे.श्वास जणू काही अडतो
SP
विसावा विसावा शोधीत फिरत होतो वन वन या परी, माहित नव्हती कुठ भेटेल सुखाची घागरी... भुलविनाऱ्या वाटा या चालत होतो जरी, अडथळांच्या लाटा तुडवीत चढत होतो पायरी... वाऱ्यासारखी धावत होती वेळ ही बावरी, ढगां आड लपून दाखवत होती काळ ती खरी... उंच भरारी आकाशी घेऊन शोधत होतो जरी, थकले सारे मन हे माझे ना ना प्रयत्न करी... डोळे निपता जाणवत होती मनाची अंधारी, हुरहुर सारी विचारीत होती लागेल का किनारी... शोधीताही सापडत नव्हता विसावा हा खरा, आता मनासही वाटू लागले किलबिल हाच बरा... चुकले माझे शोधत होतो ना ना या परी, खरा विसावा मनात होता पांडुरंगाच्या दारी... विसावा शोधीत फिरत होतो वन वन या परी, माहीत नव्हती कुठ भेटेल सुखाची घागरी... ©SP #विसावा #visava #serching for inner peace #marathi #MarathiKavita #poem
Sarita Prashant Gokhale
येता पहिला पाऊस देतो मनाला गारवा, सृष्टी सजताना सारी शालू नेसते हिरवा.! येता पहिला पाऊस नाचे मोर रानामध्ये, पिसे गळताना दाटे रडू सारे मनामध्ये.! येता पहिला पाऊस होतो शेतकरी बाप, देतो जगाला आधार दिसे घामाचा प्रताप.! येता पहिला पाऊस वारा भरे दान असं रानी वनी हिरवळ तेव्हा ओठी भरे हसं.! ©Sarita Prashant Gokhale शीर्षक:- पहिला पाऊस येता पहिला पाऊस देतो मनाला गारवा, सृष्टी सजताना सारी शालू नेसते हिरवा.! येता पहिला पाऊस
Sangeeta Kalbhor
इच्छेविरुद्ध.. नाही म्हणायला... तूला तरी आठवण कुठे होतेय माझी.. अगदी निवांत झालायेसं.. जणू काही घेणेदेणे नाही.. माझ्याशी... पण एक सांगून ठेवतेयं जास्त दिवस नाही चालायचं हे तुझं असं अबोल राहणं.. आणि मला पाहूनही न पाहणं.. हो....विसावा घे थोडासा..पण.. लगोलग परतून ये... मला तुझ्या बाहुत घेऊन... दूरवर ने... जिथे पवनही छेडणार नाही मला.. तुझ्या इच्छेविरुद्ध... आणि मलाही सोडायची नाही.. तुझी मिठी.... तुझ्या इच्छेविरुद्ध..... मी माझी..... 06/05/2023 ©Sangeeta Kalbhor #flowers इच्छेविरुद्ध.. नाही म्हणायला... तूला तरी आठवण कुठे होतेय माझी.. अगदी निवांत झालायेसं.. जणू काही घेणेदेणे नाही.. माझ्याशी... पण एक
Sangeeta Kalbhor
माया.. जावे वाटते कुठेतरी स्वतःला घेऊन सोबत कुठवर इथे बसायचे राब राब राबत विसावा कुठेयं हाताला नुसते धावत सुटलेत जिकडे तिकडे पसारा आवरुन आवरुन थकलेत बस म्हणणारे नाही कुणी आपुलकी तर राहिली लांब टचकन भरुन येतात नयन कोणी नाही म्हणत थांब भावचं जणू झालेत कोरडे पाषाण ह्रदयी कुठली दया माणूस म्हणून कसले तरचं माणसाची माणसाला येईल माया..... मी माझी..... ©Sangeeta Kalbhor #mountain माया.. जावे वाटते कुठेतरी स्वतःला घेऊन सोबत कुठवर इथे बसायचे राब राब राबत विसावा कुठेयं हाताला नुसते धावत सुटलेत
Supriya Yewale
कधीतरी बघावे स्वतःकडे आपले जीवन झाले तर नाही ना वाकडे या धावपळीच्या कामात मी स्वतःलाच विसरले आणि दुर्लक्ष झाले माझ्या मनाकडे प्रेम करा आपल्या कामावर आणि आपल्या स्वतःवर ही त्रास होऊ काही त्रास होऊन देऊ नका 💯😊🤞❤️ आपल्या मनावर मन हे आपलं धन आहे धन जिथे आनंदी मन तेव्हाच तुम्ही आयुष्य निरोगी जगाल ©Supriya Yewale #hand मन हे आपलं धन त्या मनाला जपा
Prerana Jalgaonkar
बिनधास्त व्यक्त व्हायला हवं... आयुष्य स्वतःचं आहे स्वतःला पटेल तसं जगायला हवं... --प्रेरणा (लेख👇) बऱ्याच दिवसांनी काल मैत्रिणीकडे गेले होते.आमच्या गप्पा सुरु झाल्या , गप्पांच्या ओघात माझं लक्ष तिच्या घरी असलेल्या त्या पिंजऱ्यातल्या पोपटाक